بهروز عطایی در گفت‌وگو با ایرنا، در خصوص پیش‌بینی‌اش از نتایج تیم ملی والیبال در لیگ ملت‌ها اظهار داشت: روبرتو پیاتزا حدود ۲۵ روز است که در کنار تیم ملی است. فدراسیون والیبال تدارک خوبی برای این تیم دیده و ۲ بازی دوستانه با ایتالیا خیلی مفیدبود و می‌توانست خروجی خوبی برای کادرفنی داشته باشد؛ به خصوص در شناخت از ملی‌پوشان.
وی درباره حریفان ایران در هفته نخست لیگ ملت‌ها گفت: تیم ملی بازی‌های سختی در پیش دارد؛ البته بازی با آمریکا متفاوت است؛ چرا که این تیم از بازیکنان سرشناس خود استفاده نکرد و شانس زیادی برای پیروزی مقابل این تیم داریم.
سرمربی پیشین تیم ملی والیبال در خصوص انتظارات از این تیم تصریح کرد: نباید با یک برد خودمان را گم نکنیم و با یک شکست هم سرخورده شویم. تیم ملی شرایط لازم را برای کسب چهار یا پنج پیروزی در این دوره از لیگ ملت‌ها دارد. نباید همه چیز به آینده موکول کنیم و نیاز داریم در کنار کیفیت فنی، به پیروزی هم برسییم. نمی شود همه بازی‌ها را ببازیم و بگوییم کیفیت فنی تیم خوب بوده است.
عطایی درباره اینکه به نظر می‌رسد پیاتزا نسل جوان باکیفیت‌تری نسبت به نسلی که خودش به تیم ملی آورد در اختیار دارد، عنوان کرد: زمانی که من تیم ملی را تحویل گرفتم بالافاصله پس از کنار رفتن نسل طلایی تیم ملی بود و در آن زمان مردم توقع داشتند همانند آن نسل نتیجه بگیریم و مدام با نسل طلایی مقایسه می‌شدیم؛ اما الان مردم آمادگی یک تیم متوسط را دارند. آنها با شرایط تیم ملی همراه شده‌اند؛ اما در زمان حضور من در تیم ملی توقع مردم بالا بود.
وی افزود: بار مسئولیت و فشار به تیم ملی شدت کمتر از گذشته است. ما بازیکنان خوب زیادی داریم؛ اما آنها تاپ لول نیستند. هنوز کار داریم و زود است مقابل تیم‌های قدرتمند مثل فرانسه و لهستان و برزیل شانس برد داشته باشیم. مسئولیت کادرفنی تیم ملی این است که بازیکنان خوب را به بازیکنان تاپ تبدیل کند و اگر این اتفاق رخ ندهد یعنی کادرفنی نتوانسته مسئولیت خود را خوب انجام دهد.
مربی تیم فولاد سیرجان در پایان درباره اینکه رئیس فدراسیون گفته نباید انتظار داشت تیم ملی در کوتاه مدت موفق باشد، خاطرنشان کرد: طبیعی است که ورزش یک فرایند زمان بر است و نمی‌توان در یک سال تغییرات عجیب و غریب داشت اما باید تعداد بردها از سالهای گذشته بیشتر شود. باید تفاوت را ببینیم. اگر با این کادرفنی همانند سال گذشته دو برد کسب کنیم نتیجه می‌گیریم که هیچ پیشرفتی نداشتیم.
