استاد علیرضا چیت‌ساز شوشتری؛ پیشگام هنر بسته‌بندی ایران با دستانی که هنوز خلق می‌کنند

به گزارش سرویس خبر با تو ساعدنیوز، استاد علیرضا چیت ساز شوشتری، طراح، گرافیست، خطاط، فیلمساز(مستند)، تهیه کننده و کارآفرین متولد آذرماه 1325 در اهواز می باشد، ایشان از پیشکسوتان صنایع بسته بندی در ایران و همچنین طراح و گرافیستی چیره دست در زمینه ی کاری خود است، او سال های اخیر را در کارگاه خود مشغول طراحی و اجرای پروژه ها و تراوشات ذهنی خلاقانه و پیشرویی است که همواره همراه خود دارد.‌‌‌ استاد را در کارگاهش، در گوشه ای از تهران ملاقات کردم و گفتگویی را با او ترتیب دادم که پیش رویتان است. او که زاده اهواز است از نوجوانی دلبسته ی خطاطی بود و برای سردر سینماهای اهواز خطاطی و طراحی می کرد، از او می‌خواهم از آن دوران برایمان بگوید، از آن زمانی که پا به عرصه ی هنر گذاشت. س-استاد مختصری از زندگی خودتان بگویید تا مخاطبان با شما بیشتر آشنا شوند. جمن در دوره ابتدایی در دبستان دولتی حافظ درس می‌خواندم و سر صف صبحگاه هر روز قرآن تلاوت می کردم، کلاس ششم دبستان ملی جعفری بودم که بسیار مذهبی بود و پایان کلاس ها حیاط مدرسه را فرش می کردند و همه نماز می خواندیم و پس از آن به خانه میرفتیم ( البته خوب یادم هست که معلم قرآن ما آقای محسن دقرائتی بود) و من همواره از آن دسته دانش آموزانی بودم که توانا و با استعداد بشمار می رفتم، در دوران دبیرستان جزو گروه پیشاهنگی بودم در تمام دوران پیشاهنگی من در قسمت خدمات کمک‌های اولیه بودم، حمل مجروح با برانکارد، تزریقات، باندپیچی و پانسمان و بخیه زدن مجروحین در اردوی کولک چال همه بعهده گروه ما بود. پیش از سن 18 سالگی، خط را از تمرین بر روی زمین سیمانی آغاز کردم و بعدها که خطاطی را یادگرفتم برای پلاکاردهای سردر سینماها خطاطی و طراحی می‌کردم. در 18 سالگی شرکت “نئون جار” در تهران که در اهواز هم شعبه داشت مرا استخدام کرد ضمن اینکه در مسابقات هنری استان خوزستان در رشته “خط نسخ” مقام اول را کسب کردم و بسبب علاقه به پیشرفت، رفته رفته به سمت و سوی، نقشه کشی، گرافیک و نقشه کشی صنعتی روی آوردم. در سال 1349 راهی خدمت سربازی شدم و پس از آن به استخدام سازمان آب و برق استان خوزستان درآمدم و حدود هفت ماه با سمت مسؤل دفتر نقشه کشی فعالیت داشتم و سپس در دانشگاه شریف ( آریامهر سابق) بعنوان گرافیست مشغول بودم و کتب درسی برای دانشگاه انگلیس مثل کتاب استاتیک که خود کتاب را دکتر اعلامی می‌نوشت و من اشکال و گرافیک تمام صفحات را طراحی می کردم این کتاب در انگلستان چاپ می شد و در اختیار دانشجوها قرارمیگرفت، یادم می آید که فقط ده نسخه از آن را در کتابخانه دانشگاه قرار دادند، خلاصه پس از گذشت این دوران در شرکت “کشت و صنعت نیشکر کارون” ده سال فعالانه مشغول بودم که در این کارخانه ضمن انجام امور نقشه کشی مهندسی و صنعتی فیلم مستند “تهیه شکر از نیشکر” را نیز ساختم که بسیار مورد توجه قرار گرفت. س در خصوص آموزش هایی که در گذشته طی کردید و مشاغلی که داشتید بیشتر بگویید و لطفن توضیح دهید که چگونه به این درجه از استادی رسیدید. ج من دیپلم دارم و هیچ آموزشی از هیچ جا ندیده ام و همه ی دانسته هایم را بصورت تجربی و با عشق و پشتکار فراوان بدست آوردم، البته سال ها پیش در دانشگاه “باوس هوس” مونیخ دوره ای حدود یکساله را گذراندم، این شرکت طراحی لوازم منزل را انجام می‌داد که در ترکیه هم شعبه داشت، بنده در آن شرکت معتبر مواردی چند از طراحی را به داشته هاو تجربیاتم افزودم، در جوانی قصد ورود به دانشگاهی در کشور آلمان را داشتم و از تمام تست ها و امتحانات اولیه آنجا مانند: نقاشی، عکاسی و غیره بخوبی گذر کردم، اما بدلیل تأهل و اینکه طبیعتا می‌بایست برای امرار معاش کار کنم و درآمدی داشته باشم مرا نپذیرفتند، اما در همان زمان و مکان در کشور آلمان مجله ای بنام “الگنه نه اکسبورگ” با دیدن کارها و طراحی های من مشتاق به استخدام بنده شد که دو سال در آنجا کار کردم و در نهایت به کار در کارخانه “کشت و صنعت نیشکر” کارون برگشتم، تمام دوران جنگ تحمیلی را در این شرکت بودم، حتا دو بار هم مورد حملات هوایی قرار گرفتیم که در یکی از این حملات خیلی از دوستانم را از دست دادم که برای من بسیار ناراحت کننده بود، بعد هم که در سال 1370 به تهران مهاجرت کردم و به تقاضای آقای آرامی مدیر عامل “بانک صنعت و معدن” در آن زمان با روابط عمومی آنجا همکاری را آغاز و دکوراسیون سالن صنعت و معدن را طراحی کردم که هنوز هم جز بهترین هاست، ضمن اینکه در طراحی جلد کتاب، کاتالوگ، طراحی بسته بندی و طراحی لوگو های مختلف هم فعالیت مستمر داشتم. س لوگوهای زیبا، گویا و فراموش نشدنی تان مانند “جنرال استیل” را به من نشان دادید، لطفن از لوگوهایتان بیشتر بگویید:08:56 بعدازظهر

ج من سال هاست که در زمینه طراحی لوگو در شکل ها و طرح های مختلف برای هنرمندان، شرکت های شناخته شده و غیره، فعالیت دارم و همواره سعی کردم که نقش و نگارهای لوگوهایم را در شکیل ترین، گویاترین و چشم نوازترین شکل ممکن برای مراکز مربوطه طراحی کنم، و خوشبختانه مشتریانم هم از من راضی بودند، هر وقت شرکت‌های معتبر برای طراحی لوگو مسابقه می گذاشتند من شرکت می کردم و جایزه مسابقه را می‌بردم، سالها پیش در مسابقات طراحی لوگوی شرکت زیراکس، مسابقات لوگوی منطقه آزاد پتروشیمی ماهشهر، خوراک و دام کارون، “یخچال جنرال استیل” و غیره شرکت داشتم و همیشه طراحی هایم در صدر بوده و بسیار مورد توجه قرار گرفته است، در مسابقات هنری اهواز، استان و کشوری همواره در اولین ها بودم و اینکه بهترین ها را به اردوی رامسر می‌بردند که در مسابقات آنجا هم برنده مدال طلا شدم. سال 1370 بنده سه لوگو برای یک شرکت آمریکایی طراحی کردم که قطعات یدکی ماشین های سنگین می ساخت، این شرکت یکی از لوگوهای مرا از بین همه ی لوگوهای پیشنهادی از سرار دنیا پذیرفت و در این مسابقه من در جهان اول شدم . س چگونه وارد عرصه بسته بندی و بهتر بگویم، جعبه سازی مدرن شدید. ج زمانی که شرکت “شیمه گرافیک” را در سال1370 تاسیس کردم مشتری ها از من می خواستند که برای آنها جعبه بسازم، من هم این کار را کردم اما خیلی سعی کردم که تمام توان و تجربه ام در امر طراحی و نهایت ذوق و سلیقه ام را در ساختن جعبه ها بکار گیرم تا بتوانم بهترین محصول از نظر زیبایی، مقاومت، شکیل بودن و شرایط استانداردهای جهانی را ارایه دهم و کم کم این روند جعبه سازی به اینجا انجامید که شرکتی به نام “کارتن گستر کارون” را تاسیس کنم. س ویژگی های جعبه هایتان را چگونه ارزیابی می کنید. ج همانطور که می دانید در کشورهایی مانند چین جعبه هایی را که برای ما در نظر می‌گیرند از چاپ افست و سلفون بهره می گیرند و بلحاظ تثبیت نگهداشت محتویات داخلی، از یونلیت استفاده می کنند که بازیافت آن حدود دویست سال بطول می انجامد که همه این موارد ذکر شده در کشورهای اروپایی و آمریکا اساسن استاندارد محسوب نمی شوند و اینگونه بسته بندی ها را نمی پذیرند و ورودشان به این کشورها ممنوع است، بنده نیز در ساخت جعبه هایم کلیه نکات مهندسی و نقشه کشی را با کیفیت و ظرافت قابل قبولی به انجام می رسانم و از نظر استاندارد، همه موارد را رعایت می کنم، خیلی از سازندگان جعبه، اندازه ی طول، عرض و ارتفاع جعبه را به قالب ساز می‌دهند و تولید کننده هم براساس این موارد و با استفاده از کامپیوتر جعبه ها را تولید می‌کند، اما بنده همه جعبه ها را خود بدست خود ساخته و پرداخته می کنم و از هیچکس کپی برداری نمی کنم، من همواره تلاش کرده ام که تولیداتم تک و یونیک باشد و صدالبته معجون و محصولی باشد از سه هنر عکاسی، نقشه کشی و گرافیک. س استاد معلوم است که این روزها و در آستانه هشتاد سالگی هنوز فعالیت دارید، لطفا خودتان بیشتر در این‌باره شرح دهید. ج معمولا این روزها در کارگاه شخصی خود مشغول طراحی ماکت های گوناگون برای، ریخته گری، نجاری حرفه ای و تراشکاری هستم، من در این سن و سال هنوز اشتیاق به کار و فعالیت را از دست ندادم و همواره تلاش کردم که در جامعه کاری کنم که هم مفید باشد، هم ماندگار. بنده بطور روزانه و مستمر در حال ساخت و طراحی جعبه هایی هستم که منحصر بفرد باشد، هر روز در فکر طراحی هایی هستم که ضمن مفید بودن در اذهان مانا هم باشد، من عقیده دارم که هر کس در انجام کار یا کارهایی، دارای استعدادهایی است که باید آن استعدادها شکوفا شوند و بشدت معتقدم که هیچ آدم بی استعدادی وجود ندارد، فقط باید آن ذوق و استعداد نهفته را در اشخاص پیدا کرد و البته خود فرد هم باید به خودباوری و اعتماد بنفس رسیده باشد. س چه حسی دارید وقتی می بینید که کار دست شما (طرح ها و جعبه ها) در بین مردم جایگاه خاصی دارند. ج_ زمانی که از گذشته تا حال را نگاهی اجمالی و نتیجه ی کار و تلاشم را بررسی می کنم، احساس مسرت می کنم که می بینم کارهایم در ایران و چه بسا در خارج از کشور هم طرفدارانی دارند و این حس که با طراحی زیبا و استاندارد جعبه ای را ساخته و اینکه آن محصول بدون هیچ عیب و نقصی وارد بازار کار شود، برای من افتخار بزرگیست و از این بابت خوشحالم که در مسیر زندگی پر فراز و نشیبی که داشتم، اندیشمندانه با تحقیق و تفحص طراحی ها و لوگوهایی را تنظیم کرده ام که در یادها به یادگار مانده است. استاد علیرضا چیت ساز بدرستی که از آن دسته معدود افرادیست که در عرصه ی دانش طراحی و علم بسته بندی، پیشگام و پیشکسوت بوده و توانسته است دانش، صنعت و هنر را بایکدیگر ادغام کند و طرحی نو دراندازد.08:56 بعدازظهر

ایشان با دست های هنرمندانه خویش، که از هر انگشتش هنری می بارد، دهه هاست که خلاقانه در جهت صنعت این مرز و بوم تلاش کرده و در این راه پر پیچ و خم گام های مثبت و تاثیر گذاری را برداشته است و حالا هم که مویی سپید کرده، دست از تلاش و کوشش بر نمی دارد تا بتواند بیش از پیش نقشی سازنده در عرصه صنعت و هنر این کشور داشته باشد. در انتها از ایشان بخاطر وقتی که در اختیار بنده قرار دادند تشکر می کنم.