از بیرانوند تا مبینا نعمت‌زاده؛ ماجرای پیشکش صندلی دانشگاه و تسهیلات به قهرمانان ورزشی
یک استاد دانشگاه گفت: درد آن نیست که به جناب بیرانوند دکتر بگویند یا نگویند، درد آن است که او شانس بالایی دارد که بعد از دکتر شدن حتی استاد دانشگاه شود. مگر نمونه‌های این‌چنینی که این لباس را پوشانده‌اند کم هستند؟
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، علیرضا بیرانوند که فصل موفقی را با تراکتور پشت سرگذاشت و قهرمان لیگ‌برتر شد، یکبار دیگر اثبات کرد که علاوه بر جوایز فردی و تیمی، مستحق دریافت حاشیه‌سازترین فوتبالیست فعلی فوتبال ایران است.
بازیکنی که یکبار با مقایسه نسل‌ها و ادعای عجیب و نادرست مبنی براینکه نسل فعلی، برترین نسل تاریخ فوتبال‌مان است حاشیه‌ساز شد و بار دیگر با فسخ جنجالی و یکطرفه قرادادش با پرسپولیس. پرونده‌ای که همچنان مفتوح است و رای قطعی و نهایی آن اعلام نشده؛ البته بیرو سال قبل‌تر هم به‌واسطه مذاکرده با مدیران وقت باشگاه استقلال، جنجال‌ساز شد.
از همه اینها که بگذریم، علیرضا بیرانوند دروازه‌بان توانمندی است که در سال‌های گذشته موفق شده پیراهن شماره‌یک تیم‌ملی را هم از آن خود کند و خالق صحنه‌هایی ماندگار چه در فوتبال باشگاهی و چه در سطح ملی بوده است. بیرانوند ۳۲ ساله در مسیری قرار داشته که توانسته علاوه بر کسب موفقیت و جایگاه ممتاز، آن را استمرار هم ببخشد و بی‌تردید این مهم در ورزش حرفه‌ای و قهرمانی، بسیار سخت است.
با این اوصاف، بیرو به‌تازگی جنجالی به‌پا کرد که نه تنها آتش آن دامان خود او را خواهد گرفت، بلکه یکبار دیگر تلنگری به مسئولان بود و افکارعمومی را به سمت نارضایتی و شاید هم ناراحتی سوق داد.
بیرو در مصاحبه تلویزیونی اخیرش در تلویزیون، واکنش بحث‌برانگیز و خبرسازی به سوالی در خصوص وضعیت سربازی خود داشت. دروازه‌بان تراکتور گفت:« دانشجوی دکتری فیزیولوژی دانشگاه آزاد خرم‌آباد هستم.» او جملات عجیبی هم به ادعای دانشجو بودن خود در مقطع دکترا اضافه کرد:«سرجلسۀ کنکور که رفتم بالای برگه آزمون دنبال جایی بودم که اسمم را بنویسم درحالی که اسامی تایپ شده بود. همۀ سوالات را به‌صورت ده بیست سی چهل جواب دادم و اطلاع دادند که نتیجه خوب بوده!»
این جملات کافی بود تا بلافاصله موج واکنش‌ها در رسانه‌ها و فضای مجازی شکل بگیرد. تعدادی از کاربران با تمسخر بیرانوند، مواردی چون سطح سواد و درآمدی که از فوتبال دارد را کنار هم قرار دادند. مساله‌ای که چندان درست و بجا نیست چون بیرو پول مهارت، تلاش و استعداد خود در فوتبال و به‌طور خاص دروازه‌بانی را می‌گیرد.
اما بدیهی است که ماجرای تحصیل او در سطوح بالای دانشگاه و ادعای دانشجوی دکترا بودن، بحث‌برانگیز و قابل نقد است. هرچند با واکنش‌های رسمی از جمله رئیس دانشگاه آزاد خرم آباد مواجه شد و او گفت: «بیرانوند دانشجوی دکتری نیست. او دانشجوی ارشد ماست، اگر این ترم دفاع نکند باید به سربازی برود.»
با این حال، پیشکش صندلی دانشگاه و استفاده احتمالی از رانت و رابطه به دلیل شهرت و فوتبالیست بزرگ یا «ملی» بودن، به هیچ عنوان صحیح و قابل پذیرش نیست. صندلی‌های دانشگاه برای عموم مردم و قشرهایی است که از هیچ پارتی و رابطه و رانتی برخوردار نیستند و تنها امیدشان به تحصیل و پیشرفت است. جوانانی از سراسر کشورمان که برای به دست آوردن آن تلاش می‌کنند و زحمت می‌کشند و قرار است پس از سال‌ها تحصیل و طی کردن مدارج عالی، در راستای تخصص خود شغلی انتخاب و امرار معاش کنند. نکته نگران‌کننده این است که بیرانوند نه اولین چهره ورزشی است که گام در چنین مسیری گذاشته و نه آخرین آن.
به دست آوردن صندلی دانشگاه بدون هیچ تلاش و بعضا شایستگی‌ای از سوی ورزشکاران، مسبوق به سابقه است و برای آن مثال‌ها و نمونه‌های پرشماری وجود دارد. یا همین چند ماه پیش که چنین انتظار و درخواستی از سوی مبینا نعمت‌زاده، حسابی جنجالی شد و تا مدت‌ها بحث و نقد درخصوص آن در جامعه ادامه داشت. مبینا نعمت‌زاده که موفق شد مدال برنز المپیک پاریس را در رشته تکواندو به دست آورد، در یک برنامه تلویزیونی به شکلی صریح درخواست خود از مقامات بابت موفقیت در المپیک را بیان کرد؛ ورود به رشته علوم پزشکی دانشگاه تهران بدون کنکور. این مدال‌آور المپیکی گفت که به واسطه حضور در تمرینات فرصت درس خواندن نداشته اما درسش بسیار خوب است و می‌تواند پزشکی بخواند.
خلاصه آنچه باعث ناراحتی و نگرانی مردم و کارشناسان و دلسوزان کشور و آینده ایران میشود را می‌توان در واکنش یک استاد دانشگاه، یافت. حسین آخانی، استاد دانشگاه تهران در واکنش به ماجرای دکتری علیرضا بیرانوند گفته است: «کاری به شایستگی آقای بیرانوند به عنوان چهره ورزشی ندارم. او به عنوان یک چهره ملی جایگاه خودش را دارد و مردم و دوستدارانش هم او را دوست دارند. مدتهاست که می‌دانم در دانشگاه‌های کشور، چه دولتی و چه غیردولتی کنکورهای دکتری و کارشناسی ارشد به اوج ابتذال رسیده. اگر مملکت حساب وکتاب داشت بعد از این مصاحبه بلافاصله همه دست‌اندرکاران کنکوری که پذیرفته شدگانش به این شکل انتخاب می‌شوند را دستگیر می‌کردند. درد آن نیست که به جناب بیرانوند دکتر بگویند یا نگویند، درد آن است که او شانس بالایی دارد که بعد از دکتر شدن حتی استاد دانشگاه شود. مگر نمونه‌های این‌چنینی که این لباس را پوشانده‌اند کم هستند؟»
