به گزارش رکنا، زمانی‌که این پلاستیک در مواجهه با نمک موجود در آب دریا یا خاک قرار می‌گیرد، به اجزای اصلی سازنده خود تجزیه می‌شود.
پژوهشگران ژاپنی موفق به تولید ماده‌ای شده‌اند که می‌تواند ظرف چند ساعت در آب دریا یا خاک‌های مرطوب کاملاً حل شود. این ماده جدید که دارای استحکام پلاستیک‌های نفتی است، بدون باقی‌ماندن هیچ میکروپلاستیک مضر از خود، به‌طور کامل تجزیه می‌شود. این نوآوری پیشرفت چشمگیری برای مقابله با آلاینده‌های پلاستیکی در سطح جهان محسوب می‌شود.
در حالی‌که بشر با بحران جهانی آلودگی پلاستیک مواجه است، دانشمندان دانشگاه توکیو اعلام کردند که موفق به توسعه پلاستیکی شده‌اند که در مدت کوتاهی در آب شور تجزیه می‌شود و امیدی تازه برای مقابله با آلودگی زیست‌محیطی به‌وجود آورده است.
پلاستیک تجزیه‌پذیر با قابلیت حل شدن در طبیعت
بر اساس توضیحات این پژوهشگران، ماده تازه‌ساخته شده تمام ویژگی‌های مقاومتی پلاستیک‌های نفتی را دربر دارد، اما تفاوت آن در خاصیت تجزیه‌پذیری‌اش است. این پلاستیک با قرار گرفتن در معرض نمک موجود در آب شور یا خاک، به اجزای اولیه خود تجزیه می‌شود و باکتری‌های موجود در طبیعت این اجزا را به‌طور کامل مصرف می‌کنند. نکته اصلی این فرآیند حذف کامل میکروپلاستیک‌ها است؛ همان ذرات کوچکی که در سراسر جهان از اقیانوس‌ها تا انسان‌ها پیدا شده‌اند.
در آزمایش‌های آزمایشگاهی، پژوهشگران اثبات کردند که قطعه کوچکی از این ماده پس از یک ساعت در ظرفی مملو از آب شور به‌طور کامل ناپدید شد. همچنین بر طبق گزارشات، قطعه‌ای به اندازه ۵ سانتی‌متر از این ماده، ظرف ۲۰۰ ساعت در خاک‌های مرطوب تجزیه می‌گردد. این ماده به هیچ‌عنوان سمی نبوده، قابل اشتعال نیست و در فرآیند تجزیه خود هیچ گاز دی‌اکسیدکربن تولید نمی‌کند.
در حال حاضر، امکان دسترسی تجاری به این ماده وجود ندارد. با این حال، پژوهشگران در حال تحقیقی بر روی پوشش‌های محافظی هستند که بتواند استفاده از این پلاستیک را در بسته‌بندی و کاربردهای روزمره بدون از دست‌دادن قابلیت تجزیه سریع در طبیعت ممکن سازد.
پروفسور «تاکوزو آیدا»، که مسئولیت این پروژه را برعهده دارد، بیان کرد که این فناوری نوین با استقبال صنایع بسته‌بندی مواجه شده است. او گفت: «کودکان قادر نیستند که سیاره محل زندگی خود را انتخاب کنند. این وظیفه ما به‌عنوان دانشمندان است که مطمئن شویم بهترین شرایط محیطی ممکن را برای زندگی امن آن‌ها فراهم می‌کنیم.»
چالش‌های پیش‌روی جایگزین‌های جدید پلاستیک
با این‌حال، کارشناسان معتقدند هر نوع جایگزین برای مواد پلاستیکی با مشکلات جدی روبه‌رو خواهد بود. عواملی چون هزینه پایین تولید پلاستیک‌های نفتی و نبود زیرساخت مناسب برای تولید انبوه این نوع مواد، از چالش‌های اصلی برای استفاده گسترده از چنین فناوری‌هایی به‌شمار می‌آیند.
این نوآوری در حالی مطرح می‌شود که بر اساس پیش‌بینی سازمان ملل متحد، تا سال ۲۰۴۰ حجم آلودگی پلاستیک در اقیانوس‌ها ممکن است سه برابر شود و سالانه به ۳۷ میلیون تن برسد.
