همشهری آنلاین، شقایق عرفی‌نژاد: بلیط یکطرفه، اواسط اسفندماه با یک مراسم فرش قرمز و با حضور بازیگران ایرانی و ترک کارش را شروع کرد. از مدت‌ها پیش از برگزاری این فرش قرمز و آغاز سریال، تبلیغات آن شروع شد که بیشتر حضور بازیگران ترک که به واسطه سریال‌های ترکی برای تماشاگر ایرانی شناخته‌شده هستند، در آنها برجسته شده بود. در این تبلیغات و توضیحات مدام از بلیط یکطرفه به عنوان اولین سریال بین‌المللی اسم برده می‌شد که کار مشترک ایران و ترکیه است و بازیگران ترک و آلمانی و آمریکایی در آن بازی می‌کنند. تمام این‌ها واقعیت بود. سریال اولین محصول مشترک ایران و ترکیه پس از انقلاب است که تهیه کننده و عوامل ترک دارد نه این که صرفا در ترکیه و توسط تیم ایرانی ساخته شده باشد و در آن بازیگران آلمانی و آمریکایی هم استفاده شده است (کاری به این که چقدر این بازیگران مشهور هستند نداریم). اما هیچکدام از این‌ها بلیط یکطرفه را دیدنی نکرد. ضعف کارگردانی، تدوین، فیلمنامه و شخصیت پردازی آنقدر جدی بود و به حدی توی ذوق می‌زد که بین‌المللی بودن سریال بیشتر از این که دلیلی بر کیفیت استاندارد آن باشد، شبیه تمسخر جلوه می‌کرد.
بلیط یکطرفه ساخته پوریا حیدری بود که در قبرس و ترکیه تحصیل کرده و پیش از این سریال در چند پروژه در ترکیه حضور داشته و بلیط یک طرفه در واقع اولین تجربه کارگردانی او در سریال سازی است. سریال در باره پلیسی است که برادرش در ترکیه به قتل رسیده و او برای رسیدگی به پرونده به ترکیه می‌رود و این آغاز کشف یک باند قمار است. داستان در همین تعریف یک خطی جالب است و حضور بازیگران ترک مثل ارکان پتک کایا و ایلهان شن هم کنجکاوی تماشاگر ایرانی را برای دیدن سریال تحریک می‌کرد. اما از همان قسمت اول از آن ناامید شد و قسمت پایانی هم موجی از نظرات منفی را به دنبال داشت:
تدوینگر با کارگردان مشکل داشته است؟
اولین و جدی‌ترین مشکل سریال تدوین آن بود که به شدت و به شکل تکرارشونده‌ای در نقد منتقدان به آن اشاره است. منتقدی آن را یکی از مشکلات اساسی سریال عنوان کرده که حتی اگر بتوان از هر ایراد دیگری گذشت، این تدوین ناشیانه را نمی‌توان نادیده گرفت: «تدوین سریال که حتما کارگردان هم در آن سهیم است، اشتباه است. تدوینگر سریال یا اصلا تدوینگر نیست یا با کارگردان مشکل داشته است. حتی ساده ترین پلان‌ها هم به هم نچسبیده اند.» دیگری هم نوشته: «داستان بلیط یکطرفه پتانسیل بالایی برای جذب مخاطب دارد، اما پردازش نه‌چندان قوی و ایرادات فنی متعدد، مانع از ارتباط مخاطب با سریال شده است. تدوین ناشیانه و حرکات اضافی دوربین، از دیگر ایرادات فنی سریال است.»
مسئله بعدی که باز هم بدون استثنا در تمام نقدها می‌شود سراغ گرفت، دوبله است. سریال در دو نسخه قابل تماشاست. یک نسخه با زبان اصلی که در آن بازیگران ترک به ترکی صحبت می‌کنند و بازیگران ایرانی هم به فارسی و هر دو هم حرف دیگری را می‌فهمند! نسخه دیگر نسخه دوبله شده است و در آن صدای تمام بازیگران ایرانی و ترک دوبله شده است. نسخه زبان اصلی به همان دلیل غیرمنطقی بودنش مورد نقد قرار گرفته و نسخه دوبله هم به دلیل ضعف دوبله واکنش‌های منفی زیادی از سمت منتقدان داشته است. یکی از منتقدین نوشته: «کارگردان سریال خودش اثرش را جدی نگرفته است تا چالش زبان را در آن حل کند. چالشی که خودش می‌توانست به غنای کار و باورپذیری آن کمک کند.»
دیگری هم معتقد است یکی از برجسته‌ترین مشکلات، دوبله ضعیف و مصنوعی آن است که نه تنها با صدای اصلی بازیگران همخوانی ندارد، بلکه حس و حال صحنه‌ها را هم تحت تاثیر قرار می‌دهد.
ریتم کند سریال علی‌رغم اکشن بودن آن هم انتقادهای زیادی داشته است: «یکی از ایرادهای اصلی ریتم به شدت کند سریال است. در یک اثر پلیسی که بیشتر جذابیت آن به واسطه‌ی هیجان و ریتم سریع داستان بدست خواهد آمد، چنین چیزی را مشاهده نخواهید کرد و این برای مخاطب اصلا جذاب نیست.»
منتقد دیگری هم نوشته: «یکی از مشکلات اساسی بلیط یک طرفه، کش‌دار بودن و زمان‌بندی اشتباه سکانس‌هاست. برای مثال، بین دقیقه ۱۷ تا ۲۵ قسمت اول یعنی حدود ۸ دقیقه، صرفاً شاهد پخش موسیقی و نمایش یک مراسم هستیم. این میزان از زمان تلف‌شده، نه تنها اطلاعات جدیدی به مخاطب اضافه نمی‌کند، بلکه روند داستان را نیز کند و خسته کننده می‌کند.»
حتی تیتراژ سریال هم آنقدر ضعیف بوده که صدای منتقدان را درآورده است. یک منتقد واژه باورنکردنی را برای تیتراژ این سریال به کار برده و نوشته: «تیتراژ ایده نخ‌نما شده تیتراژ سریال True detective است که به شکل بسیار ضعیفی اجرا شده است. تیتراژی است که حتی برای سریالی در یک شبکه استانی هم سطح پایین است، چه برسد به سریالی که ادعادی بین‌المللی بودن دارد. فضای تیتراژ پلیسی است، اما موسیقی که روی آن پخش می‌شود عاشقانه است.» چیزی که منتقد دیگری آن را نشان‌دهنده بی‌دقتی در جزییات و ناهماهنگی تیم سازنده عنوان کرده است.
در باره شخصیت پردازی‌های سریال هم منتقدی نوشته شخصیت‌ها ضعیف و کلیشه‌ای هستند و عمق لازم را ندارند و دیگری هم گفته انقدر مشکلات اولیه سریال مثل رعایت نکردن خط فرضی زیاد است، که دیگر جایی برای انتقاد از شخصیت‌پردازی‌ها باقی نیست.
شروع و پایان افتضاح بود، متأسفم
تماشاگران سریال هم کمتر از منتقدین از آن اعلام نارضایتی نکرده‌اند. با پخش آخرین قسمت کامنت‌های زیادی در نقد سریال توسط کاربران فضای مجازی نوشته شد. یکی از کاربران نوشته: «افتضاح شروع و تمام شد. متاسفم» دیگری نوشته: «واقعاً این چه جور تموم شدن بود؟ از کار مشترک دو تا کشور انتظار بیشتر داشتم.» تماشاگری هم نوشته: «فیلمنامه به این ضعیفی ندیده بودم. صحنه‌ها تخیلی، بازی‌ها تصنعی، اتفاقات عجیب بدون توضیح.»
تماشاگران زیادی هم از نامفهوم بودن پایان‌بندی سریال نوشته اند: «قسمت آخرش اصلا نفهمیدیم چی شد. خیلی مسخره تموم شد.» دیگری نوشته: «خیلی بی معنی تموم شد. پلیس ترکیه انقدر ضعیفه که یه نفر از ایران باید باندو نابود کنه؟» یکی از کاربران هم پرسیده: «الان چی شد؟ ادامه داره یا چی؟»
در معرفی بلیط یکطرفه از آن به عنوان یک مینی سریال هشت قسمتی اسم برده شده بود. اما در پلتفرم منتشرکننده و در زیر نام سریال عبارت فصل اول را می‌شود دید که اگر درست باشد یعنی فصل دومی هم برای آن در کار خواهد بود که شاید گره‌ها قرار است در آن فصل باز شوند.
