یادداشت‌های علم، جمعه ۱۵ اردیبهشت ۱۳۵۱: به شاه گفتم: اگر شما هم به مشورت غربی‌ها گوش داده بودید که می‌گفتند چرا این همه تسلیحات فراهم می‌کنید، همین عراق حالا سبیل ما را دود داده بود

یادداشت‌های اسدالله علم: عرض کردم: اگر اعلیحضرت همایونی هم به مشورت آمریکایی‌ها و به طور کلی غربی‌ها گوش داده بودید که می‌گفتند: چرا این همه تسلیحات فراهم می‌کنید و خرج بیهوده می‌کنید، با شوروی که نمی‌توانید مقاومت بکنید، دیگران هم اگر آمدند با شما جنگ کنند، وضع دنیا اجازه نمی‌دهد، همین عراق حالا سبیل ما را دود داده بود. فرمودند: به حرف خارجی‌ها من هرگز گوش نکرده‌ام. راست هم می‌فرمایند. شاهنشاه همیشه آنها را گول زده‌اند، جز به منافع وطن به چیزی فکر نمی‌کنند. عرض کردم: در خصوص ذوب آهن هم همین طور بود. می‌گفتند: چرا این قدر مخارج می‌کنید؟ به علاوه چه طور این همه مشاور روسی به ایران می‌آورید، آیا می‌دانید نتیجه اش چیست؟

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

سرویس تاریخ «انتخاب»: اسدالله علم (۱ مرداد ۱۲۹۸ بیرجند – ۲۵ فروردین ۱۳۵۷ نیویورک)، یکی از مهم‌ترین چهره‌های سیاسی دوران محمدرضا شاه، وزیر دربار از ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ و نخست‌وزیر ایران از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲ بود.

«انتخاب» هر شب یادداشت‌های روزنوشت علم را منتشر می‌کند.

جمعه ۱۵ اردیبهشت ۱۳۵۱: صبح زود برخاستم.... دو ساعت سواری کردم. دره رزک در فرح آباد، آب مفصلی دارد، خیلی زیبا بود. هوا هم مثل بهشت. چه قدر کبک و تیهو و شکار بزرگ دیدیم. در مراجعت به موکب شاهنشاه برخوردم که تازه تشریف میبردند سواری کنند - در حدود ساعت ۱۱. فرمودند: باز با من بیا. یک ساعت هم در رکاب شاهنشاه رفتم تمام صحبت از جنگ ویتنام و اوضاع آلمان بود که اگر آمریکایی‌ها در ویتنام شکست بخورند، وضع دنیای آزاد و کشورهایی که روی کمکهای آمریکا حساب می‌کرده اند چه می‌شود؟ عرض کردم: اگر اعلیحضرت همایونی هم به مشورت آمریکاییها و به طور کلی غربی ها گوش داده بودید که می‌گفتند: چرا این همه تسلیحات فراهم می‌کنید و خرج بیهوده می‌کنید، با شوروی که نمی توانید مقاومت بکنید، دیگران هم اگر آمدند با شما جنگ کنند، وضع دنیا اجازه نمی دهد، همین عراق حالا سبیل ما را دود داده بود. فرمودند: به حرف خارجی ها من هرگز گوش نکرده ام. راست هم می‌فرمایند. شاهنشاه همیشه آنها را گول زده اند، جز به منافع وطن به چیزی فکر نمی‌کنند. عرض کردم: در خصوص ذوب آهن هم همین طور بود. می‌گفتند: چرا این قدر مخارج می‌کنید؟ به علاوه چه طور این همه مشاور روسی به ایران می آورید، آیا می‌دانید نتیجه اش چیست؟

در مورد سفری که با شاهنشاه به مسکو رفتم، صحبت شد که آن وقت حتی خود روس ها هم قبول نمی‌کردند که ما چنین جرأتی به خرج خواهیم داد. واقعاً شاه هنگامه می کند. افسوس که کارهای کوچک را ماها خراب می‌کنیم و این همه زحمت و مرارت و فداکاری شاه را ضایع و آلوده می‌کنیم....