ویدیو دردناک امروز| یقین، بلاگر معروف غزه قربانی جنگ شد/ دخترکی که در میانه جنگ به فکر خنداندن بچه‌ها بود ولی جنگ خنده را دوست نداشت
به گزارش سرویس حوادث ساعد نیوز به نقل از خبرگزاری فارس، یقین حماد در یکی از آخرین تصاویرش گفت: «سعی می‌کنم بچه‌ها را بخندانم، شاید جنگ را برای دقایقی فراموش کنیم.» اما جنگ، او را فراموش نکرد. جنگ، هیچ کودکی را فراموش نمی‌کند.پایگاه خبری هوران - در قلب اردوگاه‌های آوارگان، جایی که بوی باروت با خاک آمیخته و آژیرها نفس‌ها را در سینه حبس می‌کنند، یقین حماد با دوربین ساده‌ی تلفن همراهش، دنیایی از امید را به تصویر می‌کشید.هنوز سیزده بهار را ندیده بود، اما رویاهایش از بلندای ترس عبور کرده بود. با هر لبخند، پرده‌ی سیاه وحشت را می‌درید و هر روز، چشم در چشم مرگ می‌دوخت. یقین تنها یک کودک نبود؛ او خاطره‌ای زنده بود، روزنامه‌نگار کوچکی که از غزه‌ی پس از خبر می‌نوشت، از مردمی که از خاکستر، زندگی می‌ساختند و از کودکانی که با غبار جنگ، نور امید را جستجو می‌کردند.او فیلم گرفت، خندید، قلم زد و با مخاطبانش چنان سخن گفت که گویی از روزی خبر داشت که شهادتش نه در پشت دوربین، بلکه بر صفحه‌ی نمایش جهان ثبت خواهد شد.
تصویر| شهیده یقین عماد و برادرش
و سپس، جمعه‌ی سیاهی فرارسید. این بار، لنز دوربینش نه زندگی را ضبط کرد، نه امید را؛ این بار، خداحافظی را ثبت کرد.حمله‌ی هوایی رژیم صهیونیستی به پناهگاهش اصابت کرد و صدای دوربینش برای همیشه خاموش شد. تلفن همراهی که روزی رویاهایش را روایت می‌کرد، امروز سنگ قبر اوست. تصویرش مانند نوحه‌ای دردناک در فضای مجازی پیچید و ترانه‌های کودکانه‌اش از هر خانه‌ی فلسطینی طنین انداز شد.در روزگاری که حتی خاطره‌ها زیر بمب‌ها دفن می‌شوند، نام یقین به فهرست بلندبالای کودکانی پیوست که از شاهد به شهید تبدیل شدند. اما او هرگز سکوت نکرد؛ حتی در آخرین لحظه، با زندگی فریاد زد.
یقین حماد صدای معصوم غزه
صفحات اجتماعی‌اش پنجره‌ای بود به زندگی در محاصره؛ پنجره‌ای که با وجود تاریکی، نور امید را به نمایش می‌گذاشت. ویدیوهایش بی‌رنگ و لعاب بودند: از بازی با همسالانش تا التماس برای یتیمان، از شادی‌های ساده در میان چادرها تا خنده‌هایی که زیر سایه‌ی ترس می‌جوشید.یقین حماد در یکی از آخرین تصاویرش گفت: «سعی می‌کنم بچه‌ها را بخندانم، شاید جنگ را برای دقایقی فراموش کنیم.» اما جنگ، او را فراموش نکرد. جنگ، هیچ کودکی را فراموش نمی‌کند.
جنگ علیه کودکی
وزارت بهداشت فلسطین اعلام کرده است: شمار کودکانی که از آغاز تجاوز تاکنون به شهادت رسیده‌اند، از 16000 نفر فراتر رفته، در حالی که آمار کل شهدا و مجروحان از 175000 نفر عبور کرده است. کمیته‌ی حقوق کودک سازمان ملل تأیید کرده است: این جنگ، از نظر وحشیگری بی‌سابقه، یک تراژدی انسانی استثنایی است.، آژانس امداد سازمان ملل (آنروا) نیز هشدار داده: شمار کودکان کشته‌شده در غزه، از تعداد قربانیان کودک چهار سال جنگ در سراسر جهان بیشتر است.
اینها فقط عدد نیستند؛
اینها دفترهای رنگ‌آمیزی پاره‌پوره هستند،اینها کیف‌های مدرسه‌ای هستند که به خاکستر تبدیل شده‌اند،اینها قلب‌هایی هستند که برای جشن تولد یا امتحان ریاضی می‌تپیدند
.جنگ‌ها پایان‌های عادلانه ندارند،اما یقین پایانی متفاوت نوشت: پایانی مستند، زنده و ملموس. خنده‌هایش هنوز می‌پیچد، کلیپ‌هایش هنوز دست به دست می‌شوند، و شاید تا همیشه بچرخند، تا به جهان یادآوری کنند، که غزه فقط رنج نیست؛ روایتی است از زندگی... حتی اگر تنها بازمانده‌اش، یک دوربین کوچک باشد.دوربین یقین عماد؛ شهیدی که شهادتش را خود روایت کرد...
