راز علمی پشت علاقه شما به غذاهای رنگارنگ چیست؟

به گزارش رکنا، فرض کنید جلوی شما یک لیوان آب‌میوه سبز تیره و دو کاپ‌کیک زرد قرار داده شده است.

فکر می‌کنید طعم این آب سبز چگونه خواهد بود؟ یا درباره کاپ‌کیک‌ ها چه نظری دارید؟ آیا رنگ سبز آب‌میوه به شما حس طراوت و سلامت می‌دهد؟ و آیا رنگ زرد کاپ‌کیک‌ها طعم شیرین و دلچسب در ذهن شما ایجاد می‌کند؟ به گزارش تایمز آف ایندیا، در این مطلب به تاثیر رنگ‌های مختلف غذا بر روان انسان و برداشت‌های ذهنی آن‌ها می‌پردازیم.

رنگ قرمز: نماد اشتیاق و انرژی

رنگ قرمز به طور کلی با اشتیاق، اشتها و انرژی همراه است. کافی است به غذاهایی مثل توت‌فرنگی، گوجه‌فرنگی، فلفل دلمه‌ای یا کیک‌های قرمز رنگ فکر کنید. این رنگ حس شدت و اشتیاق را تقویت می‌کند و هیجان بیشتری برای خوردن ایجاد می‌کند.

رنگ زرد: تداعی‌گر شادی و خوش‌بینی

رنگ زرد به شادی، آرامش و گرما مرتبط است. میوه‌هایی نظیر موز، ذرت، آناناس و لیمو باعث تداعی حس خوش‌بینی و نشاط می‌شوند. این رنگ می‌تواند فضای مثبت‌تری را در اطراف غذا ایجاد کند.

رنگ سبز: سمبل سلامتی و طبیعت

رنگ سبز به سلامتی و طبیعت پیوند دارد. غذایی که به این رنگ باشد، معمولاً این حس را ایجاد می‌کند که چیزی مغذی و سالم برای بدن مصرف می‌کنید. نمونه‌های آن شامل اسفناج، کلم بروکلی، نخود فرنگی و کیوی هستند که علاوه بر ظاهر سالم، اثرات مثبت بر سلامتی دارند.

رنگ آبی: کاهش‌دهنده اشتها

از آنجایی که رنگ آبی در غذاهای طبیعی کمتر دیده می‌شود، معمولاً مردم آن را با حس آرامش و خنکی مرتبط می‌کنند. این رنگ برخلاف دیگر رنگ‌ها، می‌تواند گرسنگی را کاهش دهد و حس سرکوب اشتها را به ذهن منتقل کند.

رنگ نارنجی: انرژی‌بخش و سالم

غذاهایی به رنگ نارنجی معمولاً با سلامتی و اشتها شناخته می‌شوند. میوه‌ها و سبزیجات نظیر پرتقال، هویج و کدو تنبل به دلیل انرژی‌بخشی طبیعی و ظاهر نشاط‌آورشان ارتباط مستقیمی با سلامت دارند.

به طور کلی، رنگ‌ها در اکثر مواقع تأثیراتی مستقیم بر برداشت افراد از طعم غذاها دارند. رنگ‌های زرد و نارنجی معمولاً حس طراوت و طعم‌های سیتریک یا تند را تداعی می‌کنند. از سوی دیگر، سبز بیشتر با تلخی و حس طبیعی همراه است. غذاهای مختلف با رنگ‌های متفاوت می‌توانند معانی گوناگونی ارائه دهند و انتظارات مختلفی را در گروه‌های سنی و فرهنگی ایجاد کنند. همچنین، تفاوت‌های ژنتیکی مثل حساسیت ذائقه فرد می‌تواند این تاثیرات را تغییر دهد و برداشت ذهنی افراد از طعم غذاها را تنظیم کند.