خیانت مهمترین عامل ایجاد بیاعتمادی در جوانان / نقش اعتماد در ازدواج

به گزارش خبرنگار برنا، این واژه ساده و در عین حال پیچیده یکی از پررنگترین عوامل تاثیرگذار در روابط انسانی است که میتواند با یک لبخند شروع شود و با یک سکوت فرو بریزد. رابطهها امروزی تحت فشار سرعت، تکنولوژی، و ترسهای پنهان قرار گرفتهاند و اعتماد شاید آخرین موضوعی باشد که جوانان برای ساختن یک زندگی مشترک به آن پناه میبرند.
برای بسیاری از جوانان بیاعتمادی به رابطه و ازدواج، نه از ناکامیهای شخصی بلکه از تجربههای تلخ ناشی از اطرافیان ریشه میگیرد. طلاقهای پرتنش، خیانتهای عاطفی یا زندگیهای سرد و بیکلام در خانواده، تصویری مخدوش از ازدواج در ذهن آنها ایجاد کرده است. در چنین شرایطی فرد حتی اگر وارد رابطهای شود، با تردید و پیشفرض منفی قدم برمیدارد؛ گویی همیشه منتظر است اتفاقی بیفتد که بیاعتمادیاش را تأیید کند.
خیانت در روابط
علیرضا شریفی یزدی، جامعه شناس و روانشناس اجتماعی، در گفتوگو با برنا گفت: در مقوله بیاعتمادی اگر نگاه روانشناسانه به قضیه داشته باشیم بخاطر زیاد شدن خیانتهایی است که بین زوجین ایجاد میشود. چه زوجهایی که ازدواج کردهاند و چه زوجهایی که روابط آزادتری دارند.
آنها شاهد هستند پارتنرشان به راحتی با فرد دیگری ارتباط میگیرد و این خبر میپیچد. نتیجه این میشود که افراد با تجربه اول، دوم، و یا حتی غیر مستقیم مثل شنیدن خبر خیانت، خود به خود یک جو بیاعتمادی ایجاد میشود که این افراد از بحث ازدواج میترسند و میهراسند. بیاعتمادی هم فقط جنبه اخلاقی ندارد، بخشیش هم جنبه مالی است یعنی افراد وقتی قرار است وارد رابطه شوند مردها باید مهریهای تعهد کنند و میبینند خیلی از خانمها مهریههای سنگین میگیرند یا عمدا مال توقیف میکنند. همه اینها به عنوان آموزشهای منفی غیر مستقیم در جامعه باعث میشود سطح بیاعتمادی بین افراد در جامعه افزایش پیدا کند و باعث کاهش تمایل به ازدواج شود.
یکی از تبعات مستقیم کاهش سطح اعتماد میان جوانان، پایین آمدن میل به ازدواج است. وقتی فرد نتواند به شریکاش اعتماد کند، طبیعیست که از ورود به یک تعهد بلند مدت پرهیز کند. آمارهای رسمی نیز نشان میدهند که سن ازدواج بالا رفته و تمایل به روابط کوتاهمدت یا بدون تعهد، افزایش یافته است.
وی افزود: در تحلیل جامعه شناسانه و بررسی ساختارها میتوانیم بگوییم جامعه ایران از سال ۸۴ به بعد به سمت کاهش سرمایه اجتماعی رفت و سرمایه اجتماعی سال به سال کاهش پیدا کرد. وقتی سرمایه اجتماعی پایین بیاید هسته مرکزی هسته اجتماعی که اعتماد عمومی است باعث میشود افراد در وجوهه مختلف بیاعتماد شوند.
رسانهها، فضای مجازی و شبکههای اجتماعی تصویری از روابط عاشقانه ارائه میدهند که یا بیش از حد ایدهآلگرایانهاند یا پر از خیانت و شکست. جوان امروز در چنین فضایی گم میشوند. از یک طرف، انتظار رابطهای کامل و بدون مشکل دارند؛ از طرف دیگر، با ترس از خیانت، طرد شدن یا قضاوت شدن، نمیتوانند به دیگری اعتماد کنند. در نتیجه رابطهها سطحی، کوتاهمدت، و پر از سوءظن میشوند.
نقش فضای مجازی در ارتباط زوجین
وی همچنین با اشاره به نقش فضای مجازی گفت: فضای مجازی امکان برقراری ارتباط سهل و آسان را به افراد میدهد بدون آنکه قضاوت شوند، دیده شوند و در مرحله اول مجازات شوند نتیجهاش این میشود که در مسیر این راه میزان اعتماد پایین میآید.
وی اضافه کرد: در جامعهای که آدمها صبح تا شب در بمباران اطلاعاتی دال بر اینکه کسی به کسی خیانت کرده هستیم، این اطلاعات دست به دست میچرخد و حتی گاهی در آن اغراق صورت میگیرد. طبیعتا میزان بی اعتمادی به شدت افزایش پیدا کرده است؛ به شکلی که فرد میخواهد با کسی وارد رابطه شود همیشه این پرسش برایش ایجاد میشود که آیا پارتنر من هم الان به من خیانت میکند یا اینکه امکان دارد در آینده به من خیانت کند؟ این باعث بیاعتمادی و جلوگیری از حرکتهای ماندگار مثل ازدواج خواهد شد.
راهکار جلب اعتماد
شریفی یزدی در نهایت برای حل مسئله بیاعتمادی بین جوانان و انتخاب درست پیش از ازدواج گفت: گام اول این است که از روابط آزاد بیبند و بار دوری کنند و گام دوم این است که اگر خودشان به لحاظ روانی و فردی مشکلی دارند، مثل افسردگی و پارانویا، تا حدی درمان شوند. مرحله سوم این است که معیارهای روشنی برای انتخاب یار داشته باشند. معیارهایی که مثل خط کش عمل میکند، آن را میگذارند روی آدمهای مختلف و کسی که فکر و اندیشه و سبک زندگیشان نزدیکتر است را انتخاب کنند؛ کسی که شانس و احتمال خیانت در او پایین است.
گام بعدی آن است که تحت نظر روانشناس باشند که اگر جایی دچار خطا هستند، ایراد و اشکالشان بر طرف شود و تحت نظر باشند تا مسئلهی بیاعتمادی کاهش پیدا کند.
انتهای پیام /