پارک جنگلی یاسوج؛ فرصتی مغفول مانده یا چالشی جدی!
به گزارش خبرگزاری تسنیم از یاسوج، پارک جنگلی مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد، با دارا بودن ظرفیت‌های بالقوه‌ی فراوان گردشگری، می‌تواند نقش مهمی در توسعه‌ی اقتصادی و اجتماعی منطقه ایفا کند. با این حال، کمبود زیرساخت‌ها، عدم مدیریت صحیح و برخی مشکلات زیست محیطی، سایه‌ی تردید بر آینده‌ی این فضای سبز ارزشمند انداخته است و هم اکنون جای این پرسش باقی مانده که آیا این پارک، فرصتی است که به دلیل بی‌توجهی از دست می‌رود یا چالشی جدی که نیازمند توجه فوری مسئولان است؟ در ادامه به بررسی این موضوع خواهیم پرداخت.
پارک جنگلی یاسوج، ریه تنفسی شهر و گنجینه‌ای بالقوه برای تفریح و گذران اوقات فراغت، سال‌هاست که با بی‌توجهی دست و پنجه نرم می‌کند، در حالی که این پارک با مساحت 938 هکتار پتانسیل بالایی برای توسعه و جذب گردشگر دارد، 75 هکتار از اراضی آن همچنان بلااستفاده مانده و به جای تبدیل شدن به فضایی امن و دلپذیر برای شهروندان، به مکانی برای تجمع و فعالیت معتادان تبدیل شده و در این گزارش، ضمن بررسی وضعیت موجود پارک، به چالش‌ها و فرصت‌های پیش روی آن می‌پردازیم و تلاش داریم تا زنگ خطری برای مسئولان و شهروندان به صدا درآورده شود.
بخش اول: معرفی و وضعیت موجود پارک جنگلی یاسوج
موقعیت و ویژگی‌ها: پارک جنگلی یاسوج در دل مناظر زیبای طبیعی استان کهگیلویه و بویراحمد واقع شده است. این پارک با مساحت 938 هکتار، از پوشش گیاهی متنوع و چشم‌اندازهای کوهستانی و جنگلی برخوردار است، نزدیکی به شهر یاسوج و دسترسی آسان، مزیت بزرگی برای این پارک به شمار می‌رود و با این وجود، تنها 75 هکتار از این اراضی برای احداث تاسیسات و امکانات در نظر گرفته شده است.
فقدان امکانات و زیرساخت‌ها: متاسفانه، علی‌رغم وسعت پارک و پتانسیل بالای آن، در حال حاضر امکانات رفاهی و تفریحی درخور شان شهروندان در آن وجود ندارد، فقدان آلاچیق، سرویس‌های بهداشتی مناسب، آبخوری، مسیرهای پیاده‌روی استاندارد، پارکینگ کافی و روشنایی کافی، این پارک را از رسیدن به جایگاه واقعی خود باز داشته است.
مشکلات اساسی و معضلات اجتماعی: مهم‌ترین چالش پیش روی پارک جنگلی یاسوج، تبدیل شدن آن به مکانی برای تجمع و فعالیت معتادان است، این معضل، امنیت و آرامش شهروندان را به خطر انداخته و چهره‌ی نازیبایی به پارک بخشیده است و گزارش‌ها حاکی از آن است که معتادان در نقاط مختلف پارک، به ویژه در ساعات شب، تجمع کرده و اقدام به مصرف مواد مخدر و رفتارهای پرخطر می‌کنند که این وضعیت، علاوه بر تهدید سلامت عمومی، باعث تخریب فضای سبز و آلودگی محیط زیست نیز شده است.
بخش دوم: پروژه‌های گذشته (وزارت نفت و دیگر ارگان‌ها)
فرودین ماه 1397 با حضور علی محمد احمدی استاندار وقت کهگیلویه و بویراحمد، نماینده وزارت نفت، معاون عمرانی، رئیس شورا و شهردار یاسوج، مدیران کل گردشگری، منابع طبیعی، محیط زیست، شرکت فراورده‌های نفتی و مشاور طرح موافقت کلی و نهایی برای اجرای پروژه پارک تفریحی، رفاهی و آموزشی نفت در یاسوج انجام گرفت و در واقع به صورت رسمی 75 هکتار از پارک جنگلی یاسوج برای احداث مجتمع تفریحی و رفاهی به وزارت نفت واگذار شد.
وزارت نفت خواستار انتقال مالکیت و مستندسازی منطقه بنام وزارت شد اما سازمان منابع طبیعی پاسخ داد که پارک جنگلی یاسوج در مساحت 938 هکتار در گذشته به شهرداری یاسوج واگذار شده و امکان تفکیک سند و انتقال قطعی به وزارت نفت وجود ندارد زیرا این زمین طی یک فرایند قانونی و مشخص به شهرداری یاسوج واگذار شده است.
البته بررسی‌های خبرنگار تسنیم نشان می‌دهد حرف اداره کل منابع طبیعی درست بوده و در واقع حرف حسابی را زده زیرا پارک جنگلی یاسوج به مساحت 938 هکتار طبق ماده 147 قانون برنامه پنجم در تاریخ 10 شهریورماه 91 به شهرداری یاسوج واگذار شده و البته 7 هکتار جداگانه به اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری واگذار شده است.
اما شهرداری یاسوج از بی خیال شدن اراضی پارک جنگلی منصرف شد و گفت 3 میلیارد تومان به قیمت سال 96، در این پارک هزینه کرده و تا این هزینه تعیین تکلیف نشود خبری از واگذاری زمین به وزارت نفت نیست و شد انچه نباید می‌شد و در نهایت وزارت نفت قید سرمایه گذاری را زد و برای همیشه رفت. اما شهرداری ماند با پارک جنگلی، که مثل بختک بر روی آن نشسته و اجازه نمی‌دهد در اختیار توسعه و اشتغال جوانان قرار بگیرد.
سازمان امور عشایر نیز در بخشی از اراضی پارک جنگلی اقدام به احداث چندین سوئیت کرده ولی به دلیل بی تدبیری، بلااستفاده مانده و در واقع بیت المال را به هدر داده‌اند زیرا در خوشبینانه ترین نگاه، در زمستان و هنگام بارش برف و باران مورد استفاده معتادان قرار می‌گیرد.
بخش سوم: پیشنهادات و راهکارها برای توسعه‌ی پایدار
1- راهکارهای فوری برای مقابله با مشکل معتادان:
افزایش گشت‌های امنیتی: افزایش حضور نیروهای انتظامی و حراست در ساعات مختلف شبانه‌روز، به ویژه در نقاط آسیب‌پذیر پارک.
همکاری با سازمان‌های حمایتی: برقراری ارتباط و همکاری با سازمان‌های مردم‌نهاد و مراکز ترک اعتیاد برای شناسایی و درمان معتادان.
ایجاد کمپین‌های آگاهی‌بخشی: برگزاری کمپین‌های اطلاع‌رسانی برای آگاه‌سازی شهروندان از خطرات اعتیاد و راه‌های پیشگیری از آن.
2- راهکارهای کوتاه‌مدت:
بهسازی و ایمن‌سازی 75 هکتار فضای قابل توسعه: ایجاد حداقل امکانات ضروری مانند سرویس‌های بهداشتی، روشنایی مناسب، نصب دوربین‌های مداربسته و ایجاد فضاهای امن برای استراحت و تفریح.
اصلاح و بازسازی مسیرهای دسترسی به پارک: بهبود وضعیت راه‌ها و مسیرهای منتهی به پارک برای سهولت دسترسی شهروندان.
نصب تابلوهای راهنما و اطلاعات: نصب تابلوهای راهنمای مسیر، معرفی جاذبه‌ها و ارائه‌ی اطلاعات گردشگری.
3- راهکارهای میان‌مدت:
تدوین طرح جامع توسعه‌ی پارک: تهیه و اجرای طرح جامع توسعه‌ی پارک با در نظر گرفتن نیازهای شهروندان و اصول توسعه‌ی پایدار.
جذب سرمایه‌گذاری: جذب سرمایه‌گذاران بخش خصوصی برای احداث امکانات رفاهی، تفریحی و ورزشی در پارک.
ایجاد فضاهای تفریحی متنوع: ایجاد زمین‌های بازی کودکان، فضاهای ورزشی، مسیرهای دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی، و سایر امکانات تفریحی متناسب با نیازهای شهروندان.
4- راهکارهای بلندمدت:
تشکیل شورای مدیریت پارک: تشکیل شورای مدیریت پارک با حضور نمایندگان شهرداری، سازمان‌های دولتی، سازمان‌های مردم‌نهاد و فعالان اجتماعی برای نظارت و مدیریت مستمر پارک.
حفاظت از محیط زیست: اجرای برنامه‌های حفاظت از محیط زیست، از جمله کاشت درختان، جمع‌آوری زباله و آموزش شهروندان در خصوص اهمیت حفظ محیط زیست.
توسعه‌ی گردشگری پایدار: تبدیل پارک به یک مقصد گردشگری پایدار با جذب گردشگران داخلی و خارجی و ایجاد اشتغال برای جوامع محلی.
در نهایت اینکه؛ پارک جنگلی یاسوج، گنجینه‌ای ارزشمند و سرمایه‌ای ملی است که متاسفانه سال‌هاست مورد بی‌توجهی قرار گرفته است، تبدیل شدن این پارک به پناهگاهی برای معتادان، زنگ خطری جدی است که باید مورد توجه ویژه قرار گیرد، برای نجات این پارک و تبدیل آن به یک فضای امن، سالم و جذاب برای شهروندان، نیازمند همکاری و هم‌افزایی بین دستگاه‌های اجرایی، سازمان‌های مردم‌نهاد، بخش خصوصی و شهروندان هستیم.
امید است با اتخاذ راهکارهای فوری و بلندمدت، پارک جنگلی یاسوج از این وضعیت نامناسب رهایی یافته و به جایگاه واقعی خود به عنوان یک فضای سبز و مفرح برای همگان دست یابد.
انتهای پیام/
