چرا سرمایه‌های مالی از ایران فرار می‌کنند؟/ رکوردزنی شاخص امنیت سرمایه‌گذاری

داده‌های مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، نشان می‌دهد که وضعیت امنیت سرمایه گذاری در ایران در سال های اخیر با ثبات نسبی همراه نبوده و نوسانات زیادی را تجربه کرده است.

وضعیت سرمایه گذاری در ایران/ دپو نوروز ۴

بررسی شاخص امنیت سرمایه گذاری سالانه در ایران نشان می‌دهد که بدترین وضعیت در سرمایه گذاری به سال ۱۴۰۱ بازمی گردد که به عدد ۶/۵۶ رسیده است، اما این وضعیت هرچند در سال ۱۴۰۲ هم همچنان وخیم بود، اما نسبت به سال گذشته خود اندکی بهبود را ثبت کرد.

به گزارش سرویس اقتصادی تابناک، پایش میزان امنیت سرمایه گذاری در ایران از طریق بررسی بالغ بر ۳۰ هزار فعال اقتصادی به دست آمده است که براساس اطلاعت این نمودار، وضعیت ارزیابی پایش امنیت سرمایه گذاری سالانه در ایران را در بازه زمانی ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۳ نشان می‌دهد که نمره ارزیابی در این بازه زمانی بین ۵/۷۰ تا ۶/۵۶ درنوسان بوده است.

داده‌های مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، نشان می دهد که وضعیت امنیت سرمایه گذاری در ایران در سال‌های اخیر با ثبات نسبی همراه نبوده و نوسانات زیادی را تجربه کرده است. به طوری که در سال ۱۴۰۲، نمره ارزیابی به پایین‌ترین سطح خود یا همان ۵/۷۰ رسیده است.

چرا سرمایه‌های مالی از ایران فرار می‌کند؟ / رکوردزنی شاخص امنیت سرمایه‌گذاری// دپو نوروز ۴

براساس اطلاعات این نمودار می‌توان گفت که از سال ۱۳۹۶ تا ۱۳۹۸ نمره ارزیابی روندی کاهشی داشته است و از ۶/۲۷ به ۶/۰۳ رسیده است. همچنین از سال ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۱ نمره ارزیابی روندی افزایشی داشته است و از ۶/۰۳ به ۶/۵۶ رسیده است. همچنین از سال ۱۴۰۱ تا ۱۴۰۲ نمره ارزیابی روندی کاهشی شدید داشته است و از ۶/۵۶ به ۵/۷۰ رسیده است.

وضعیت امنیت سرمایه گذاری در ایران در سال های اخیر با چالش های شدید مواجه بوده است و کاهش شدید نمره ارزیابی در سال ۱۴۰۲ نشان دهنده لزوم توجه جدی به این موضوع و اتخاذ تدابیر لازم برای بهبود وضعیت امنیت سرمایه گذاری در کشور را بیش از پیش نشان می دهد.

به گزارش تابناک، به نظر می رسد نوسان های نرخ ارز و تورم بالا ریسک سرمایه گذاری در ایران را در سال های اخیر بالاتر برده است و همچنین مشکلات مربوط به تامین مواد اولیه ازجمله نوسانات قیمت و کمبود مواد اولیه ، برنامه ریزی و پیش بینی سودآوری را برای سرمایه گذاران دشوار کرده است . همچنین نااطمینانی در بازارهای مالی ، تحریم های بین المللی ، عدم دسترسی به منابع مالی خارجی موجب شده تا انتقال فناوری و تجارت بین المللی محدودتر شود و به تبع آن هزینه های تولید را گران تر و سودآوری را کاهش داده است.