به گزارش تجارت نیوز، در هفتاد و دومین دوره مسابقات جهانی دختر شایسته (Miss World) که آخر هفته گذشته در شهر حیدرآباد هند برگزار شد، اوپال سوچاتا چوانگسری از تایلند موفق شد تاج دختر شایسته جهان را از آن خود کند. این رقابت‌ها با حضور ۱۰۸ شرکت‌کننده از سراسر جهان برگزار شد و هاست درجه آدماسو از اتیوپی نیز عنوان نایب‌قهرمانی را به دست آورد. تاج مسابقه توسط برنده سال گذشته، کریستینا پیسکوا از جمهوری چک، بر سر چوانگسری گذاشته شد.
چوانگسری در گفت‌وگویی رسانه‌ای اعلام کرد که از این موفقیت احساس غرور می‌کند و در صورت فراهم شدن فرصت، مایل است در صنعت سینمای بالیوود فعالیت داشته باشد. این اظهار نظر، فارغ از بُعد شخصی آن، نشانه‌ای از ماهیت «چندرسانه‌ای» و برندمحور این رقابت‌هاست که نه‌تنها زیباشناسی، بلکه قابلیت تجاری‌سازی چهره و برند فردی را نیز هدف قرار می‌دهد.
حواشی سنگین پشت صحنه: اتهام سوءاستفاده از شرکت‌کنندگان
درحالی‌که مراسم امسال با شکوهی رسانه‌ای در هند برگزار شد، میلا مگی، دختر شایسته انگلستان، در میانه رقابت‌ها تصمیم به ترک صحنه گرفت و طی اظهاراتی تند، برگزارکنندگان مسابقات را به «استثمار» شرکت‌کنندگان متهم کرد. به گفته او، فضای رقابت برخلاف شعار «زیبایی با هدف»، بیشتر شبیه یک شوی تبلیغاتی برای سرمایه‌گذاران و برندها بود تا یک بستر واقعی برای دیده‌شدن اهداف اجتماعی زنان.
مگی که با هدف ترویج آموزش احیای قلبی (CPR) در مدارس وارد رقابت شده بود، اظهار کرد: من فریب روایتی را خوردم که این رقابت را درباره فعالیت اجتماعی معرفی می‌کرد، اما آنچه دیدم نمایشی ظاهری و تجاری بود. ما بیشتر نقش تزئینی داشتیم، نه سخنگو.
در واکنش به این سخنان، سازمان Miss World بیانیه‌ای صادر و اظهارات مگی را «بی‌پایه و افترا‌آمیز» توصیف کرد. جولیا مورلی، مدیرعامل این رقابت‌ها، در مصاحبه‌ای ادعا کرد که مگی صرفاً به این دلیل مسابقه را ترک کرد که احساس می‌کرد شانسی برای پیروزی ندارد. مگی نیز پاسخ داد که تصمیمش مبتنی بر ارزش‌محوری بوده، نه محاسبه‌گری.
اقتصاد پنهان مسابقات زیبایی جهانی
فراتر از جنبه‌های فرهنگی و اجتماعی، رقابت‌های Miss World یک ماشین اقتصادی گسترده محسوب می‌شود که سالانه میلیون‌ها دلار گردش مالی دارد. این رقابت‌ها با جذب حامیان مالی از برندهای بزرگ حوزه مد، آرایش، جواهرات، سلامت و سبک زندگی، تبدیل به بستری تجاری شده‌اند که علاوه بر شرکت‌کنندگان، میزبانان نیز از آن بهره‌برداری می‌کنند.
برآوردها نشان می‌دهد که ارزش تجاری حضور در رقابت Miss World (چه برای برندها و چه برای کشور میزبان) می‌تواند بین ۵ تا ۲۰ میلیون دلار باشد. هند به عنوان میزبان ۲۰۲۵، از این رویداد نه‌تنها به‌عنوان ابزار دیپلماسی نرم، بلکه برای جذب سرمایه‌گذاری در گردشگری و تقویت صنعت سرگرمی استفاده کرده است.
بنابر اعلام اتاق بازرگانی حیدرآباد، انتظار می‌رود اثر اقتصادی غیرمستقیم این رویداد برای صنعت هتل، حمل‌ونقل، مد و تبلیغات محلی قابل توجه باشد.
از سوی دیگر، برای برندگان رقابت نیز مسیر تازه‌ای به‌سوی بازار تبلیغات، همکاری با برندها، ساخت محتوای رسانه‌ای، بازیگری و سفیر برند شدن باز می‌شود. برنده نهایی علاوه بر دریافت جوایز نقدی، معمولاً به‌طور مستقیم به کمپین‌های جهانی مانند سازمان بهداشت جهانی، یونسکو یا برندهای لوکس معرفی می‌شود. این رویداد، عملاً درگاه ورود به بازار جهانی سرمایه انسانی در صنایع خلاق است.
زیبایی، ارزش یا ویترین سرمایه؟
مسابقات Miss World همواره در مرز باریکی بین تأثیرگذاری فرهنگی و نمایش سرمایه حرکت کرده‌اند. اظهارات میلا مگی، اگرچه بحث‌برانگیز بود، ولی بار دیگر پرسش‌هایی مهم درباره اصالت مفهوم «زیبایی با هدف» و میزان واقعی بودن تعهد به اهداف اجتماعی در این پلتفرم‌ها مطرح کرد.
