من آبانی‌ام، از محفل امن پاییز می‌آیم

آفتاب‌‌نیوز : برای حرف دل گاهی تردید می‌کنیم. می‌نویسیم تا حال و هوایمان دگرگون شود. در یک لحظه رونقی از حس و حال، ما را به ضیافت شعر دعوت می کند. حسی که تو را به آغوش دنیای پرتلاطم ذهن می‌کشاند تا دمی "با خود به سر بردن" را به آرامشی ناب فراخواند. زیباترین وجه این حس و حال تنها در دوران کودکی رخ می‌دهد. اندیشه معصومانه کودکی است که اسرار ناگفته‌ها را با زبان شعر ‌می‌سراید. در بازی با کلمات، مست می‌شود تا در شعر سرودن، دلبستگی به واژه‌ها چیده ‌شود.

شعر ذیل، دلنوشته ای دیگر از محبوبه بیات است که آفتاب نیوز منتشر می‌کند.

_________________________________________________________________________________

خواهر که داشته باشی... آن هم از جنس جان خودت، تنهایی معنا نمی‌دهد. گرمای وجود یکی بودن جان، در دو جسم، قشنگ‌ترین حس "بودن" را دو چندان می‌کند. این شعر به مناسبت تولد دردانه هستی‌بخشم، هم‌زاد باوفایم "رها" است که تقدیمش می‌کنم.

من آبانی‌ام

من آباني‌ام،

ماهی که پشت سر، آيين مهر دارد و پیش رو، بلنداي شب يلدا

از محفل امن پاییز مي‌آيم
از فصل بازي‌ رنگها
جايي كه قاصدك‌ها، نوید تولدی نو دادند
تا معناي زندگي را دگربار
با حس بودن آشنا كنند

اما؛
من تنها نبودم!
قدم‌هاي موازيِ نيمه پنهان جانم
رهای رها
رونق هستی بخشید به جریان زندگی‌ام

بگذار بی‌پرده با تو بگويم!
در تیمچه تنهایی دل من
اقاقی‌ یاد توست، همواره
که سِحر می‌کند غزل‌ نگاهم را

عقيق افكارم،
مي‌درخشد در بغض هواي تو
و تو را مي‌سرايم
از دانه‌دانه‌هاي باران
و آن‌گاه پاییز
از عطر دوست داشتنت لبریز می‌شود، هر نفس...

خواهرم!
همدم باوفايم!
سرآمدِ عشق در طنین لرزان احساست
آرزوی من است

باش!
كه برايم، همچون تويي نيست دیگر، در سرسرای خانه هستی

چون تويي زمزمه ناب‌ترين صبح امیدم
به تو دل می‌سپرم من همه شب، ماه سپیدم

كرشمه برگ‌ريزان هزار رنگ پاييز، تقديم تو باد...

محبوبه بیات -آبان 1397