به گزارش مشرق، برای برخی از این جانبازان بالای ۷۰ درصد، این سفر اولین تجربه نفس‌کشیدن در هوای حرم بود؛ سفری که سال‌ها در دل زمزمه‌اش می‌کردند: «کربلا کربلا ما داریم می‌آییم». با ویلچر، با زخم‌هایی که هنوز تازه‌اند، و با همراهی همسرانی که سال‌ها ستون صبوری‌شان بودند، راهی شدند. این بار، شوق وصال در دل و اشک در چشم، کاروانی از ایثار و عشق به عتبات‌عالیات رسید.
