روایت سه متخصص ایرانی از مهاجرت تا اثرگذاری در کشور

در این نشست، سه تن از متخصصان ایرانی بازگشته به کشور، از تجربه‌های تحصیل، اشتغال، مهاجرت و نهایتاً بازگشت خود سخن گفتند.

 

علی حسینی، مدیر پلتفرم بین‌المللی فناوری Connect و معاون دفتر توسعه روابط علمی و سرمایه انسانی سازمان توسعه همکاری‌های بین‌المللی، در ابتدای این رویداد گفت: هدف ما از این برنامه، روایت‌ تجربه‌های واقعی نخبگان ایرانی‌ است؛ این‌که چرا مهاجرت کردند و چه شد که بازگشتند. بر همین اساس، نخبگان بازگشته از شرق تا غرب جهان را  در این رویداد میزبانی می‌کنیم.

 

وی با اشاره به تلاش برای روایت دیدگاه‌های متخصصان ایرانی از سراسر جهان و ایجاد فضای تعامل در کنار بیان تجربه‌ها، افزود:  در در رویداد کانکت استیج اینوتکس، نخبگانی که از کشورهای مختلفی همچون ژاپن و آمریکا به ایران بازگشته‌اند تا فعالیت‌های علمی، فناورانه و نوآورانه خود را در ایران ادامه دهند.

حسینی، با اشاره به موج مهاجرت استعدادها تأکید کرد: بزرگ‌ترین دغدغه ما در شرکت‌های بزرگ، مهاجرت نیروهای با استعداد است.

مدیر پلتفرم کانکت تصریح کرد: تلاش ما این است که با ایجاد فضاهای حرفه‌ای و باثبات، آن‌ها را به ماندن یا بازگشت تشویق کنیم. حتی اگر بروند، باید امکانی باشد که بازگردند و در حوزه تخصصی خود در ایران اثرگذار باشند.

بازگشت از ژاپن به ایران برای اثرگذاری

عاطفه علیپور، دکترای بیوتکنولوژی از دانشگاه اوساکای ژاپن که سابقه تدریس در این دانشگاه را نیز دارد، درباره تصمیم خود برای بازگشت گفت: در سال 1395 و پس از حدود ده سال زندگی، تحصیل و اشتغال در ژاپن، از طریق برنامه کانکت به ایران بازگشتم. ابتدا در دانشگاه علوم پزشکی تهران و سپس در مؤسسه پاستور مشغول شدم.

وی افزود: هم‌اکنون با همسرم در یک شرکت دانش‌بنیان در حوزه تولید واکسن و داروهای خاص فعالیت داریم. آن‌چه برای من اهمیت داشت، امکان اثرگذاری واقعی در کشور و بودن در کنار خانواده بود.

تجربه پروژه 250 میلیون دلاری و بازگشت به کشور

محمد شکوهی یکتا، فارغ‌التحصیل دانشگاه استنفورد، سابقه تدریس در همین دانشگاه و کار در شرکت‌های اپل و مایکروسافت را در کارنامه دارد. او با اشاره به انگیزه بازگشت خود گفت: آخرین پروژه‌ای که در مایکروسافت روی آن کار کردم، یک پروژه 250 میلیون دلاری بود. با وجود همه امکانات و ثبات در آمریکا، دغدغه اصلی‌ام موضوع سربازی بود.

او ادامه داد:  زمانی که با برنامه کانکت و امکان جایگزینی خدمت آشنا شدم، پروژه‌ای را با دانشگاه شریف تعریف کردم و این شد انگیزه اصلی برای بازگشت. الان در چند شرکت بزرگ ایرانی در حوزه هوش مصنوعی مشاوره می‌دهم و استارتاپ خودم را نیز راه‌اندازی کرده‌ام.

از MIT و استنفورد تا هیئت علمی دانشگاه شریف

عبدالحسن واعظی نیز با سابقه تحصیل در دانشگاه‌های MIT و استنفورد، سال 1393 از طریق شبکه کانکت به ایران بازگشت.

واعظی که اکنون عضو هیئت علمی در دانشگاه صنعتی شریف است، درباره این مسیر گفت: یکی از مسائل مهم برای من، بازیابی شبکه ارتباطی علمی بود که در طول اقامت خارج از کشور از دست داده بودم. پلتفرم کانکت کمک کرد که دوباره به جریان علمی کشور متصل شوم. هرچند جذب و ارتقای هیئت علمی در ایران فرایندی طولانی دارد، اما احساس اثرگذاری در اینجا بسیار بیش‌تر است.

چالش‌ها و دغدغه‌های نخبگان برای ماندن یا بازگشت

به گزارش تسنیم، در بخش پایانی نشست، شرکت‌کنندگان از چالش‌های موجود در مسیر بازگشت و جذب نخبگان گفتند. شرکت کنندگان نیز پرسش‌ها و دیدگاه‌هایشان را با متخصصان حاضر در استیج، مطرح کردند.

این رویداد به میزبانی پارک فناوری پردیس و با همکاری سازمان توسعه همکاری‌های بین‌المللی برگزار شد. سازمان توسعه همکاری‌های علمی و فناورانه بین‌المللی، با ایجاد زمینه‌های همکاری با متخصصان ایرانی غیرمقیم در قالب پلتفرم کانکت، بازگشت نخبگان نه تنها به عنوان یک اتفاق فردی، بلکه به عنوان یک راهبرد ملی در مسیر توسعه فناوری کشور مورد توجه قرار گرفت.