به گزارش روز دوشنبه ایرنا به نقل از خبرگزاری شهاب، «اسماعیل الثوابته» مدیر دفتر اطلاع رسانی دولتی در غزه گفت: آنچه اشغالگران در حال حاضر در غزه انجام می‌دهند به وضوح طرح برنامه ریزی شده آنها برای گرسنه نگه داشتن ساکنان و استفاده از امدادرسانی به عنوان ابزار جنگی است.
وی افزود: اشغالگران به محاصره شدید و گرسنه نگه داشتن جمعی بسنده نکرده و به دنبال بهره برداری از مراکز توزیع کمک ها به عنوان ابزاری برای هیمنه و تحقیر جمعی هستند و آنچه مراکز توزیع کمک ها نامیده می شود به مراکز تحقیر جمعی تبدیل شده‌اند که ساکنان باید در صف های طولانی زیر تهدید و باج گیری بایستند و در برخی موارد هم به شهادت برسند تا اندکی آب و غذا به دست آورند.
الثوابته گفت: این شیوه گواهی آشکار بر استفاده برنامه ریزی شده از غذا به عنوان سلاح علیه غیرنظامیان و نقض آشکار قانون بین المللی است. اشغالگران عامدانه میان مناطق مختلف غزه تبعیض جغرافیایی و انسانی قائل شده‌اند و کمک ها را به ابزاری برای فشار سیاسی، اجتماعی و روانی تبدیل کرده‌اند. این امر تایید می کند که موضوع از جنبه امدادی فراتر رفته و به بعد عمیق و خطرناک تر مربوط به مدیریت بحران اشغالگران طبق «مهندسی اجتماعی» از طریق گرسنگی و فرمانبرداری، رسیده است. این سیاست مردود است و ملت ما زیربارش نخواهند رفت.
وی ضمن مخالفت قاطع با طرح های اشغالگران برای ایجاد اردوگاه‌های اجباری شبیه به نازی‌ها گفت: ما آنرا به مثابه جنایت کشتار جمعی علیه ملت فلسطین در غزه می‌دانیم. این اقدامات نقض قانون بین المللی و تلاشی برای تبدیل کمک های بشردوستانه به ابزار محاصره و گرسنگی است و ملت ما با آن مقابله خواهند کرد.
الثوابته درباره ابعاد و اهداف این طرح نیز خاطرنشان کرد: اشغالگران از کمک‌ها به عنوان ابزاری ترکیبی برای سیطره، نابودی و باج گیری سیاسی در راستای طرح‌های چند منظوره استفاده می‌کنند. آنها به سیاست گرسنگی به عنوان سلاح کشتار جمعی نرم تمرکز کرده و با محاصره و گرسنگی برنامه ریزی شد به دنبال درهم شکستن روح و روان ساکنان غزه با هدف از پای درآوردن آنها و کرنش ساکنان یا کوچ اجباری است. اشغالگران با مجبور کردن مردم به ایستادن در صف های طولانی برای دریافت کمک‌ها به دنبال تحقیر جمعی هستند و اینکه کرامت آنها را لگدمال کرده و روحیه مقاومت را از بین ببرند و فرهنگ نیاز و سرسپردگی را تعمیم دهند که خطرناکترین ابعاد این طرح است.
وی تصریح کرد: اشغالگران به این اکتفا نکرده و از کمک ها به عنوان ابزاری برای جاسوسی، نظارت و شکار افراد مورد هدف استفاده می‌کنند. آنها با این کمک ها به دنبال یافتن موقعیت افراد مورد نظر یا ترور آنها هستند. این «مین امنیتی» در پوشش بشردوستی است. از سوی دیگر اشغالگران به دنبال این هستند که نهادهای امدادرسان را از رده خارج کنند و این از طریق کنار زدن «آنروا» و دیگر سازمان های بین المللی معتبر و مورد اعتماد است. آنها به دنبال به کارگیری طرف‌های مشکوک و سرسپرده در زمینه کمک‌ها هستند تا از امدادرسانی در خدمت اهداف خاص خود و از بین بردن حقوق آوارگان و امنیت آنها بهره ببرند.
الثوابته درباره سیاسی کردن کمک ها و تبدیل آن به ابزار باج گیری به شدت هشدار داد و گفت: در برخی موارد اشغالگران از کمک‌ها به عنوان ابزاری برای فشار به فلسطینیان به منظور سوق دادن آنها به سمت گرایش سیاسی مورد نظر بهره می‌گیرند.
وی در پایان گفت: این طرحی جنایت بار ترکیبی است که از کمک‌ها به عنوان ابزاری نرم استفاده می‌شود و مراکز توزیع کمک ها به عرصه های خواری، نظارت و فشار تبدیل می‌شود و افکار عمومی باید با این طرح مقابله کرده و آنرا به مثابه جنایتی بدانند که به دیگر جنایات اشغالگران افزوده می‌شود.
