به گزارش ایرنا، کارشناسان معتقدند و بارها هشدار داده اند که آنگونه که شایسته هست ظرفیت های گردشگری استان به عنوان محور توسعه هنوز نتوانسته با زندگی و معیشت و اقتصاد مردم این این استان پیوند داشته باشد.
این خانه‌ها تنها جایی برای سکونت نبوده‌اند، بلکه نمادهای هنر، معماری، و سبک های زندگی مردمانی هستند که در گذشته های دور زندگی کرده اند اینجا می‌تواند خاطراتی از نسل‌های گذشته از روزمرگی‌ها تا لحظات خاص زندگی را روایت می کند.
هر گوشه ای از خانه های تاریخی کهگیلویه و بویراحمد فضایی سرشار از تاریخ را روایت می کند، سقف‌های بلند، کتیبه‌های قدیمی، کاشی‌کاری‌های زیبا، و درهای چوبی با طراحی‌های منحصر به فرد، همه از شکوه معماری تاریخ ایران می‌گوید.
اینجا زندگی همچنان جریان دارد و این بناها به یادگارهایی بی‌زمان تبدیل می‌شوند که از آنها می‌توان هم به عنوان آثار هنری و هم به عنوان گنجینه‌های برای درآمدزایی و ایجاد فرصت های شغلی استفاده کرد.
بازدید از این خانه‌ها، نه تنها فرصتی برای لذت بردن از زیبایی‌های معماری است، بلکه درک عمیق‌تری از تاریخ و فرهنگ غنی همدان را برای بازدیدکنندگان به ارمغان می‌آورد.
خانه های تاریخی متعلق به کدام دوره تاریخی است
یک باستان شناس و کارشناس میراث فرهنگی در کهگیلویه و بویراحمد گفت: خانه های تاریخی استان متعلق به دوره های مختلف تاریخی هستند.
زینب رضایی با اشاره به اینکه بیشتر خانه های تاریخی کهگیلویه و بویراحمد یادگار دوره قاجار است افزود:خانه های تاریخی واقع در گچساران، باشت، بویراحمد و دنا از جمله سازه های این دوره تاریخی است.
وی یادآور شد درمیان خانه های تاریخی استان سازه هایی از دیگر دوره های تاریخی مانند پهلوی هم مشاهده می شود .
از خانه های تاریخی کهگیلویه و بویراحمد بیشتر بدانیم
معاون میراث فرهنگی کهگیلویه و بویراحمد گفت:خانه‌های تاریخی بخشی از هویت فرهنگی و تاریخ معماری استان هستند و احیای این بناها به حفظ میراث ملموس و غیرملموس کمک می‌کند و نسل‌های آینده را با تاریخ و فرهنگ منطقه آشنا می‌سازد.
اصغر آتشفراز روز پنجشنبه در گفت و گوی اختصاصی با خبرنگار ایرنا با اشاره به اینکه خانه‌های تاریخی استان به عنوان نمادهایی از معماری سنتی و ایرانی شناخته می‌شوند افزود: این سازه ها معمولاً از مصالح بومی مانند سنگ، چوب و خاک ساخته شده‌اند.
وی بیان کرد:طراحی خانه های تاریخی در کهگیلویه و بویراحمد به‌گونه‌ای است که در برابر شرایط جوی منطقه مقاوم هستند.
آتشفراز عنوان کرد: روستای کریک یکی از بیشترین خانه های تاریخی در استان را دارد این روستا از توابع شهرستان دناخانه‌های تاریخی ساخته شده از مصالح طبیعی مانند سنگ و چوب دارد و طراحی آنان با بافت طبیعی و کوهستانی منطقه هماهنگ است.
خانه های تاریخی کهگیلویه و بویراحمد آماده واگذاری به بخش خصوصی
معاون میراث فرهنگی کهگیلویه و بویراحمد گفت:برخی خانه تاریخی استان آماده واگذاری به بخش خصوصی برای تبدیل به اقامتگاه های بومگردی است.
آتشفراز بیان کرد:خانه های چراغ چشم و کهزادی در دهدشت،خانه های تاریخی منطقه خان احمد در باشت و خانه تاریخی کی سالار عزیزی در شهرستان بویراحمد از جمله خانه های تاریخی کهگیلویه و بویراحمد است که آماده واگذاری به بخش خصوصی است.
وی تصریح کرد:خانه های تاریخی استان پس از واگذاری به بخش خصوصی مرمت به عنوان اقامتگاه بومگردی استفاده می شود تا ضمن پیشگیری از تخریب این سازه های تاریخی گردشگران با گوشه ای از سبک زندگی مردم دوران گذشته بهره مند شوند.
معاون میراث فرهنگی کهگیلویه و بویراحمد ابراز کرد: برای مرمت خانه های تاریخی استان براساس موقعیت و ظرفیت های آن بین ۵۰ تا ۲۰۰ میلیارد ریال سرمایه گذاری نیاز است.
آتشفراز بیان کرد: برای معرفی خانه های تاریخی استان به عنوان یکی از ظرفیت های مغفول سرمایه گذاری قرار است همایش بزرگی نیمه دوم خرداد ماه امسال در کهگیلویه و بویراحمد برگزار شود.
معاون میراث فرهنگی کهگیلویه و بویراحمد با اشاره به اینکه خانه های تاریخی استان متعلق به دوره های مختلف تاریخی هستند تاکید کرد: خانه های تاریخی کهگیلویه و بویراحمد به علت اینکه محل اقامت خان های محلی بوده به خانه های اربابی شهرت دارند.
وی تاکید کرد: ۳۵ خانه تاریخی در نقاط مختلف کهگیلویه و بویراحمد شناسایی شده است.
کهگیلویه و بویراحمد در گذر زمان
از قرن سوم هجری به بعد است که محدوده وسیعی از مملکت ایران، شامل استان‌های لرستان، ایلام، چهار محال و بختیاری، کهکیلویه و بویراحمد و بخش‌هایی از استان فارس و خوزستان، تحت عنوان بلاد اللور (لرستان) شناخته شد و در سال ۳۰۰ هجری در اختیار ۲برادر به نام‌های بدر و منصور قرار گرفت.
منطقه‌ای که استان چهار محال و بختیاری و استان کهکیلویه و بویراحمد کنونی را در بر می‌گرفت در اختیار برادر بزرگ‌تر یعنی بدر قرار گرفت و به همین جهت در قرون بعدی به نام منطقه «لر بزرگ» معروف شد.
در قرن ششم هجری که اتابکان لر بر منطقه لر بزرگ حاکم شدند، مملکت فارس نیز به پنج کوره تقسیم شده بود. قسمت عمده این سرزمین که امروزه استان کهکیلویه و بویراحمد را تشکیل می‌دهد در این مقطع تاریخی جزو «شاپور خوره» محسوب می‌شد و تقریبا به استثنای بخشی از منطقه بهمئی گرمسیر، بقیه مناطق استان جزو کوره مذکور به حساب می‌آمدند.
از دوران شاه طهماسب اول (۹۸۴-۹۳۰) مملکت به ۱۳ ایالت مهم تقسیم و ایالت ارجان که قبلا ضمیمه فارس بود، مجزا شد و به‌عنوان ایالت کهکیلویه رسما به صورت حاکم‌نشینی مستقل در آمد و یکی از ایالت‌های مهم کشور را تشکیل داد.
تا قبل از دوره قاجاریه، استان کنونی کهکیلویه و بویراحمد که منطقه بهبهان هم جزو آن به شمار می‌رفت، به دو قسمت پشت کوه و زیر کوه تقسیم می‌شد،در دوره قاجاریه، جغرافیای تاریخی کهکیلویه تغییری نکرد و مرزهای جغرافیایی آن تقریبا با دوره زندیه تفاوتی نداشت. تغییری که در این دوره به چشم می‌خورد در زمینه نام‌گذاری مناطق است.
منطقه زیر کوه شامل ناحیه بهبهان و ناحیه لیراو بود و منطقه پشت کوه شامل سه ناحیه تل خسروی، رون و بلاد شاپور می‌شد اما از اواخر دوره قاجاریه به تدریج به نام ایلات ساکن در آنها شناخته شدند و منطقه پشت کوه به نواحی متعددی چون چرام، طیبی، نویی، دشمن زیاری و بویراحمد تقسیم و مشهور شد.
کهگیلویه و بویراحمد حدود ۸۰۰ اثر ملی در فهرست آثار ملی دارد۶۱ آسیاب، ۵۰ خانه تاریخی، ۴۰ قلعه،۴۰ آب انبار،۲۳ بقعه متبرکه،۱۹ گورستان،۱۷ استودان، ۱۳ پل، ۱۳ بافت تاریخی، پنج حمام، پنج مسجد و سه کاروانسرای این استان در فهرست آثار ملی دارد.
نقوش برجسته تنگ سولک در بهمئی، آثار سنگی چین لوداب، شهر سنگی دلی یاسیر کهگیلویه، قلعه کی نصیر بهادر بویراحمد، قلعه رئیسی کهگیلویه، دو گوردو پا در باشت از جمله بناهای تاریخی مهم ثبت ملی شده این استان است.
