به گزارش تجارت نیوز، تیلور سوئیفت، خواننده مشهور آمریکایی، پس از سال‌ها کشمکش بر سر مالکیت آثارش، موفق شد حقوق مالکیت نخستین شش آلبوم موسیقی خود را به‌طور کامل بازخرید کند. او در بیانیه‌ای که در وب‌سایت رسمی‌اش منتشر کرد، اعلام کرد: «تمام موسیقی‌هایی که تاکنون ساخته‌ام، حالا متعلق به من هستند.»
ماجرای این خرید به سال ۲۰۱۹ بازمی‌گردد؛ زمانی که مدیر موسیقی، اسکوتِر براون، شرکت ضبط موسیقی «بیگ ماشین» را به همراه حقوق مالکیت تمامی آثار سوئیفت از جمله آلبوم‌های Taylor Swift، Fearless، Speak Now، Red، 1989 و Reputation خریداری کرد. سوئیفت که از این معامله به‌شدت ناراضی بود، براون را به خاطر همراهی در «قلدری‌ها و آزارهای مکرر و دستکاری‌شده» علیه خود از سوی کانیه وست متهم کرد.
سوئیفت در بیانیه خود توضیح داد که بازپس‌گیری حقوق آثارش مدت‌ها برایش یک رویا به نظر می‌رسید و تحقق آن را بزرگ‌ترین آرزوی خود دانست. او از طرفدارانش بابت حمایت بی‌وقفه‌شان تشکر و بیان کرد: کمک شما برای بازگرداندن این آثار که سال‌ها به آنها زندگی داده‌ام اما مالکیت‌شان را نداشتم، بی‌نهایت برایم ارزشمند است.
در صنعت موسیقی، مالکیت «مستر رکوردینگ» به معنی کنترل کامل بر نحوه پخش، توزیع و استفاده از آثار است؛ هرچند که هنرمندان همچنان حق دریافت حق امتیاز (رویالتی) دارند. کنترل این آثار امکان محافظت و مدیریت بهتر بر آینده موسیقی را فراهم می‌کند.
تلاش برای بازضبط آلبوم‌ها و تأخیر در «Reputation (Taylor’s Version)»
پس از فروش حقوق، سوئیفت پروژه بازضبط آلبوم‌های اولیه خود را آغاز کرد تا مالکیت آثارش را در دست بگیرد. تاکنون چهار آلبوم بازضبط‌شده به نام «Taylor’s Version» با ترک‌های اضافه و نسخه‌های مکمل منتشر شده است.
در نامه اخیرش، سوئیفت اعلام کرد که بازضبط آلبوم Reputation را متوقف کرده است، چراکه این آلبوم برایش نماد دوره‌ای خاص در زندگی‌اش است و به نظرش نیازی به بهبود ندارد. او وعده داده که قطعات جدید این آلبوم را در آینده و در قالب آثاری «از دل شادی» منتشر خواهد کرد.
حق مالکیت آثار و ماجرای فروش شرکت بیگ ماشین
تیلور سوئیفت در سال ۲۰۰۴ و زمانی که فقط ۱۴ سال داشت، قراردادی با شرکت بیگ ماشین بست که طبق آن، مالکیت کامل «مستر رکوردینگ» آلبوم‌هایش به این شرکت واگذار شد. این قراردادها در آن زمان رایج بود، چرا که هنرمندان برای پخش آثارشان به حمایت مالی شرکت‌ها نیاز داشتند.
پس از اتمام قرارداد، سوئیفت به شرکت Republic Records و Universal Music Group پیوست، اما فروش شرکت بیگ ماشین به اسکوتِر براون در سال ۲۰۱۹، باعث شد سوئیفت مالکیت آثار اولیه‌اش را از دست بدهد. سوئیفت بارها تلاش کرد حقوق مالکیت را بخرد اما موفق نشد و این موضوع را «تجاوزی» به کار و زندگی خود خواند.
براون بعدها سهام خود در این آثار را به شرکت سرمایه‌گذاری Shamrock Holdings فروخت، اما سوئیفت اعلام کرد که همچنان او از فروش آثارش سود می‌برد و او نمی‌تواند در این وضعیت همکاری داشته باشد.
دستاوردهای سوئیفت از بازضبط آثار
بازنشر آلبوم‌های «Taylor’s Version» با استقبال گسترده طرفداران مواجه شد و توانست به موفقیت‌های تجاری چشمگیری دست یابد. قطعه ۱۰ دقیقه‌ای «All Too Well» که در نسخه بازضبط شده Fearless گنجانده شده، به یکی از محبوب‌ترین ترانه‌های او تبدیل شده است.
علاوه بر این، تور «Eras» سوئیفت که از بازنویسی و بازنشر آثار قدیمی الهام گرفته، بیش از دو میلیارد دلار فروش داشته و بخشی از درآمدهای عظیم این هنرمند را تشکیل می‌دهد.
در پایان، سوئیفت تاکید کرد که مبارزه‌اش برای مالکیت آثارش الهام‌بخش هنرمندان دیگر شده و به آنها قدرت داده تا حق مالکیت آثارشان را به دست بیاورند.
تحلیل اقتصادی بازخرید حقوق مالکیت آثار تیلور سوئیفت؛ فرصتی استثنایی در صنعت موسیقی
بازخرید حقوق مالکیت اولین شش آلبوم تیلور سوئیفت، علاوه بر اهمیت هنری و شخصی، از منظر اقتصادی نیز رویدادی قابل توجه و تأثیرگذار در بازار جهانی موسیقی به شمار می‌رود. این اقدام استراتژیک پیام مهمی به صنعت موسیقی و نحوه مدیریت دارایی‌های هنری ارسال می‌کند که می‌توان آن را از جنبه‌های مختلف بررسی کرد.
مالکیت کامل «مستر رکوردینگ» به تیلور سوئیفت این امکان را می‌دهد تا تمام درآمدهای حاصل از پخش، فروش، مجوزها و استفاده‌های تبلیغاتی آثارش را به صورت مستقیم دریافت کند. این امر سهم درآمدی او را به شکل چشمگیری افزایش داده و از وابستگی به شرکت‌های ضبط برای کسب درآمد می‌کاهد. کنترل مستقیم بر دارایی‌های فکری، به هنرمند امکان برنامه‌ریزی مالی پایدار و سرمایه‌گذاری بهتر در پروژه‌های هنری آینده را می‌دهد.
این مالکیت همچنین جایگاه برند و قدرت چانه‌زنی او در بازار را ارتقا می‌بخشد. سوئیفت در موقعیتی استراتژیک قرار گرفته که می‌تواند شرایط بهتری برای تورهای کنسرت، تبلیغات و همکاری‌های تجاری خود تعیین کند و در نتیجه ارزش کل برندش را افزایش دهد.
از سوی دیگر، بازنشر آثار با نسخه‌های «Taylor’s Version» بازار موسیقی را تحت تأثیر قرار داده است. این نسخه‌ها که حاوی محتویات جانبی و بهبودهای فنی هستند، طرفداران را به گوش دادن به آثار جدید تشویق می‌کند و جریان درآمد شرکت‌های ضبط سابق را کاهش می‌دهد؛ در حالی که سهم درآمدی هنرمند افزایش می‌یابد.
موفقیت تیلور سوئیفت در بازپس‌گیری حقوق آثارش الگویی الهام‌بخش برای سایر هنرمندان است و می‌تواند منجر به اصلاح قراردادهای ضبط موسیقی و تقویت جایگاه حقوق مالکیت هنرمندان شود. انتظار می‌رود شرکت‌های ضبط، با توجه به تحولات جدید، قراردادهایی منعطف‌تر و با سهم عادلانه‌تر برای هنرمندان ارائه دهند تا از خطر از دست دادن آثار و درآمدهای کلان جلوگیری کنند.
از دیدگاه سرمایه‌گذاران، بازخرید حقوق مالکیت آثار توسط هنرمند اصلی، نشان‌دهنده تغییرات مهمی در نحوه ارزش‌گذاری دارایی‌های فکری است. شرکت‌های ضبط موسیقی که پیش‌تر مالکیت این حقوق را در اختیار داشتند، با کاهش درآمدهای احتمالی مواجه خواهند شد و این موضوع می‌تواند منجر به بازنگری در استراتژی‌ها و مدل‌های کسب‌وکار آنها شود. همچنین، افزایش توجه عمومی به حقوق هنرمندان، ممکن است در بلندمدت بازار موسیقی را به سمت شفافیت و عدالت اقتصادی بیشتر هدایت کند.
در نهایت، بازخرید حقوق مالکیت آثار تیلور سوئیفت نمونه‌ای برجسته از قدرت مدیریت دارایی‌های فکری در صنعت موسیقی است که نه تنها آینده مالی و هنری یک سوپراستار را تضمین می‌کند، بلکه الگوی جدیدی برای هنرمندان و فعالان این صنعت به شمار می‌آید. این رویداد نشان می‌دهد که کنترل مالکیت آثار کلید موفقیت مالی و حفظ استقلال هنری در دنیای امروز موسیقی است.
