بهگزارش ایرنا، وزارت مسکن، جوامع و دولت محلی انگلیس در بیانیهای اعلام کرد که مقدمات تخریب برج گرنفل از مرداد آغاز خواهد شد و عملیات اصلی از شهریور کلید میخورد. این روند که قرار است در مدت حدود دو سال انجام شود، شامل برچیدن تدریجی سازه از پشت پوشش حفاظتی فعلی خواهد بود.
دولت در بیانیه رسمی خود، با اشاره به «آسیب ساختاری جدی» برج، تأکید کرده که ادامه ایستایی ساختمان خطرناک است و باید با «دقت و احترام» برچیده شود. با این حال، گروهی از بازماندگان و خانوادههای قربانیان با تصمیم دولت مخالفت کرده و آن را بدون مشورت واقعی با جامعه آسیبدیده دانستهاند.
آتشسوزی مهیب برج گرنفل در ۲۴ خرداد ماه ۱۳۹۶ که به کشته شدن ۷۲ نفر و آوارگی صدها تن انجامید، یکی از بزرگترین فجایع شهری انگلیس در دهههای اخیر بود. نوع مصالح بهکاررفته، نبود سیستم هشدار مؤثر و پاسخ ضعیف نهادهای امدادی، باعث شد دولت وقت و نهادهای محلی با موجی از انتقادات گسترده روبهرو شوند.
برج گرنفل طی سالهای گذشته به نماد «بیعدالتی ساختاری، فقر پنهان و بیتفاوتی حکومت نسبت به اقشار محروم» در جامعه انگلیس بدل شده است؛ بهویژه آنکه بیشتر ساکنان آن از خانوادههای مهاجر، اقلیتهای قومی و طبقات کمدرآمد بودند.
با وجود وعدههای مکرر دولت درباره روشنشدن ابعاد مسئولیت این فاجعه، رسیدگی قضایی نهایی به پرونده هنوز به سرانجام نرسیده و بسیاری از قربانیان و نهادهای مدنی، تخریب زودهنگام برج را بهمثابه پاککردن حافظه عمومی از نشانهای دردناک میدانند که باید باقی بماند تا پاسخها داده شود.
حذف یک یادگار ناخوشایند یا پایان یک مطالبه ناتمام؟
در پی انتشار تصمیم دولت، شماری از بازماندگان اعلام کردند که از تصمیم ناگهانی برای تخریب «شوکه و ناراحت» شدهاند و احساس میکنند که دولت پیش از تصمیمگیری، نظرات آنان را نادیده گرفته است. «آنجلا رینر» معاون نخستوزیر و وزیر مسکن، نیز در مصاحبهای اذعان کرد که «بر سر سرنوشت این برج اجماع وجود ندارد» و تصمیمگیری در این زمینه «بسیار دشوار» است.
کمیسیون یادبود گرنفل که بهطور مستقل بر فرآیند طراحی یادمان دائمی نظارت دارد، در حال مشورت برای ساخت یک فضای «مقدس و آرام» برای یادبود است. با این حال، این پروژه قرار نیست تا پیش از سال ۲۰۲۶ وارد مرحله اجرا شود و اکنون این نگرانی وجود دارد که پیش از رسیدگی نهایی به مسئولان فاجعه، نشانه عینی آن نیز از چشمها دور شود.
دولت انگلیس وعده داده که مصالح باقیمانده از برج را در محلی «با احترام» دفن خواهد کرد. اما برای بسیاری از ناظران، این زبان نمادین نمیتواند واقعیت تلخ تلاش برای فراموشی را پنهان کند.
منتقدان میگویند برج گرنفل نهتنها یک فاجعه انسانی، بلکه آزمون آشکار شکست ساختارهای نظارتی، نابرابری شهری و اولویتدادن به ظاهر توسعه بر ایمنی جان انسانها بود؛ آزمونی که اکنون با «پاکسازی فیزیکی»، خطر پاکسازی اخلاقی و سیاسی نیز در پی دارد.