از شمال تا جنوب، خاکی برای بازگشت؛ مردم ایران صدای طبیعت شدند
بازگرداندن خاک جزیره هرمز شاید در نگاه اول کار بزرگی به نظر نیاید؛ چند مشت خاک، چند پاکت پستی، چند مسیر برگشت. اما در دل این حرکت، چیزی بزرگ‌تر نهفته بود: تغییری در ذهن و دل.
بازگرداندن خاک جزیره هرمز شاید در نگاه اول کار بزرگی به نظر نیاید؛ چند مشت خاک، چند پاکت پستی، چند مسیر برگشت. اما در دل این حرکت، چیزی بزرگ‌تر نهفته بود: تغییری در ذهن و دل.
در روزهایی که توجه به طبیعت اغلب به شعارها محدود می‌شود، شهروندانی از سراسر کشور تصمیم گرفتند از مرز حرف عبور کنند. خاکی که ناخواسته یا از سر ندانستن، از دل جزیره‌ی رنگین هرمز جدا شده بود، حالا بار دیگر به خانه برگشته است. نه به اجبار، که با آگاهی. نه برای جلب توجه، که برای جبران.
تیپاکس، تسهیل‌کننده‌ی این همراهی بود؛ پله‌ای کوچک در میانه‌ی مسیر بازگشت خاک به خانه. بدون هزینه‌ای برای ارسال، بدون ذکر نام، بدون دیده شدن.
در کنار بسته‌هایی که هر روز با نام و نشان و مقصد روشن به مقصد می‌رسند، این بار بسته‌هایی رسیدند که مقصدشان «دل طبیعت» بود و فرستنده‌شان «دل مردمی که خواستند جبران کنند».
گاهی، بخشیدن به طبیعت، با بازگرداندن چیزی است که نباید از او گرفت.
