به گزارش همشهری آنلاین، بازارچه «عباس هرندی»، انتهای بازار چهارسوق که به یک سهراهی ختم میشد تا حوالی حرم حضرت عبدالعظیم(ع) از راستههای معروف نعلبندان تهران قدیم بود. پالاندوزی هم از مشاغل همخانواده نعلبندی محسوب میشد، چراکه در گذشته رفع و رجوع امور خانه و محل کسبوکار بدون چهارپا میسر نبود و قرارگرفتن اشیا و افراد هم روی چهارپا مستلزم داشتن پالان بود. مثل معروف «یکی به نعل میزند و یکی به میخ» را شاید زیاد شنیده باشید. این مثل با خودش حکایتی از حرفه نعلبندان دارد که روزگاری برای کسب رزق و روزی به نعل و میخ میزدند.
وقتی الاغ و قاطر تهرانی ها را پولدار می کرد

پالاندوزی و نعلبندی جزوه پولسازترین مشاغل تهران بود، شغلی که با وجود نانوآبدار بودنش، باب دل جوانها نبود.






مطالب مرتبط
- چهره های مشهور ایرانی درگذشته 14 اردیبهشت
- سیاستهای کلان اقتصادی برای تحقق تولید بازنگری شوند/ ضرورت آزادسازی «صادرات و واردات» در چارچوب منافع ملی
- قیمت کاردانو در آستانه جهش؛ رونمایی هوش مصنوعی جدید توسط هاسکینسون
- هوش مصنوعی کار دست ضدانقلاب داد!
- ضرایب خرید اعتباری؛ ابزاری برای پویایی بازار سرمایه
- دیدار کارگزاران حج با امام خامنهای آغاز شد
- ژاوی با دلار عربستان گرانترین مربی جهان میشود
- ویدئویی که از یک روز عادی در تجریش ویرال شد