به گزارش ایرنا، ساعات گرم ۲۴ خرداد ۱۴۰۴ است گرچه دل‌ها داغدار شهادت جمعی از هم‌وطنان در پی حمله ددمنشانه اسرائیل به خاک ایران است اما به عشق مولی متقیان طبق برنامه قبلی شهرها آماده برپایی مهمانی کیلومتری غدیر است.
خیابان‌ها و معابر اصلی بیرجند و برخی دیگر از شهرهای خراسان جنوبی با بغضی در گلو اما قلبی مطمئن از پیروزی جبهه حق، رنگ و بوی غدیری گرفته است.
خادمان مواکب از ساعات ابتدایی صبح در مسیر میدان جانبازان تا میدان قدس شهر بیرجند با شوقی همراه غم در تدارک پیاده روی بزرگ غدیر هستند زیرا ساعتی بعد ساعتی بعد میزبان انبوهی از عاشقان علی (ع) خواهد بود.
پرچم‌های یا علی، یا حیدر و یا امیرالمؤمنین بر سر در خانه‌ها و مغازه‌ها در اهتزازند. صدای صلوات دسته‌جمعی از بلندگوهای برخی موکب‌ها که به گوش می‌رسد و بوی اسپند، از گوشه و کنار خیابان‌ها بلند شده. گروهی در حال نصب داربست‌اند، عده‌ای زیر سایه‌بان‌های موقت چای می‌ریزند و جوان‌ترها آخرین بسته‌های نذری را در سینی‌ها می‌چینند.
عده ای جوان هم در حال خالی کردن با کامیون هنداونه مقابل یکی از موکب ها هستند تا برای پذیرایی از مهمانان غدیر آماده شود.
پیش از آغاز رسمی پیاده‌روی، حال و هوای خاصی در شهر موج می‌زند؛ نوعی آمادگی معنوی توأم با شور مردمی؛ انگار همه چیز با ذکر علی (ع) کوک شده؛ کودکان کوچک با پیشانی‌بندهای «لبیک یا علی»، زنان با پرچم‌هایی در دست و مردان با عزم و اراده‌ای که در نگاه‌شان موج می‌زند، آمده‌اند تا روزی متفاوت را رقم بزنند.
گروه‌های سرود در کنار موکب‌ها، مشغول تمرین هستند و نوای « حیدر حیدر » شنیده می‌شود.
اینجا، هنوز پیاده‌روی آغاز نشده، اما دل‌ها راه افتاده‌اند. همه چیز مهیاست برای حرکتی پرشور، که نه فقط یک گام فیزیکی، بلکه تجدید بیعتی قلبی با ولایت علی بن ابی‌طالب (ع) است.
موکب‌هایی که با دستان مردم عادی، اما با نیتی آسمانی برپا شده‌اند. جوانان، نوجوانان و حتی کودکان، هر یک کدام در تلاش برای میزبانی با شور هستند.
روایتی از دل موکب؛ شوق خادمی در روز غدیر
نوجوان ۱۵ ساله‌ای از محله مهر شهر، از ساعت پنج صبح کنار پدرش در تدارک برپایی موکب‌شان است. یک موکب ساده اما پرشور، که هر سال در همین نقطه برپا می‌شود؛ کلاه آفتاب‌گیر سبزی بر سر دارد و پیشانی‌بندی که رویش نوشته: «لبیک یا علی». لیوان‌های یک‌بار مصرف چای را با دقت در ردیف می‌چیند و در عین حال که عرق پیشانی اش را پاک می کند، می‌گوید: « هر سال روزشماری می‌کنم برای غدیر، از چند هفته قبل با بچه‌های مسجد برنامه‌ریزی کردیم؛دوست دارم خادم آقا علی (ع) باشم، حتی با یک لیوان آب.»
امین مثل خیلی از نوجوان‌های این شهر، با دلِ در این مسیر گام گذاشته،وقتی از او می‌پرسم چرا غدیر برایت این‌قدر مهم است، مکثی می‌کند و با لبخند پاسخ می‌دهد: «چون روزیِ ولایت است. اگر علی (ع) نبود، راه گم می‌شد؛ ما این کارها را می‌کنیم تا بگوییم هنوز پای بیعت‌مان هستیم.»
مرد میانسالی که کنار موکب ایستاده و نظاره‌گر کار بچه‌هاست، نگاهی پر از رضایت دارد. او که خود را حاج‌حسن معرفی می‌کند، می‌گوید: «این نسل، علی‌شناس‌تر از ما شده اند ببینید چطور با عشق کار می‌کنند، نه به خاطر پاداش، فقط برای علی.»
در خراسان جنوبی عشق به مولی متقیان مرز نمی‌شناسد روستاها و شهرها همه یکپارچه آماده غدیر متفاوتی هستند.
اما در مرکز استان مسیر اصلی پیاده روی پارک شهدای گمنام در میدان جانبازان خیابان پاسداران تا میدان قدس همین خیابان است و موکب ها این مسیر را به صحنه ای از ارادت تبدیل کرده اند.
پذیرایی دل‌ها
اما امسال هر موکب، یک رسانه فرهنگی است، در کنار نواهای دلنشین مداحی و مولودی‌خوانی، غرفه‌هایی برای پاسخگویی به پرسش‌های دینی، توزیع بسته‌های فرهنگی و حتی اجرای برنامه‌های شاد کودکانه برپاست.
غدیر در قاب اراده‌های مردمی
نکته جالب آنکه بیشتر این موکب‌ها با همت و هزینه‌های مردمی راه‌اندازی شده‌اند. خانواده‌ها نذر داده اند، کسبه مشارکت کرده‌اند و گروه‌های جهادی هم وارد میدان شده‌اند.
خراسان جنوبی در این روزها، تجلی ارادت مردمی به ولایت و امامت است؛ قیامی خودجوش، بی‌هیاهو، اما عمیق و ریشه‌دار؛ در این قیام، هیچ‌کس تماشاگر نیست؛ همه به عشق علی (ع) آمده‌اند تا سهمی داشته باشند از زنده نگه‌داشتن پیام غدیر، که همانا استمرار راه پیامبر در سایه ولایت است.
طبق اعلام کمیته رسانه مهمانی کیلومتری غدیر امسال در مسیر پیاده روی خیابان پاسداران شهر بیرجند بیش از ۱۷۰ موکب برپا شده است که عمده فعالیت آنها فرهنگی، جهاد رسانه ای، تبیین گری، پذیرایی و اطعام خواهد بود.
