به گزارش ایرنا، جایی میان تپه‌های سرسبز و سکوت دل‌انگیز روستاهای خراسان شمالی، صدای بوقی کوتاه اما پرهیجان پیچیده است.
کودکان چشم‌هایشان را برق انداخته‌اند، دل‌ها بی‌تاب و دستان کوچک‌شان مشتاق در آغوش کشیدن قصه‌ها و بوقی که پیام‌آور آشناترین مهمان است و ناگهان کتابخانه‌ای بر چرخ، که از راه می رسد.
اینجا، اتوبوسی که دیگر برای جابه‌جایی انسان‌ها ساخته نشده، هر روز سفری تازه را آغاز می‌کند، سفری برای بیدار کردن رویاهای کوچک در دل کودکان بزرگ سرزمین‌های دور و تنها سه صندلی دارد؛ یکی برای راننده و ۲ تای دیگر برای همراهانی که با لبخند و قصه، خورشید را به دل بچه‌ها می‌آورند و باقی فضا را قفسه‌های کتاب‌ها پر کرده‌اند؛ کتاب‌هایی که سنگینی‌شان نه از کاغذ، بلکه از دنیایی‌ست که در دل دارند.
اتوبوس کتاب، خانه‌ای متحرک از دانایی است، هر جا که توقف می‌کند، نسیمی از تخیل در کوچه‌های روستا جاری می‌شود.
کودکان دوان‌دوان، شاد و پرانرژی با کتاب‌های هفته پیش در آغوش به سراغش می‌آیند و چشمانشان میان قفسه‌ها به دنبال ماجرای تازه‌ای می‌گردد، دنبال قصه‌ای که با آن بخندند، گریه کنند، یاد بگیرند و رویا ببافند.
فاطمه ۹ ساله در روستای «قلعه‌جق» بجنورد هر هفته تنها مسیر خانه تا محل توقف کتابخانه را طی می‌کند و می‌گوید: خانه ما دور است، بازی با بچه‌ها کمتر نصیبم می‌شود، اما این اتوبوس باعث شده هر هفته همه دور هم جمع شویم.
سخنانش ساده است اما پر از عمق؛ نشان از تاثیر عمیق کاری که یک «خودروی پر از کتاب» داشته است.
کتابخانه‌های سیار کانون پرورش فکری، سفیران دانایی‌اند؛ سفیرانی که در جاده‌های دورافتاده، جرقه‌های نور را در دل کودکانی روشن می‌کنند که شاید دستشان از بسیاری امکانات کوتاه مانده باشد و در همین مسیرها، مربیانی با دلی بزرگ‌تر از جاده‌ها، با قصه، بازی و لبخند، همدل کودکان می‌شوند؛ نقش بازی می‌کنند، شعر می‌خوانند و از زندگی می‌گویند.
علی مهاجری که با خواهر کوچک‌ترش آمده، بیشتر وقتش را به نگاه به لب‌های قصه‌گو می‌گذراند و گاهی هم با کنجکاوی سرک می‌کشد داخل اتوبوس، شاید گنجی جدید برای کشف پیدا کند. آنجا برای او و امثال او نه یک خودرو، بلکه دریچه‌ای به جهان خیال است.
فضای روستا با شهر فرق دارد، در اینجا کودکان هنوز با طبیعت مانوس‌اند، هنوز خالص‌تر بازی می‌کنند، هنوز دلشان به یک قصه ساده خوش می‌شود، همین است که کتابخانه‌های سیار نه تنها به خانه‌ای پر از کتاب، که به پناهی مهربان برای تخیل‌های کودکانه تبدیل شده‌اند.
«فرهاد آقابیگی» مدیرکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان خراسان شمالی، می‌گوید: ۱۰ کتابخانه سیار فعال در ۱۴ روستا و مناطق مرزی به حدود هفت هزار کودک و نوجوان خدمت می‌دهند و ما هنوز به هفت یا هشت واحد دیگر نیاز داریم تا دستمان به همه بچه‌ها برسد.
در حال حاضر تنها هفت درصد از دانش‌آموزان استان عضو کانون هستند، اما این عدد، گویای تلاش بی‌وقفه مربیانی است که با کمترین امکانات، بزرگ‌ترین رویاها را در دل بچه‌ها می‌کارند و مردان و زنانی که هم قصه‌گو، هم آموزگار و هم همدل هستند.
کتابخانه سیار تنها برای کودکان نیست؛ مادران نیز می‌آیند، گوش می‌دهند، یاد می‌گیرند چطور برای کودکان‌شان قصه بگویند.
پدران از کتاب‌های کشاورزی و سبک زندگی نو بهره می‌برند و اینجا، کتاب پلی می‌شود برای ارتباط نسلی، پلی میان دل‌های مشتاق و دنیای بی‌مرز دانایی.
در دل روستاهای دور و در میان صدای باد و پرندگان، این خانه کوچک متحرک هر روز قصه‌ای تازه می‌سازد؛ قصه‌ای که پایان ندارد، چون هر بار با بوقی کوتاه دوباره آغاز می‌شود.
خراسان شمالی با جمعیت یک میلیون نفری در شمالشرق کشور واقع است که نیمی از آنها در مناطق روستایی ساکن هستند.
