زیباترین شعری که هرگز فراموش نخواهید کرد/ مرگ قو با صدای دکلمه پراحساس رشید کاکاوند

به گزارش سرویس فرهنگ و هنر ساعد نیوز، شاعر توانای معاصر مهدی حمیدی شیرازی در 14 اردیبهشت سال 1293 خورشیدی در شیراز به دنیا آمد. او در شعر از شاعران سبک عـراقی، آذربایجانی و خراسانی تـأثیر پذیرفته است. همچنین از منتقدان معروف شعر نیمائی و نوگرایی بود و آثار خود را حول ادبیات کلاسیک می‌سرود.

شعر قوی زیبا یا همان مرگ قو از از مشهورترین سروده‌های مهدی حمیدی شیرازی است. همچنین مهمترین کتاب او مجموعه سه جلدی دریای گوهر نام دارد که حاوی منتخبی از آثار شاعران، مترجمان و نویسندگان معاصر است. این ادیب، شاعر، استاد دانشگاه، مترجم و منتقد ایرانی در 23 تیرماه سال 1365 در تهران درگذشت و در حافظیه شیراز به خاک سپرده شد.

زندگی نامه مهدی حمیدی شیرازی

مهدی حمیدی شیرازی تحصیلات ابتدایی را در مدرسه شعاعیه و دوره متوسطه را در دبیرستان سلطانی شیراز گذراند و برای ادامه تحصیل در سال 1313 به تهران آمد و وارد دانشسرای عالی شد. او در سال 1316 با رتبه اول مدرک کارشناسی خود را در رشته ادبیات فارسی گرفت. وی سرودن شعر را از حدود سال 1313 آغاز نمود.

مهدی حمیدی شیرازی پس از اخذ لیسانس کارمند اداره فرهنگ شد و برای انجام خدمت سربازی به تهران آمد و وارد دانشکده افسری شد و یک سال بعد با درجه ستوان دومی برای خدمت افسری به شیراز برگشت. وی موفق به اخذ مدرک دکترا در سال 1325 از دانشگاه تهران در رشته زبان و ادبیات شد و سپس در دانشکده الهیات به تدریس زبان و ادبیات فارسی پرداخت.

موضوع اشعار حمیدی در دهه اول حیات شاعرانه‌اش عموماً عشق و غزل بود. وی پس از سه مجموعه پرشور و عاطفی یعنی شکوفه‌ها، پس از یک سال و اشک معشوق، تمایل به سبک خراسانی پیدا کرد. نخستین مجموعه شعرش را که تماما در قالب غزل بود با عنوان «از یاد رفته» در سال 1321 با عنوان منتشر کرد. او از منتقدان نیما یوشیج و نوگرایان بود و در پایان سال 1321 دومین دفتر شعرش را به نام «عصیان» چاپ نمود. همچنین در سال 1324 قصیده «مصاحبه با نیما پیشوای نوپردازان» را منتشر کرد.

بعد از شهریور سال 1320 حمیدی شیرازی با قصاید حماسی‌وار خود پیرامون شرایط اجتماعی و سیاسی نابسامان ایران و در حمله به اشغالگران بیگانه و جدایی‌خواهان آذربایجان، مورد توجه قرار گرفت و در آن زمان به او لقب «شاعر ملی» دادند. او پس از سال 1324 به مضامین وطنی، تاریخی و اجتماعی گرایش پیدا کرد. از دفترهای شعر این دوره، می‌توان به مجموعه سال‌های سیاه، طلسم شکسته و زمزمه بهشت اشاره نمود. حمیدی علاوه بر مجموعه‌های شعرش در زمینه‌های دیگر ادبی نیز صاحب تالیفاتی بود.