به گزارش گروه فرهنگی ایرنا، آکادمی هنرهای زیبای فرانسه شب گذشته (جمعه) خبر مرگ سباستیائو سالگادو را منتشر کرد. وی با عنوان «شاهد بزرگ شرایط بشر و وضعیت کره زمین» در سال ۲۰۱۶ میلادی به عضویت آکادمی هنرهای زیبای فرانسه در آمده بود.
سالگادو با عکس‌های سیاه و سفید خیره‌کننده‌اش شناخته می‌شود که شرایط دشوار زندگی بسیاری از مردم در سراسر جهان را مستند کرد.
او در پروژه‌ای به نام «پیدایش» به «زیبایی الهی طبیعت» و ویرانی آن توسط فعالیت‌های انسانی پرداخت.
به نوشته روزنامه فرانسوی «لیبراسیون»، این پروژه که در تمام قاره‌ها در نمایشگاه‌های متعدد ارائه شده است، احتمالاً تا به امروز پربازدیدترین پروژه عکاسی در جهان محسوب می‌شود.
این مجموعه بزرگ که در سال ۱۹۵۵ در موزه هنرهای مدرن نیویورک به نمایش درآمد، توانست در یک تور بین‌المللی که طی هفت سال برگزار شد بیش از ۱۰ میلیون نفر را مجذوب خود کند.
خانواده سالگادو در بیانیه‌ای که برای خبرگزاری فرانسه ارسال کردند، گفتند: «او عکاسی بود که دائماً به سراسر جهان سفر می‌کرد و در سال ۲۰۱۰ در اندونزی، به عنوان بخشی از پروژه «پیدایش» خود، به نوع خاصی از مالاریا مبتلا شد. پانزده سال بعد، عوارض این بیماری به سرطان خون شدید تبدیل شد که جان او را گرفت.»
در این بیانیه آمده است: سباستیائو از دریچه دوربینش، خستگی‌ناپذیر برای جهانی عادلانه‌تر، انسانی‌تر و زیست‌محیطی‌تر مبارزه کرد.
لوئیز ایناسیو لولا دا سیلوا رئیس جمهور برزیل در مراسمی در برازیلیا، ضمن ابراز تاسف از درگذشت هموطنش، گفت: «ما خبر بسیار غم‌انگیزی دریافت کرده‌ایم؛ درگذشت همراه ما سباستیائو سالگادو، اگر نگوئیم بزرگترین، یکی از بزرگترین و بهترین عکاسانی که جهان تاکنون شناخته است.»
عکاس خودآموخته
روزنامه لوموند فرانسه نیز در این باره نوشت که این عکاس میراثی بی‌نظیر از تصاویر صدها سفر خود در جنگل‌های بارانی آمازون و همچنین در سراسر سیاره، از رواندا تا اندونزی، از گواتمالا تا بنگلادش، به جا گذاشته و با لنز خود تراژدی‌های انسانی مانند قحطی، جنگ‌ها و مهاجرت‌های دسته‌جمعی را به تصویر کشیده است.
آکادمی هنرهای زیبا در بیوگرافی خود از این هنرمند می‌نویسد: سباستیائو سالگادو شاهدی بزرگ بر شرایط انسان و وضعیت کره زمین، عکاسی را به عنوان «زبانی قدرتمند برای تلاش در جهت ایجاد روابط بهتر بین انسان و طبیعت» تصور می‌کرد. او تقریباً منحصراً به صورت سیاه و سفید کار می‌کرد که آن را هم تفسیری از واقعیت و هم راهی برای پرداختن به کرامت تقلیل‌ناپذیر انسانی می‌دانست.
او که در ۸ فوریه ۱۹۴۴ در آیمورس، میناس گرایس، برزیل متولد شد و تحصیلاتش در رشته اقتصاد بود، در سال ۱۹۶۹ برای فرار از دیکتاتوری نظامی به همراه همسرش، للیا وانیک که از او صاحب دو فرزند شد، به فرانسه گریخت.
وی کار خود را به عنوان یک عکاس حرفه‌ای خودآموخته در سال ۱۹۷۳ در پاریس آغاز کرد و تا سال ۱۹۹۴ برای آژانس‌های عکاسی بزرگی چون «مگنوم»، «گاما» و «سیگما» کار کرد. سپس به همراه همسرش، آژانسی را که منحصراً به کار او اختصاص داشت (Amazonas Images)، تأسیس کرد که به استودیوی آنها تبدیل شد.
عکس‌های سباستیائو سالگادو در مطبوعات بین‌المللی و مجلاتی مانند لایف و تایم منتشر شده و موضوع کتاب‌ها و نمایشگاه‌های موزه‌های بی‌شماری بوده‌اند.
