تحقیق جدید تأیید کرد: تنبیه فیزیکی کودک پیامدهای منفی متعددی دارد

مطالعه جدید محققان دانشگاه نیویورک نشان می‌دهد تنبیه بدنی کودکان در کشورهای کم‌درآمد و با درآمد متوسط پیامدهای منفی ازجمله افت سلامت جسمی و روانی، عملکرد تحصیلی پایین‌تر و اختلال در رشد اجتماعی-عاطفی را به دنبال دارد. تحقیقات قبلی در کشورهای ثروتمند نیز نتایج مشابهی نشان داده بود.

به گزارش ساینس دیلی، سال ۲۰۰۶، دبیرکل سازمان ملل متحد خواستار ممنوعیت تنبیه بدنی شامل کتک‌زدن کودکان شد. تا امروز، ۶۵ کشور در سراسر جهان ممنوعیت کامل یا جزئی تنبیه بدنی را اعمال کرده‌اند. بیشتر این ممنوعیت‌ها در کشورهای پردرآمد (با درآمد ناخالص ملی حداقل ۱۴ هزار دلار به‌ازای هر نفر) اعمال شده است.

تنبیه بدنی در کشورهای فقیر و ثروتمند نتایج یکسانی برای کودکان دارد

محققان در پژوهش جدید ۱۹۵ پژوهش درباره تنبیه بدنی را که بین سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۲۴ منتشر شده‌اند تجزیه‌وتحلیل کردند. این مطالعات ۹۲ کشور با درآمد کم و متوسط و ۱۹ پیامد مربوط به روابط والدین و فرزند، سلامت روان و جسم، رفتار خشونت‌آمیز، نگرش به خشونت، مصرف مواد، عملکردهای شناختی، مهارت‌های اجتماعی-عاطفی، خواب، مهارت‌های حرکتی و احتمال کودک‌کار بودن را پوشش می‌داد.

محققان دریافتند در ۱۶ مورد از ۱۹ فاکتور بررسی‌شده تنبیه بدنی ارتباط چشمگیری با پیامدهای منفی دارد: تضعیف روابط والدین و فرزندان، تبدیل شدن به قربانی خشونت، اعمال خشونت (ازجمله خشونت علیه شریک زندگی در بزرگسالی)، تأیید خشونت، مشکلات سلامت جسمی، مشکلات سلامت روانی، مصرف مواد مخدر، نتایج ضعیف تحصیلی، اختلال در مهارت‌های زبانی، اختلال در عملکرد اجرایی، اختلال در مهارت‌های اجتماعی-عاطفی، مشکلات رفتاری کلی، مشکلات رفتاری درونی (مانند افسردگی و گوشه‌گیری)، مشکلات رفتاری بیرونی (مانند پرخاشگری و تخریب‌گری)، اختلال در رشد اولیه کودک و کیفیت خواب.

البته این محققان هیچ تأثیری از تنبیه بدنی روی مهارت‌های شناختی، مهارت‌های حرکتی و کار افراد پیدا نکردند. نکته قابل‌توجه دیگر این است که این مطالعه هیچ پیامد مثبتی در تنبیه بدنی پیدا نکرد.

«خورخه کوارتاس»، نویسنده اصلی و استادیار روان‌شناسی کاربردی دانشکده فرهنگ، آموزش و توسعه انسانی دانشگاه نیویورک استاینهارت، دراین‌باره می‌گوید ثبات و قدرت این یافته‌ها نشان می‌دهد تنبیه فیزیکی در سراسر جهان برای کودکان و نوجوانان آسیب‌زاست؛ در نتیجه، باید تحقیقات بیشتری انجام شود تا استراتژی‌هایی برای جلوگیری از تنبیه فیزیکی در سطح جهانی تدوین شود.

نتایج کامل این تحقیق در مجله نیچر به چاپ رسیده است.