امید عالیشاه - وحید امیری، برابر اما متفاوت
به گزارش "ورزش سه"، تقریبا همه تصور می‌کردند که وحید امیری به استقلال خواهد پیوست، آن هم در شرایطی که علیرضا بیرانوند وعده جلب رضایت او را به مدیران باشگاه پرسپولیس داده و حتی چراغ سبز را هم گرفته بود. اما تلاش تیم رسانه‌ای پرسپولیس برای جلب اعتماد خبرنگاران بی‌نتیجه بود و در یک بعد از ظهر تابستانی، همه رسانه‌ها از انتقال قریب الوقوع امیری به استقلال خبر دادند. اما ساعاتی بعد، ستاره خرم‌آبادی فوتبال ایران به پرسپولیس پیوست.
امیری در 24 سالگی به فوتبال ایران معرفی شد و در 28 سالگی پیراهن پرسپولیس را بر تن کرد. او به همراه علیرضا بیرانوند و سیدجلال حسینی، مهمترین خریدهای تابستانی برانکو برای لیگ شانزدهم بودند. سیدجلال و بیرانوند البته انتقال محتمل به تیم پرسپولیس بودند اما قرمزها وحید امیری را در یک دربی نقل و انتقالاتی بزرگ از استقلال ربودند و البته کاوه رضایی را به آنها واگذار کردند. حالا که به گذشته نگاه می‌کنید، احتمالا موافق این فرضیه هستید که شاید اگر امیری به استقلال می‌رفت، سرنوشت تیم پرافتخار برانکو دستخوش تغییر می‌شد.
امیری دو فصل در پرسپولیس درخشید، اما در فصل سوم و زمانی که باشگاه پنجره خود را با قفل و زنجیر فیفا بسته می‌دید، او به همراه احمدزاده و طارمی و محرمی، راهی خارج شدند تا رؤیاهای خود را دنبال کنند. اما حضور امیری در سوپرلیگ ترکیه تنها یک فصل دوام داشت و این بازیکن در پایان فصل به تیم محبوبش بازگشت و پیراهن شماره 19 را دوباره بر تن کرد.
این پیراهن البته یک ماجرای جالب و از خودگذشتگی به یاد ماندنی را روایت می‌کند. اگر به یاد داشته باشید امیری ابتدا شماره 9 را برگزید اما زمانی که طارمی خسته و پشیمان از انتقال به ریزه اسپور، ساز بازگشت را کوک کرد، وحید بدون آنکه لحظه‌ای مقاومت کند، این لباس را به مهدی طارمی تقدیم کرد و خودش شماره 19 را پوشید... و یک هویت تازه به این لباس ناشناخته داد.
او در این سال‌ها محبوب قلب همه مربیان پرسپولیس بود: برانکو ایوانکوویچ، گابریل کالدرون، یحیی گل‌محمدی، اوسمار ویه‌را، کارلوس گاریدو و حتی اسماعیل کارتال که بعد از پایان مصدومیت وحید، او را در ترکیب اصلی به کار گرفت. این محبوبیت باعث شد تا امیری با وجود انتقال دیرهنگام به سطح اول فوتبال ایران و تیم پرسپولیس، از حدنصاب 250 بازی در تاریخ این باشگاه عبور کند. شاید اگر مصدومیت و جدایی نبود، حالا امیری بالاتر از علی پروین، رکورددار بیشترین تعداد بازی در تاریخ این باشگاه بود.
امیری در این سال‌ها مدافع چپ، وینگر، هافبک و مهاجم را بازی کرد. در دوران برانکو، او مهاجم سایه مهدی طارمی بود و کمی بعدتر وینگر شد و اواخر در پست مدافع چپ نیز بازی کرد و همیشه یک چهره شایسته و یک بازیکن پرتلاش در ترکیب تیم پرسپولیس بود. بازیکنی بی حاشیه و در خدمت تیم که امضای خود را در 7 قهرمانی لیگ برتر این تیم به جای گذاشت.
روز گذشته باشگاه پرسپولیس با اعلام لیست عدم نیاز کارتال و فهرست بازیکنان تمدیدی، وضعیت وحید امیری را نامشخص دانست. شاید این پیامی شبیه به خداحافظی باشد و شاید اساسا امیری پیش از اعلام رسمی باشگاه، به سمت در خروجی حرکت کند و تیم جدیدش را برگزیند. اما هر تصمیمی که برای آینده او گرفته شود، این بازیکن نامی ماندگار در تاریخ باشگاه پرسپولیس خواهد بود. بازیکنی که به دو صعود پرسپولیس به فینال آسیا یاری رساند و مرد میدان‌دار در بهترین روزهای تاریخ پرسپولیس بود.
موقعیت امیری بسیار شبیه به عالیشاه است. آنها دو بازیکن پرسابقه پرسپولیس هستند که البته امیری مسن‌تر است اما در عین حال باتوجه به کارامدی فنی شاید قراردادش بتواند تمدید شود. همچنین او موقعیت اجتماعی فوق العاده نزد هواداران و جایگاه خاص بین بازیکنان تیم دارد.
او به‌عنوان کاپیتان دوم پرسپولیس، شاید اردوی این تیم را ترک کند اما برای سال‌های سال اخلاق و منش حرفه‌ای‌اش، الگویی برای بازیکنان جوانتر خواهد بود. بازیکنی که نه تنها از نظر اخلاقی بلکه در قامت بازیکنی فنی، یکی از بهترین‌ها و چه بسا بهترین چپ‌پای این سال‌های پرسپولیس بود.
