به گزارش خبرنگار مهر، تیم فوتبال تراکتور تبریز در حالی قهرمانی خود در بیست و چهارمین دوره لیگ برتر را کسب کرد که تغییرات اساسی دز ساختار فنی خود داشت. محمدرضا زنوزی مالک جنجالی و اهل حاشیه و کری‌های مرسوم این رشته ورزشی تصمیم گرفت دراگان اسکوچیچ را به عنوان سرمربی به ایران برگرداند تا سرمربی پیشین تیم ملی ایران بار دیگر در فوتبال باشگاهی کشور فرمان یکی از پر مهره ترین باشگاه‌ها را در اختیار بگیرد و این تیم را در نهایت به آرزوی دیرینه‌اش برساند.
کروات آرام و بی‌حاشیه، دوباره در فوتبال ایران کاری مهم برای تراکتوری انجام داد که چمدان‌های دلار زیادی را پیش از این خرج کرده بود تا به این مهم برسد اما نتوانسته بود. با این حال او مثل گذشته آرام و به دور از حاشیه در خنکی سایه قهرمانی و موفقیت‌هایی که خودش ایجاد کرد ایستاده است و از تماشای خوشحالی هواداران تیمی که سردمدار فنی اش است، لذت می‌برد.
او همه را غافلگیر می‌کند حتی ملی!
اسکوچیچ در سال ۱۳۹۸ زمانی هدایت تیم ملی ایران را برعهده گرفت که امید به صعود به جام جهانی رنگ باخته بود. با آرامش همیشگی‌اش، بدون سروصدا و جنجال، تیم را به ریل بازگرداند. رکوردی استثنایی از خود برجای گذاشت:. کسب ۱۰ پیروزی از ۱۰ بازی در حالی رقم خورد که ایران کاری جز پیروزی نباید انجام می‌داد. او با عبور از بحرین و عراق در سخت‌ترین شرایط توانست صعود بی‌دردسر به جام جهانی ۲۰۲۲ قطر را فراهم کند اما با بازگشت مهدی تاج به فدراسیون فوتبال، دوران اسکوچیچ ناگهان به پایان رسید. در حالی که تیم ملی را به جام جهانی رسانده بود، کنار گذاشته شد تا جای خود را به کارلوس کی‌روش بدهد؛ مربی‌ای که با آن همه تجربه، نتوانست دستاوردی بیشتر از حذف در همان دور گروهی جام جهانی کسب کند.
قهرمانی در سایه تراکتور
در فصل ۱۴۰۳–۱۴۰۴ اسکوچیچ به تراکتوری آمد که شعله‌های آتش سوزان حاشیه در آن با نقل و انتقالات پر سر و صدا همچون علیرضا بیرانوند، مهدی ترابی و دانیال اسماعیلی فر ایجاد شده بود. او حتی از دست مصاحبه‌های مکرر مالک باشگاه نیز در امان نبود اما خیلی خوب توانست تمرکز خود و تیمش را روی هر بازی قرار دهد. او با ایجاد ثبات فنی در ساختار تاکتیکی ستاره‌ها را به خوبی مدیریت کرد و توانست در آرامش فردی باعث قهرمانی جمعی تراکتور شود.
سبک خاص اسکوچیچ: نمی‌خواهم ستاره باشم!
اسکوچیچ از ستاره شدن و ستاره بودن بدش می‌آید. مربی‌ای که اهل مصاحبه‌های پرطمطراق، درگیری‌های رسانه‌ای یا نمایش‌های احساسی نیست. در حقیقت در فصل جاری لیگ برتر کروات بی حاشیه نشان داد اهل «کار» است، نه «نمایش».
در فوتبال ایران، که معمولاً توجه به مربیان پر سر و صدا می‌چرخد، امثال اسکوچیچ اغلب در حاشیه بهترین عملکرد را دارند چون فضای امن آنهاست.
اسکوچیچ را شاید کمتر کسی جزو بهترین مربیان خارجی تاریخ فوتبال ایران بداند، اما واقعیت این است که با ملوان و صنعت نفت آبادان بسیار خوب کار کرد؛ با تیم ملی ایران رکورد زد و در تراکتور تاریخ سازی کرد.
او مربی‌ای است که شاید زیاد دیده نشود، اما وقتی سوت پایان فصل به صدا درمی‌آید، جام در دستان اوست.
