به گزارش خبرنگار ایرنا، جعفر شربیانی روز یکشنبه در نطق پیش از دستور خود در جلسه علنی شماره ۳۳۰ شورا با ارایه گزارشی اظهار کرد: موضوع مکانیابی آرامستانهای جدید در کلانشهر تهران از جمله دغدغههایی است که مستقیم با کرامت انسانی، محیط زیست و میراث فرهنگی ارتباط دارد و لازم است با نگاه دقیق و چندوجهی به آن پرداخته شود.
آرامستانها فقط محل دفن نیستند
این عضو شورای شهر تهران با بیان اینکه امروزه آرامستانها صرفا کارکرد دفن اموات ندارند بلکه بهعنوان حافظه تاریخی، هویت اجتماعی، میراث فرهنگی، فضای گفتوگوی فرهنگی و آموزش بیننسلی شناخته میشوند، افزود: این کارکردها، ضرورت طراحی هوشمندانه این فضاها را نشان میدهد.
شربیانی اضافه کرد: آرامستانها باید بر پایه طراحی اکولوژیکی و با نقش فعال در زیرساخت سبز شهرها تعریف شوند و در عین حال به بازنمایی نظامهای هویتی، طبقاتی و دینی نیز پاسخگو باشند.
ضرورت استفاده از الگوهای علمی مکانیابی
عضو هیات رییسه شورای شهر تهران با بیان اینکه در فرآیند مکانیابی علمی آرامستانها باید از مدلهای تصمیمگیری چندمعیاره استفاده شود، گفت: در احداث آرامستانها شاخصهایی همچون فاصله از سکونتگاهها، شیب زمین، سازههای زمینشناسی، میزان دسترسی، ظرفیت محیطی منطقه، خطر آلودگی منابع آب زیرزمینی و تعامل با کاربریهای پیرامونی باید با دقت سنجیده شود.
وی تاکید کرد: باید مکانیابی آرامستانها بهصورت کاملا بومشناختی و ظرفیتمحور انجام شود تا از تحمیل فشارهای زیستمحیطی بر مناطق شهری یا روستایی پرهیز شود.
توجه به نگاه دینی در فرآیند طراحی آرامستانها
شربیانی با تاکید بر اینکه از منظر دین اسلام مرگ پایان نیست بلکه گذار به جهانی دیگر است، ادامه داد: همین مساله لزوم کرامت و احترام به متوفی را دو چندان میکند، آیه ۷۰ سوره اسرا میفرماید «"وَلَقَدْ کَرَّمْنَا بَنِی آدَمَ"» و این کرامت ذاتی انسان حتی پس از مرگ باید در طراحی محل دفن لحاظ شود.
وی یادآور شد: در حدیثی از امام جعفر صادق علیهالسلام آمده که «هرگاه جنازه مسلمانی را دفن کردید، آرامگاه او را وسیع و مستحکم سازید، چرا که او مهمان شما در زمین است» و این نگاه دینی باید در سیاستگذاریهای شهری بازتاب داشته باشد.
ضرورت مشارکت نهادهای دینی و مردم در طراحی آرامستانها
شربیانی اضافه کرد: طراحی آرامستانها باید با مدیریت مشارکتی و پایدار انجام شود و نهادهای دینی، سازمانهای مردمنهاد و جوامع محلی در آن نقش فعال داشته باشند، این فضاها میتوانند به مکانی برای گردشگری معنوی، آموزش فرهنگی و گفتوگو میان نسلها تبدیل شوند.
وی همچنین افزود: موضوع آرامستان صرفا یک تصمیم اجرایی و فنی نیست، بلکه پیوند عمیقی با فرهنگ، دین، زیستبوم و تاریخ شهری ما دارد و برای اینکه به نتیجه مطلوب برسیم، باید نگاه چندرشتهای و فرابخشی به آن داشته باشیم.