سرویس ورزش مشرق - در طول سال‌های گذشته تیم‌های لیگ برتری زیادی برای کسب عنوان قهرمانی هزینه‌های هنگفتی را صرف خرید سرمربی خارجی یا جذب بازیکن خارجی و داخلی از تیم‌های رقیب می‌کردند اما شاید این موضوع در ارتباط با تیم تراکتور به ویژه در فصل جاری لیگ برتر تفاوتی ویژه داشت.
آنچه تراکتور را برای ستاره‌های سرخابی جذاب کرد
بر کسی پوشیده نیست که بازی در تیم‌های استقلال و پرسپولیس برای فوتبالیست‌های حال حاضر کشورمان از اهمیت ویژه و بالایی برخوردار است اما صرف هزینه هنگفت برای جذب ستاره‌های تیم پرسپولیس در پایان لیگ برتر بیست و سوم باشگاه تراکتور خود گواهی مدعاست که مالک تیم پرشورها در این زمینه پولش را در جای درست خرج کرد.
علیرضا بیرانوند، مهدی ترابی و دانیال اسماعیلی فر به علاوه امیرحسین حسین‌زاده ستاره‌هایی هستند که بودن در تیم‌های بزرگ استقلال و پرسپولیس را تجربه کرده و از قرار گرفتن در کانون توجه هواداران فوتبال به خوبی آگاهی داشتند اما آنچه شاید می‌توانست توجه آنها را برای حضور در تیم تراکتور جلب کند پیشنهادات مالی خوب بود.
در اینکه باشگاه تراکتور سقف تعیین شده از سوی فدراسیون فوتبال برای هزینه در فصل نقل و انتقالات را رعایت کرده یا نه، قطعاً همچون دیگر باشگاه‌های لیگ برتری نمی‌توان به نتیجه شفاف و واضح دست یافت اما به راحتی می‌توان به این نکته پرداخت که آنچه باعث می‌شود یک فوتبالیست قید بازی در تیم‌های استقلال و پرسپولیس را بزند به احتمال زیاد چیزی جز پیشنهادات وسوسه انگیز مالی نخواهد بود.
هزینه درست ارزی
فارغ از این مسائل جذب بازیکنان خارجی کارآمد در شرایطی که قیمت دلار در شروع این فصل از مسابقات(مرداد ۱۴۰۳) حدود ۵۲ هزار تومان و در اواخر آن (بعد از اوجگیری موقت و رسیدن به ۱۰۴ هزار تومان) یعنی این روزها به حدود ۸۵ هزار تومان رسیده است قطعاً جذب بازیکن خارجی کارآمد برای صرف بخشی از بودجه باشگاه تنها در صورتی مقرون به صرفه به نظر می‌رسد که بازیکنان خارجی صددرصد کارایی و خروجی داشته باشند.
آنچه امروز از بازیکنان خارجی تیم تراکتور به عنوان آمار و ارقام در دقایق حضور در ترکیب تراکتور و یا ارسال پاس گل و یا گلزنی باقی مانده گواه این مدعاست که مالک باشگاه تراکتور در این زمینه پولش را جایی خرج کرده که بتواند از بازیکنان خارجی‌اش با صرف هزینه دلاری بهترین دستاورد را داشته باشد.
روش درست پول خرج کردن
در همین سال‌های اخیر شاهد حضور برخی تیم‌های متمول صنعتی در جمع لیگ برتری‌ها بودیم که به رغم صرف هزینه های هنگفت هرگز نتوانستند در پایان لیگ برتر برای خودشان جایگاهی بهتر از رده پنجم جدول دست و پا کنند. حال اینکه تیم تراکتور در فصل جاری لیگ برتر با صرف هزینه‌ای تقریباً معادل ۵ تیم بالای جدولی، اما درست و به جا توانست دو هفته زودتر از پایان رقابت‌ها قهرمانی‌اش را مسجل کند.
تراکتور به فکر جیب خودش بود نه دلال‌ها
در اینکه بخواهیم تراکتور را الگوی مطلوبی برای باشگاه‌داری به شکل خصوصی بدانیم شاید کمی اغراق آمیز باشد اما قطعاً نگاه دیگر باشگاه‌های خصوصی و یا خصولتی حاضر در لیگ برتر به این مجموعه به ویژه در فصلی که آن را پشت سر گذاشت در نحوه به خدمت‌گیری مدیرعامل، سرمربی و جذب ستاره های داخلی و بازیکنان خارجی کارآمد می‌تواند الگوی مطلوبی برای دیگر باشگاه‌های لیگ برتری باشد تا در فصل آینده به جای ریختن پولشان به جیب دلال ها و صرف هزینه دلاری جهت جذب بازیکنانی که حتی نصف یک بازیکن ایرانی هم کارایی ندارند حضور بهتری در لیگ آینده داشته و در نهایت سطح فوتبال باشگاهی مان را بالا ببرند.
