علایم پنهان آب مروارید که نباید آنها را نادیده گرفت
آب مروارید، یکی از بیماری‌های چشمی است که در صورت درمان نشدن منجر به نابینایی می‌شود. این بیماری یکسری علایم پنهان دارد که با توجه به آنها می‌توان به‌سرعت درمان را شروع کرد و جلوی نابینایی را گرفت.
آب مروارید (کاتاراکت)، بر اثر تخریب بافت‌های عدسی چشم که مسئول تمرکز نور روی شبکیه و دید خوب فرد است به وجود می‌آید. این تخریب بافتی موجب تجمع پروتئین در چشم‌ها شده تا جایی‌که عدسی کدر و بینایی مختل می‌شود. در صورت درمان نشدن این مشکل، نابینایی رخ می‌دهد.
علایم ابتلا به آب مروارید
اگرچه تار و ابری شدن بینایی، معروف‌ترین علامت آب مروارید است، این وضعیت تنها علامت این بیماری نیست و یکسری علایم دیگر وجود دارد که متاسفانه ممکن است نادیده گرفته شوند. از این علایم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
* تغییر در درک رنگ‌ها (رنگ‌ها کم‌رنگ شده و با ته‌رنگ زرد یا قهوه‌ای دیده می‌شوند)
* ابتلا به دوبینی
* دیدن هاله اطراف منابع نوری
* حساسیت به نور شدید
* کاهش توانایی دید در شب
* نیاز به تغییر مداوم تجویز عینک یا احساس کثیفی دائمی عینک
علل و عوامل خطر ابتلا به آب مروارید
یکی از عوامل پرخطر ابتلا به آب مروارید، سن است که معمولا در افراد بالاتر از ۶۵ سال بیشتر دیده می‌شود. اما امروزه تعداد افرادی که در دهه‌های ۴۰ یا ۵۰ سالگی‌شان به این بیماری مبتلا شده‌اند رو به افزایش است. از دیگر عوامل خطر باید به موارد زیر اشاره کرد:
* سبک زندگی ناسالم (مصرف نوشیدنی‌های الکلی، دخانیات و تغذیه ناسالم)
* آسیب طولانی‌مدت به چشم ناشی از نور خورشید
* ابتلا به بیماری‌های خاص مانند دیابت
درمان آب مروارید
تنها روش درمان آب مروارید، تعویض عدسی صدمه‌دیده چشم با نوع مصنوعی آن است. جراحی معمولا تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود و بیماران درست پس از عمل می‌توانند از بیمارستان مرخص شوند.
