حکم شرعی رابطه جنسی مقعدی (نزدیکی از پشت) در اسلام
به گزارش سرویس دین و مذهب پایگاه خبری ساعدنیوز، رابطه جنسی مقعدی یا نزدیکی از پشت یکی از موضوعات حساس در احکام شرعی و مسائل پزشکی است که زوج‌ها ممکن است درباره آن سؤالاتی داشته باشند. در این مقاله، با استناد به منابع معتبر فقهی شیعه و اهل سنت و همچنین دیدگاه‌های پزشکی، به بررسی حکم شرعی این نوع رابطه می‌پردازیم تا اطلاعات جامعی در اختیار شما قرار دهیم.
حکم شرعی رابطه جنسی مقعدی در فقه شیعه
در فقه شیعه، احکام مربوط به رابطه جنسی مقعدی (وطی در دبر) بسته به رضایت یا عدم رضایت همسر و شرایط خاص متفاوت است. مراجع عظام تقلید نظرات مختلفی در این زمینه ارائه داده‌اند که در ادامه به مهم‌ترین آن‌ها اشاره می‌کنیم:
دیدگاه اکثر مراجع شیعه:
آیات عظام امام خمینی، خامنه‌ای، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی و نوری همدانی: نزدیکی از پشت با همسر کراهت شدید دارد. این بدان معناست که انجام این عمل به شدت نهی شده است، اما حرام نیست، مشروط بر اینکه با رضایت همسر باشد.
آیت‌الله سیستانی و آیت‌الله فاضل لنکرانی: اگر زن راضی باشد، این عمل کراهت شدید دارد، اما اگر زن راضی نباشد، بنابر احتیاط واجب جایز نیست.
آیات عظام بهجت، تبریزی و وحید خراسانی: بنابر احتیاط واجب، نزدیکی از پشت حتی با رضایت زن جایز نیست.
شرط رضایت همسر:
بر اساس حدیثی از امام صادق (ع): «از امام صادق (ع) درباره مردی که از پشت با همسرش نزدیکی می‌کند، پرسیدم. حضرت فرمودند: در صورتی که راضی باشد، اشکالی ندارد.» (وسائل الشیعه، ج 20، ص 145)
با این حال، اگر زن به هر دلیلی (چه به دلیل آزار جسمی یا روانی و چه بدون دلیل خاص) رضایت نداشته باشد، اکثر مراجع این عمل را حرام می‌دانند.
حکم در دوران قاعدگی:
نزدیکی از جلو (مهبل) در دوران قاعدگی حرام است و مراجع عظام اتفاق نظر دارند که این عمل جایز نیست.
درباره نزدیکی از پشت در ایام قاعدگی، آیت‌الله مکارم شیرازی تأکید دارند که بنابر احتیاط واجب جایز نیست و در صورت جهل به حکم، کفاره ندارد.
احکام مرتبط:
در صورت انجام نزدیکی از پشت (با دخول به اندازه ختنه‌گاه یا بیشتر)، هر دو نفر جنب می‌شوند و غسل جنابت بر آن‌ها واجب است.
در عقد موقت، اگر نزدیکی از پشت انجام شود، بنابر احتیاط واجب، زن باید عده نگه دارد
حکم شرعی رابطه جنسی مقعدی در فقه اهل سنت
در فقه اهل سنت، دیدگاه‌ها درباره رابطه جنسی مقعدی صریح‌تر است. اکثر فقهای اهل سنت بر اساس احادیث منسوب به پیامبر اکرم (ص)، این عمل را حرام می‌دانند. به عنوان مثال، حدیثی از پیامبر (ص) نقل شده که می‌فرماید: «کسی که با زن در حال حیض یا از مقعد با او نزدیکی کند، از دین خارج شده است.» (سنن ترمذی)
این دیدگاه در میان مذاهب چهارگانه اهل سنت (حنفی، مالکی، شافعی و حنبلی) مشترک است و نزدیکی از پشت به طور کلی ممنوع اعلام شده است
دیدگاه پزشکی درباره رابطه جنسی مقعدی
از منظر پزشکی، رابطه جنسی مقعدی به دلیل ساختار خاص مقعد که برای دفع طراحی شده و نه برای دخول، می‌تواند خطرات و عوارض متعددی به همراه داشته باشد. برخی از این عوارض عبارت‌اند از:
خطرات جسمانی
خونریزی و پارگی مقعد: بافت مقعد بسیار حساس است و مستعد پارگی و خونریزی است.
بواسیر (هموروئید): فشار ناشی از دخول می‌تواند باعث ایجاد یا تشدید بواسیر شود.
بی‌اختیاری مدفوع: تکرار این عمل ممکن است به عضلات اسفنکتر مقعد آسیب برساند و منجر به بی‌اختیاری شود.
انتقال عفونت‌ها: مقعد محیطی مستعد برای انتقال بیماری‌های عفونی مانند HIV است.
سوراخ شدن روده: در موارد شدید، دخول غیراصولی می‌تواند به پارگی رکتوم منجر شود که نیاز به جراحی دارد.
اثرات روانی و عاطفی
عدم تماس بدنی کامل (مانند لمس یا ارتباط چشمی) در این نوع رابطه می‌تواند احساس محبت و صمیمیت بین زوجین را کاهش دهد.
در صورت عدم رضایت یکی از طرفین، این عمل می‌تواند به احساس آزار یا ناراحتی روانی منجر شود.
توصیه‌های بهداشتی
در صورت اصرار بر این نوع رابطه، استفاده از روان‌کننده‌های مناسب و کاندوم برای کاهش آسیب‌ها ضروری است.
رعایت بهداشت، مانند تخلیه کامل مقعد و شستشوی دقیق، برای پیشگیری از عفونت‌ها توصیه می‌شود
