به گزارش خبرنگار ایرنا، جشن بزرگ غدیر با عنوان ایران ذوالفقار در خیابان های پایتخت و شهرهای کشور برگزار شد؛ جشنی که آغاز امامت و تکامل رسالت را نوید میدهد و جشنی که آغازی بر دادگری در جهان اسلام است و شیفتگان مولا (ع) هر ساله در این جشن بر سفره بزرگ نعمت علی (ع) می نشینند اما جشن امسال بسیار متفاوت از سال های گذشته بود.
امروز مردم ایران با دلی پر از خشم مقدس علیه رژیم صهیونیستی در مراسم ایران ذوالفقار به میدان آمدند و مردم تهران از میدان آیینی امام حسین(ع) تا میدان آزادی به طول ۱۹ کیلومتر در قالب همایش میلیونی و حماسی حضور پیدا کردند. جشن امسال در واقع یک وعده صادق بود؛ وعدهای که مردم به صهیونیستها دادند؛ وعدهای از جنس فریاد، انتقام و حضوری که نشان میدهد امنیت ایران فراتر از حضور چند ریزپرنده دشمن بر آسمان پایتخت است.
مردم امروز آمدند تا بگویند اگر نیروهای مسلح با عملیاتهای وعده صادق ۱، ۲ و ۳ لرزه بر بنیان جعلی صهیونی انداختند، مردم نیز با حضور خود حماسه ای دیگر آفریدند.
امروز جشن در شرایط جنگ است و جشن غدیر با مشارکت اقشار مختلف مردم برگزار شد و هیچ گروه یا خط مشی سیاسی، قومی و مذهبی در آن رنگ نداشت، بلکه صاحب غدیر، خود میزبان مردم بود. مردم آمدند تا ضمن بزرگداشت واقعه غدیر و آغاز امامت امیر منومنان (ع)، بگویند میدان آئینی امام حسینی تا آزادی تجلی گاه انقلاب وعدهگاه دیگری برای غلبه بر جنگ روانی دشمن است.
هر چند که ضربات مهلک نیروهای مسلح در ۲۴ ساعت گذشته لبخند را بر لب عاشقان مولا گذاشته اما مردم در جشن غدیر یکپارچه خشم، و به دنبال انتقام هستند؛ انتقامی از جنس غرش مولا در خیبر. آنان به چند عملیات و وعده صادق قانع نیستند بلکه همواره آیه ۱۹۳ سوره بقره را بر زبان دارند که و قاتلوا فی سبیل الله الذین یقاتلونکم؛ با آنها بجنگید تا فتنهای وجود نداشته باشد.
امروز شاهد برگزاری یک جشن مذهبی و میهنی بودیم و ایران در آغوش مردم آن است و مام وطن زیباترین واژهای است که میتوان آن را از زبان تمام افراد و اقشار حاضر در راهپیمایی بزرگ غدیر شنید که این مردم میگویند «مرا هیچ از وطن محبوبتر نیست» اما چرا مردم وطن را مقدس می دانند و یکپارچه در دفاع از آن ایستاده اند؟ برای پاسخ به این پرسش لازم نیست کتابهای حماسی را ورق بزنیم یا بار دیگر اشعار حماسی بزرگانی مانند فردوسی را بخوانیم. بلکه برای رسیدن به این مهم باید تقویم زمان را چند سال عقب ببریم تا بخشی از وصیتنامه سردار دلها را زمزمه کنیم؛ سرداری که با زیباترین تعبیر وطن را ستود و آن را حرم تعریف کرد؛ حرمی که اگر نباشد دیگر حرم ها نیز باقی نخواهد ماند.
بله در کلام شهید حاج قاسم سلیمانی، ایران حرم بود و دفاع از این حرم و ایدئولوژیهای حاکم بر آن مقدس است. مقدسترین حرم در دین اسلام کعبه است و این حرم زادگاه صاحب غدیر است. شهید سلیمانی با ذکاوت و علم خود به مانند یک نظریه پرداز دینی و اجتماعی وطن را به حرم تشبیه کرد تا دفاع از ایران را در تمام دوره های نظام اسلامی مقدس تعریف کند؛ دفاعی که از سالهای ابتدایی انقلاب شروع و تا کنون نیز همچنان ادامه دارد.
این روزها حرم وطن به مانند قرنهای پیش با حملات کور ابرهههای زمان مواجه شده است؛ ابرههای که خود و رژیمش سرمست از کودککشی در برخی از مناطق اشغالی به حیات سیاسی ادامه میدهد اما حمله صهیونیستها به ایران اسلامی بنا به اعتراف بسیاری از کارشناسان، حمله ای کور بود که به یک خطای محاسباتی بزرگ منجر شد؛ خطایی که شاید عمر سیاسی این رژیم جعلی را کوتاه تر از همیشه کند.
اما چرا نتانیاهو با یک اشتباه، عمر سیاسی خود و رژیم جعلی را کوتاه کرد؟ در پاسخ به این سوال باید تقویم تاریخ را ورق بزنیم. اینجا ایران است و نام بزرگان آن با حماسه گره خورده است. در چهار دهه اخیر در این کشور قهرمانانی ظهور کردند که پهلوانان واقعی جبهه انقلاب به شمار میروند؛ جبههای که اکنون مرز جغرافیایی ندارد و به مناطق مختلف جهان به ویژه غرب آسیا رسیده است؛ جبههای که صهیونیست ها را در مرزهای جعلی آن محاصره کرده و راهی جز دریا برای فرار آنان باقی نگذاشته است و این همان واقعیتی بود که شهید حسین سلامی سالها پیش به نتانیاهو گوشزد کرد.
اگر ابرهه سرمستانه از کودک کشی به ایران اسلامی دست درازی کرد اما ابابیل ایران از شب گذشته سرنوشتی را برای او رقم زد که به تعبیر رهبر انقلاب صهیونیست ها را بیچاره و ذلیل کرده است. بله، امروز نخست وزیر رژیم جعلی راهی برای فرار از مخمصه ندارد و در مرزهای ایدئولوژیک ایرانی محاصره شده است. او در تقابل با ایرانی ها به این نتیجه رسید که نه جنگنده سوپر لوکس f۳۵ میتواند وی را نجات دهد و نه گنبد آهنین توانایی دفاع در برابر موشک های ایرانی را دارد.
غدیر امسال نماد یکی از مهمترین وعدههای مردمی در خیابانهای تهران بود. مردم آمدند تا بگویند اگر نیروهای مسلح در یکسال گذشته با اقتدار سه عملیات وعده صادق را اجرایی کردند، مردم نیز در پاسخ به یاوه گویانی مانند صدام و نتانیاهو سه حضوری صادقانه داشتند و جنگ روانی دشمنان علیه این انقلاب و کشور را خنثی کردند.
امروز برای مردم ایران به مانند روزهای نخست انقلاب است. مردم آمدند تا به صورت مستقیم به نتانیاهو بفهمانند که ایران امن ترین جای جهان برای جشن است و به مانند جشن هفتم اکتبر آنان نیست که با طوفان الاقصی تحقیر شود.