دادِ مشاور وزیر فرهنگ هم از جشنواره مد و لباس فجر درآمد؛ بلوز بالای ناف بر تن مانکن جشنواره! +ویدیو
به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری تحلیلی ساعدنیوز، «مد ایرانی باید مردمی، معنادار و قابل‌دسترس باشد.» این جمله بخشی از یادداشت مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در خصوص جشنواره مد و لباس فجر است. این در حالی است که در سیزدهمین جشنواره مد و لباس فجر لباس‌هایی که مردمی و قابل‌استفاده برای عموم مردم باشد وجود ندارد.
شنبه‌ای که گذشت اولین مرحله سیزدهمین جشنواره مد و لباس فجر آغاز شد و آثار ارائه شده در این جشنواره، یک‌بار دیگر همه امیدها از تعیین‌کننده بودن جشنواره مد و لباس در تغییر ذائقه نسل جوان را بر باد داد و باز هم ما ماندیم و بازاری که معلوم نیست در وان افزای کم‌کاری دوازده‌ساله این جشنواره بر سر مانتوهای بلوز شده‌اش چه خواهد آمد و این بار بلوزها قرار است تا کجا کوتاه شوند؟
*دادِ مشاور وزیر فرهنگ هم از جشنواره مد و لباس فجر درآمد!
البته این ناامیدی از تأثیر جشنواره مدو لباس فجر، دادِ مشاور وزیر فرهنگ و رئیس شورای فرهنگ عمومی را هم درمی‌آورد و قادر آشنا با حضور در محل سیزدهمین جشنواره، نقد کادوپیچ شده‌ای را به مسئولان جشنواره مد و لباس فجر مطرح می‌کند؛ وقتی می‌گوید:« امیدواریم در جشنواره مد و لباس فجر سال‌های بعد، شاهد پررنگ بودن لباس‌های اجتماع باشیم؛ لباس‌هایی که قابلیت راه‌پیداکردن به بازار را داشته باشد. »
*ناکام در مدسازی
البته حرف‌های مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در نقد دوازدهمین جشنواره مد و لباس فجر آن‌قدر رو هست که نیازی به تفسیر نداشته باشد وقتی می‌گوید: « ایرانی بودن ما به پوشاک ما است و کارگروه مد و لباس و جشنواره مد و لباس باید جلوتر از جریان‌هایی حرکت کند که مد نامتعارف را در جامعه ترویج می‌دهد.» این چند جمله مشت نمونه خرواری است که ناکامی جشنواره مد و لباس فجر در مدسازی و تغییر ذائقه پوشش نسل جوان را نشان می‌دهد.
*خطای فاحش در طراحی لباس‌های کاربردی؛ بلوز بالای ناف بر تن مانکن جشنواره
سرتاسر محل برگزاری جشنواره مد و لباس فجر را هم که بگردی و با نگاه خوش بینانه به آثار برگزیده طراحان که بر تن مانکن‌ها نشسته‌اند، نگاه کنی حتی یک لباس اجتماع هم نمی‌توانی ببینی. اگر قرار باشد نقد دیگری به دوازدهمین جشنواره مد و لباس فجر داشته باشیم باید گفت که حتی جشنواره در بخش لباس‌های کاربردی هم دچار خطای فاحشی شده؛ چرا که این روزها لباس کاربردی مترداف با لباس اجتماع شده و در مغازه‌ها به‌عنوان مانتو به فروش می‌رسد. با این حساب وقتی در لباس‌های کاربردی ارائه شده در جشنواره دقیق می‌شوی، همان بلوزها و شومیزهای کوتاه را می‌بینی و حتی در بعضی مدل‌ها مشخص‌شدن شکم مانکن‌ها تداعی‌کننده بلوزهای بالای ناف بازار است.
مسئول و غیر مسئول ندارد؛ این گلایه‌ها همگانی است!
گلایه‌ها از رویکردی که جشنواره‌های مد و لباس در پیش گرفته‌اند، مسئول و غیرمسئول نمی‌شناسد. چون اوضاع کف بازار و بازار عرضه و تقاضا هر روز نگران‌کننده‌تر از قبل می‌شود، دخترهایی که یک روز نگران پوشیدن مانتوهای جلوبازشان بودیم، کراپ‌پوش شدند. این عدم رضایت از آثار ارائه شده در جشنواره مد و لباس فجر در صحبت‌های مهمانان حاضر در افتتاحیه نمایشگاه هم وجود دارد.
رئیس اتحادیه پوشاک ابوالقاسم شیرازی هم پس از بازدید از جشنواره از جای خالی طرح‌هایی می‌گوید که می‌تواند به تولید انبوه برسد و جای خود را در بازار پیدا کند و معتقد است که باید بازار لباس‌های اجتماع را تقویت کنیم.
*فراخوان طراحان درجه یک!
یکی از طراحانی که در جشنواره یک اثر ارائه داده است و اتفاقاً اثرش را در یکی از موقعیت‌های خوب جشنواره بر تن مانکنی نشانده‌اند، هم دل‌پری از جشنواره دارد و ازآنجاکه فکر می‌کرد ممکن است تیغ تیز انتقادش به جشنواره در انتخاب اثر تأثیر بگذارد، می‌گوید: « اسمم را ننویسید بهتر است، اما من می‌دانم لباس‌هایی که در جشنواره‌های مد و لباس فجر ارائه می‌شود، قابلیت استفاده برای مردم را ندارد. چون رویکرد این جشنواره ایراد دارد.
مثلاً امسال شعار جشنواره، کشف ایران بوده و من لباسی ارائه دادم که مناسب یکی از مناطق سردسیر کشور است. وقت و هزینه زیادی هم برای طراحی لباس و آماده‌کردنش دادم اما می‌دانم که مردم هیچ کجا این لباس را نمی‌توانند بپوشند. شاید اثر من انتخاب هم بشود اما چه فایده؟»
پس گره این کلاف سردرگم و درهم‌تنیده را چطور می‌توان باز کرد؟ گاهی افرادی که در دل میدان هستند ایده‌هایی می دهند که با بهادادن به آن‌ها می‌توان امید به حل معضل ظاهراً حل‌نشدنی داشت. مثل ایده این خانم طراح که می‌گوید: « این مشکل وقتی حل می‌شود که در میان طراحان به نام و قدیمی و طراحانی که با تولیدکننده‌های عمده در ارتباط‌اند فراخوان طراحی لباس اجتماع را بدهند و بگویند یک سال همه طراحان بر اساس نیاز بازار، مد روز و باتوجه‌به ارزش‌های جامعه‌مان لباس اجتماع طراحی کنند. لباس‌های تراز مسابقه بدهند. 30 اثر انتخاب شود و این لباس‌ها در بازه چندماهه به تولید انبوه برسد و وارد فروشگاه‌های عرضه شود و روی تن دختران جوان بنشیند.»
