به گزارش ایرنا، آموختن، بخش عظیمی از زندگی انسان هاست ولی در این میان آموزش دهندگان که همانا معلمان جامعه هستد با چاشنی محبت، می‌توانند بسیاری از مفاهیم انسانی را به دانش‌آموزان بیاموزند، هستند معلمانی که پای خود را از کلاس‌های درسی معمول فراتر گذاشته و از راه‌های ایثارگرانه و خلاقانه، ایده کمک به دیگران را در ذهن بچه‌ها زنده کرده‌اند.
از سویی معلمان نیکوکار اصفهانی در کنار وظیفه علم‌آموزی و تربیت دانش آموزان برای ورود به جامعه، همواره نقش موثری در گسترش فرهنگ انفاق و احسان داشته‌اند.
نقش‌های نیکوکارانه معلمان در قالب‌هایی همانند شناسایی و آموزش کودکان کار، کودکان بیمار و افراد نیازمند در استان اصفهان نمایان شده است.
خبرنگار ایرنا در راستای پویش شناسایی معلمان فداکار که برای دومین سال متوالی در اصفهان برپا شده است به سراغ یک معلم دلسوز و از خود گذشته در یکی از شهرستان های استان اصفهان رفت.
معلمی که از چهار سال پیش تاکنون در کنار کار ساعات موظفی تدریس در مدرسه، به سوادآموزی کودکان کار و نیازمند بدون هیچ گونه چشم داشتی می‌پردازد.
این معلم شریف و فداکار «زهره ناظمی» نام دارد که در دوره ابتدایی در شهرستان برخوار از توابع شمال شرق اصفهان به خدمت می‌پردازد.
چند سال سابقه تدریس در آموزش و پرورش دارید:
ناظمی: ۱۵ سال است که به آموزگاری به ویژه در دوره اول ابتدایی می‌پردازم.
وضعیت تاهل خود را بفرمایید:
ناظمی: متاهل و دارای ۲ فرزند هستم که پسرم ۱۶ سال و دخترم ۱۱ سال دارد.
فکر زیبای کمک به دانش‌آموزان محروم چگونه و از چه سالی در ذهن شما شکل گرفت:
ناظمی: از همان سال اول شیوع ویروس کرونا، وقتی که آموزش‌ها غیرحضوری شد و بسیاری از دانش‌آموزان توان تامین گوشی‌های هوشمند و لوازم دیگر را برای آموزش‌های برخط نداشتند با مشورت همسرم تصمیم گرفتم که در منزل به تدریس این دانش‌آموزان بپردازم.
پیش زمینه‌ای برای درک شرایط دانش‌آموزان نیازمند داشتید:
ناظمی: بله، از کودکی طعم سختی و محرومیت را در یک خانواده به نسبت پرجمعیت چشیده بودم و وقتی به این جایگاه رسیدم تمایل داشتم بتوانم نقشی در رفع مشکلات دانش آموزان نیازمندی که برای تحصیل هیچ حامی نداشتند داشته باشم.
تدریس این دانش آموزان را چگونه و به چه شکلی انجام داده و می دهید:
ناظمی: ابتدا به صورت همگانی کلاس را برای همه پایه‌ها برگزار می کردم، ولی پس از آن به تفکیک هر پایه آموزش‌ها را در اوقات عصر هر روز و در نوبت‌های ۲ ساعته به طور منظم دایر کردم.
فضای منزل را چگونه برای تدریس آماده کرده بودید:
ناظمی: با وجود کوچکی فضای منزل ولی وسایل کمک آموزشی لازم را شامل تخته وایت برد، برگه و یکسری کتاب‌های کمک آموزشی تهیه کرده‌ام.
کودکان نیازمند را به چه شیوه‌ای شناسایی می‌کردید:
ناظمی: یا خودم در سطح شهر و محله آن‌ها را پیدا می کردم و یا از طریق همکاران مدرسه معرفی شدند و یا اینکه دانش‌آموزانی که در حال حاضر مشغول به تحصیل هستند به معرفی دیگر دوستان خود می پردازند.
در حال حاضر چه تعداد دانش آموز نیازمند در کلاس خانگی شما مشغول فراگیری تحصیل هستند:
ناظمی: به ۱۵ دانش آموز در سه پایه اول، دوم و سوم ابتدایی در نوبت عصر آموزش می دهم.
آیا همسر و فرزندانتان از این شرایط رضایت داشتند:
ناظمی: فرزندانم که هر ۲ دانش آموز هستند در ابتدا درک این موضوع برایشان سخت بود ولی در ادامه حامی شدند و حتی اکنون در تدریس به دانش آموزان محروم خیلی کمک می‌کنند.
همسرم هم که از اول موافق این کار خیر بود، بیشتر روزها، زمانی که از سرکار به منزل می‌آید، برای بچه‌ها خوراکی تهیه می‌کند تا کودکان با انرژی بیشتری بتوانند درس بخوانند.
آخرین مدرک و وضعیت تحصیلی شما چیست و چه اهدافی را برای آینده دنبال خواهید کرد:
ناظمی: من دارای مدرک کارشناسی ارشد علوم تربیتی گرایش مدیریت و برنامه‌ریزی آموزشی هستم و معتقدم که که باید تغییر و تحول در سیستم آموزش براساس نیاز و توجه به ویژگی فردی هر دانش آموز و توجه به خانواده به عنوان شالوده اصلی آموزش با رویکرد جدید و بسیار خلاق صورت گیرد.
