به گزارش همشهری آنلاین به نقل از یورونیوز، دونالد ترامپ اخیرا تهدیدهایش برای فرستادن مجرمان آمریکایی به زندان‌هایی در خارج از این کشور شدت بخشیده و گفته که «خیلی دوست دارد» شهروندان آمریکایی که مرتکب جرایم خشونت‌آمیز می‌شوند را به زندان مخوفی در السالوادور تبعید کند.
ترامپ ماه گذشته در گفت‌وگو با مجله تایم گفت: «اگر قانون اجازه می‌داد، دوست داشتم این کار را انجام دهم. ما در حال بررسی این موضوع هستیم.»
ظاهرا هنوز تحقیقات حقوقی هنوز به نتیجه نرسیده، چون او در کنار این طرح به دنبال فضای داخلی بیشتری برای نگهداری بدترین مجرمان آمریکایی است.
ترامپ چند هفته پیش در حالی که در کنار نایب بوکله، رئیس‌جمهور السالوادور در دفتر بیضی کاخ سفید نشسته بود، گفت: «من در مورد افراد خشن صحبت می‌کنم. من در مورد افراد واقعا بد صحبت می‌کنم. افراد واقعا بد.»
دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده، در جلسه‌ای در دفتر بیضی شکل کاخ سفید در واشنگتن با نایب بوکله، رئیس جمهور السالوادور
دولت بوکله اداره‌کننده زندان عظیم «مرکز بازداشت تروریسم» است؛ زندانی که شهرتش به عنوان خشن‌ترین زندان نیم‌کره غربی زبان‌زد شده است.
ترامپ بارها از این زندان فوق امنیتی تمجید کرده؛ جایی که دولت او تاکنون صدها مهاجر بدون مدرک را به آن‌جا فرستاده است.
اما حالا به نظر می‌رسد این زندان هم برای بلندپروازی‌های ترامپ کوچک است. او فضای بیشتری می‌خواهد.
به همین خاطر او دو هفته پیش بار دیگر پیشنهاد بحث‌برانگیز بازگشایی و گسترش زندان بدنام آلکاتراز در خلیج سانفرانسیسکو را مطرح کرد.
کارشناسان اما در عملی بودن این ایده و همچنین منابع مالی لازم برای بازسازی آلکاتراز که ساختمان‌هایش در حال فروریختن هستند، تردید دارند.
اگر ترامپ به دنبال زندان‌هایی در جزایر دور افتاده است، اروپا گزینه‌های جالبی دارد؛ از جمله مکان‌هایی با پیشینه تاریخی غنی که ممکن است با سلیقه رئیس‌جمهور آمریکا جور دربیاید.
در ادامه، سه زندان معروف اروپایی در جزایر دور افتاده را معرفی می‌کنیم که شاید برای معامله با ترامپ جذاب باشد.
زندان ایف در فرانسه
قلعه ایف معروف‌ترین زندان اروپاست که در جزیره‌ای دور افتاده در نزدیک مارسی در جنوب فرانسه واقع شده است. گرچه معروف‌ترین زندانی‌اش «کنت مونت‌کریستو» شخصیتی خیالی در رمان «الکساندر دوما» بود اما در واقعیت از قرن هفدهم تا پایان قرن نوزدهم، بسیاری از زندانیان واقعی، عمدتا مذهبی را در خود جای داده است.
این زندان امنیت بالایی داشت؛ هرچند در کتاب «الکساندر دوما» یکی از شخصیت‌ها از آن فرار می‌کند، ولی در واقعیت هیچ‌کس نتوانسته از این قلعه فرار کند.
این زندان چه جذابیتی می‌تواند برای ترامپ داشته باشد؟ رئیس‌جمهور آمریکا می‌تواند مستقیما با دوستش امانوئل ماکرون وارد مذاکره شود و از بروکراسی بروکسل و آلمانی‌های اعصاب‌خردکن دوری کند.
جزیره شیطان در گویان فرانسه
این زندان که در آب‌های اقیانوس اطلس و نزدیکی سواحل گویان فرانسه واقع شده، از سال ۱۸۵۲ تا ۱۹۵۲ به‌عنوان تبعیدگاه مورد استفاده قرار می‌گرفت. این زندان به دلیل رفتار خشن با زندانیان، آب‌وهوای گرمسیری و شیوع بیماری‌هایی که در بدترین شرایط نرخ مرگ‌ومیر را به ۷۵ درصد می‌رساند، به یکی از بدنام‌ترین زندان‌های آن دوره تبدیل شده بود.
این زندان با کتاب پرفروش «پاپیون» نوشته آنری شاریر، یکی از زندانیان سابق که موفق به فرار شده بود، در ذهن‌ها ماندگار شد.
جزیره گلی اوتوک در کرواسی
این جزیره بدون سکنه در دریای آدریاتیک، در دوران یوگسلاوی سابق به عنوان اردوگاه کار اجباری و یک زندان فوق‌سری استفاده می‌شد. بین سال‌های ۱۹۴۹ تا ۱۹۸۹، مخالفان تیتو و کمونیست‌های وفادار به استالین در آن‌جا زندانی می‌شدند. حتی در دوران جنگ جهانی اول، اسیران جنگی روس به این جزیره فرستاده شدند.
نام این جزیره در زبان کروات به معنای «جزیره بی‌حاصل» است، چون تقریبا هیچ گیاهی در آن رشد نمی‌کند.
این زندان پس از مرگ تیتو در سال ۱۹۸۰ و با انتشار رمان «لحظه» نوشته آنتونی ایزاکوویچ، نویسنده صرب که شرایط سخت این زندان را توصیف کرده بود به شهرت رسید. این کتاب بلافاصله به یکی از پرفروش‌ترین آثار آن زمان تبدیل شد.
این زندان از سال ۱۹۸۹ متروکه مانده و حال‌وهوای آلکاتراز را دارد؛ چیزی که احتمالا برای ترامپ جذاب است.
اگر پیشنهاد تبادل «زندان در برابر تعرفه» به جایی نرسد، شاید اروپا بتواند ترامپ را به الگوی اصلاحات قضایی هلند جلب کند؛ کشوری که بین سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۶ به لطف برنامه‌های توانبخشی و بازپروری جمعیت زندان‌هایش از ۹۴ به ۵۱ نفر در هر صدهزار نفر کاهش یافت.
نتیجه این شد که برخی از زندان‌های خالی اکنون به هتل یا مراکز فرهنگی تبدیل شده‌اند؛ پیشنهادی که شاید برای میلیاردر علاقه‌مند به املاک جذاب باشد.
