ناگفتههایی از تولیت شهید رئیسی/ از صحن قدس تا ریاستجمهوری

پس از شهادت مظلومانه آیتالله سید ابراهیم رئیسی، رئیسجمهور مردمی ایران اسلامی و تولیت پیشین آستان قدس رضوی، بازخوانی خاطرات و ویژگیهای شخصیتی ایشان، از زبان همکاران نزدیکشان و مدیران منصوب ایشان معنای تازهای یافته است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد، پیش از آنکه ردای ریاستجمهوری بر دوش شهید آیتالله سید ابراهیم رئیسی قرار گیرد، او در جایگاهی ایستاده بود که هم تجلی خدمت بود و هم محل آزمون برای اخلاص و مردمداری؛ تولیت آستان قدس رضوی. دورهای که نهتنها برگ درخشانی در کارنامه اجرایی و معنوی او بهجا گذاشت، بلکه بستر شکلگیری رابطهای عمیق و عاطفی میان او و مردم، بهویژه زائران و مجاوران امام رضا(ع)، شد.
شهید رئیسی در دوران تولیت، با منش مردمی و نگاهی عدالتمحور، تلاش کرد آستان قدس را از یک نهاد صرفاً اداری، به نهادی اجتماعی، فرهنگی و خدمتگزار تبدیل کند. او طرحهایی را پیگیری کرد که مستضعفان، مناطق محروم، جوانان و نخبگان بیش از گذشته از ظرفیت این مجموعه عظیم بهرهمند شوند؛ از راهاندازی «مؤسسه رضوی برای اشتغال» تا توجه ویژه به جوانان انقلابی و خانوادههای نیازمند.
در آن ایام، بارها دیده شد که سید ابراهیم رئیسی بیهیاهو در میان زائران و خادمان حضور مییافت، بیآنکه فاصلهای میان خود و مردم قائل باشد. رفتار او در حرم مطهر، از جنس تواضع بود و نگاهش به مسئولیت، نه از سر مقام، که از سر تکلیف.دوران تولیت او در آستان قدس، تجلی «مدیریت متعهد، عالمانه و متصل به مردم» بود؛ الگویی که در ادامه مسیر سیاسیاش، چه در قوه قضائیه و چه در ریاستجمهوری، همچنان پررنگ و جاری باقی ماند.
در گفتوگویی صمیمی، سرتیپ محمدحسن حبیبیان، معاون پیشین هماهنگی و نظارت آستان قدس رضوی، از آن روزها و از ویژگیهای برجسته آن شهید بزرگوار سخن گفت.
اخلاص، ریشه رفتار و تصمیمات
سرتیپ حبیبیان در توصیف شهید رئیسی، بیدرنگ از اخلاص نام میبرد؛ ویژگیای که به تعبیر او، جوهرهی تمامی رفتارها و تصمیمهای آن مرد بزرگوار بود.
وی ادامه می دهد: اگر بخواهیم شهید رئیسی را توصیف کنیم، اولین ویژگی که باید گفت اخلاص است. همه اقداماتشان، سامانه مدیریتیشان، و حتی برخوردهایشان ریشه در اخلاص داشت. اگر کاری را به نفع نظام و مصلحت مردم تشخیص میداد، با توکل به خدا،بدون ملاحظه منافع شخصی یا مصلحتهای ظاهری، بود.
به گفته حبیبیان، این اخلاص آنقدر ژرف بود که هیچگاه محاسبهگریهای معمول مدیران در تصمیمات ایشان، جایی نداشت.
پیگیری خستگیناپذیر؛ رمز پیشرفتها
دومین ویژگی پررنگ در شخصیت مدیریتی شهید رئیسی از دیدگاه این مدیر ارشد، پیگیری مداوم و بیوقفه امور بود.
وی میگوید: اگر شهید رئیسی کاری را به شخصی میسپردند، تا وقتی مطمئن نمیشدند که آن کار بهدرستی انجام شده، آن را رها نمیکردند. اگر به خود فرد اطمینان داشتند، کمتر پیگیری میکردند، ولی اگر لازم میدیدند، شخصاً، وارد میشدند.
وی خاطرهای از این پیگیریها نیز نقل کرده و خاطرنشان می کند: زمانی قرار بود کاری انجام شود، من هماهنگ کرده بودم و در حال سفر به تهران بودم. حاجآقا باوجود اطلاع از سفر من، تماس گرفتند و فقط برای اطمینان از انجام آن کار، پرسیدند. آن دقت و پیگیری، یکی از زیباییهای روش کاری ایشان بود.
نگاه فرهنگی و عمرانی؛ تلفیق بازسازی و نوسازی
حبیبیان در ادامه، به نگاه راهبردی شهید رئیسی در امور حرم، اشاره میکند و ادامه میدهد: ایشان معتقد بودند که باید هم بازسازی و هم نوسازی را در نقاط مورد نیاز حرم دنبال کرد، بهویژه نسبت به برخی پروژههای مطرح مثل بازسازی و جابهجایی گلدستهها، بسیار حساس بودند. با جدیت پیگیری میکردند که کارها سریع و دقیقتر انجام شود.
مدیریت، با اقتدار پدرانه
وقتی از سردار حبیبیان پرسیده شد که شهید رئیسی را بیشتر مدیری مقتدر میدیدید یا پدری دلسوز، پاسخ دقیق و مفهومی، ارائه داده و تصریح می کند: این دو ویژگی، با هم در تضاد نیستند. آیتالله رئیسی هم مدیری مقتدر بود و هم پدری دلسوز. اقتدار ایشان از جنس دلسوزی قاطعانه بود؛ هم برای انجام صحیح کار و هم برای خود فرد مسئول. بسیاری این دو را جدا میدانند، اما در شخصیت ایشان، یکی بودند.
نظم بدون ساعت ولی با برنامه
حبیبیان با لبخندی می گوید: شهید رئیسی، اساساً زمان نمیشناخت. شبوروز برایش فرقی نداشت. تا وقتی کاری باقی بود، در میدان بود. ولی در کنار این فداکاری، نظم کاری و برنامهریزی مشخصی هم داشت که باعث میشد کارها با تأخیر یا بینظمی، مواجه نشوند.
ایجاد ساختار جدید مدیریتی؛ قدمی مهم در انسجام حرم
به گفته سرتیپ حبیبیان،مهمترین یادگارهای مدیریتی شهید رئیسی در حرم مطهر، ایجاد ساختار جدیدی با عنوان معاونت هماهنگی و نظارت (که بعدها به «مدیر عالی حرم» تغییر عنوان داد)، بود؛ ساختاری که باعث شد اقدامات موازی و گاه متضاد معاونتها، به انسجامی هدفمند، برسد.تا پیش از آن، سه معاونت اصلی آستان یعنی معاونت اماکن متبرکه، معاونت تبلیغات و معاونت خدمات زائرین حرم مطهر رضوی، هر کدام رویه مستقل داشتند. با ایجاد این جایگاه، همافزایی، هماهنگی و نظم زیبایی در ساختار حرم، ایجاد شد.
تصمیمات شگفتانگیز؟ نه، چون با روحیاتش آشنا بودم
وی در پاسخ به این پرسش که آیا تصمیمی از شهید رئیسی بود که او را شگفتزده کرده باشد؟ میگوید: چون از نزدیک با روحیاتشان آشنا بودم، تصمیماتشان برایم عجیب نبود. شاید برای دیگران غیرمنتظره بود، اما برای من طبیعی بود، چون ایشان همیشه اهل اقدام به موقع و دقیق، بودند.
توصیف شهید رئیسی در یک جمله
از دیگر تغییرات اساسی دوران تولیت آیتالله رئیسی، به گفتهٔ این مدیر باسابقه، افزایش بهرهوری، تمرکز سازمانی و ارتقای سطح خدمات به زائران بود. وی دوران تولیت شهید رئیسی را سرشار از حرکت، تحول و روح تازه در کالبد مدیریتی حرم، می داند.
وقتی در پایان گفتوگو از او خواستیم شهید آیتالله رئیسی را در یک جمله توصیف کند، پاسخی کوتاه اما عمیق داد: «مردی مخلص، پرکار، مردمی...»
و امروز که آسمان ایران در سوگ مردی بزرگ، خادمالرضا (ع) و خدمتگزار ملت نشسته است، روایتهای صادقانهای چون گفتههای سرتیپ حبیبیان، نهتنها ما را با حقیقت شخصیت شهید رئیسی آشنا میکند، بلکه تصویری از آنچه یک مدیر باید باشد را برایمان ترسیم میکند: «بااراده، اهل عمل، بیوقفه در راه مردم، و بیادعا در مسیر خدا».
انتهای پیام/282/.