مهرداد ضیایی در گفت‌وگو با خبرنگار تئاتر ایرنا در پاسخ به این سوال که بین بازی در تئاتر و سینما کدام را ترجیح می‌دهید بیان کرد: من بچه تئاتر هستم و همه اتفاقاتی که در زندگی هنری من افتاده ناشی از تئاتر بوده. حتی تولد من در بازیگری با تئاتر اتفاق افتاد. ولی وقتی دستمزدهای تئاتر کم است بازیگر مجبور می‌شود، سراغ کارهای دیگری برود.
وی که امسال در نمایش «آشپزخانه و متعلقات» بازی کرد، افزود: من پنج شش سالی تئاتر کار نمی کردم، چون کار خوب پیشنهاد نمی شد و از نظر تصویری سرم شلوغ بود. از سال پیش دوباره بازی در تئاتر را شروع کردم. اگر می‌شد با تئاتر زندگی گذراند ترجیحم تئاتر بود.
ما سفره را پهن تر می‌کنیم ولی چیزی که در سفره می‌گذاریم کم است
ضیایی درباره وعده نادره رضایی، معاون هنری وزارت فرهنگ درباره سپردن امور اجرایی و برگزاری جشنواره‌ها به صنوف هنری تاکید کرد: اگر اصناف قدرتمندی داشتیم، سپردن جشنواره‌ها به آنها کار درستی بود. در تمام دنیا این کار را می‌کنند و آدم های متخصص متولی کار می شوند. ولی ما اصناف منسجمی نداریم. دوستان خانه تئاتر همه شان همکار و عزیز هستند؛ ولی کار و حرکتی برای تئاتر انجام نداده‌اند. من تا حالا دو سه بار آنجا رفتم که پشیمان شدم.
بازیگر سریال‌های «هفت سر اژدها»، «شاهگوش»، «مهیار عیار» و «چرخ گردون» افزود: همه جای دنیا دولت حامی کارهای هنری و به خصوص تئاتر است. حمایت از تئاتر یکی از وظایف شهرداری ها و مراکز دولتی است. ما هنرمندان، خودمان تجربه داریم و مویی سفید کردیم و زحمت کشیدیم و می‌توانیم خودمان جشنواره‌ها را برگزار کنیم. همین الان هم دولت به لحاظ مالی جشنواره‌ها را برگزار می کند. ولی داوران و کارشناسان فنی بچه های تئاتر هستند و دولت فقط متولی مالی است.
ضیایی با انتقاد از تعداد بالای جشنواره‌های تئاتری گفت: دولت یک پولی را دارد تزریق می کند. ولی این پول درست تزریق نمی شود. جشنواره‌های مختلفی داریم که هیچ آورده ای ندارند. می‌توان بسیاری از جشنواره‌های تئاتری را یک کاسه کرد تا شکل حرفه‌ای تری داشته باشند. ما سفره را پهن تر می‌کنیم ولی چیزی که در سفره می‌گذاریم کم است. آرزوی من این است که به جای این همه جشنواره یک جشنواره درست و درمان داشتیم.
وی افزود: من با جشنواره استانی و منطقه ای مخالف نیستم. چون استعدادها در جای جای کشور باید شناسایی شوند. برگزیده های این رقابت‌ها را باید گردهم بیاوریم و یک جشنواره شکیل و درست و حسابی و بین‌المللی داشته باشیم. اگر یک جشنواره معتبر داشته باشیم، می‌توانیم دبیران جشنواره‌های تئاتری دنیا را دعوت کنیم. الان جشنواره های مختلف عجیب و غریب داریم که من دقیقا تعدادشان را نمی‌دانم. حداقل ۲۰ جشنواره تئاتری داریم که می‌توانند حذف بشوند.
