روز ۲۵ شوال سال ۱۴۸ هجری آسمان مدینه سیاه‌پوش است. امام صادق علیه السلام وارث علوم پیامبر صل الله علیه و امیرالمؤمنین (ع) پس از ۶۵ سال زندگی سراسر نور و ۳۴ سال امامت پربرکت در پی جنایتی هولناک به شهادت می‌رسد.
دوران امامت او همزمان با افول حکومت امویان و صعود عباسیان بود؛ فرصتی که امام با درایت تمام از آن برای بنیان‌گذاری دانشگاه عظیم شیعی بهره برد.
چهار هزار شاگرد در مکتب او پرورش یافتند و علوم اسلامی از فقه و کلام تا فلسفه و طب در سایه سار دانش بی‌منتهایی بالیدند اما همین عظمت کینه ستمگران را برانگیخت.
منصور عباسی خلیفه‌ی سفاک تاب روشنایی این خورشید را نداشت و با دسیسه‌ای پلید زهر را راهی کامِ امام کرد.
تاریخ، امروز درنگ می‌کند تا فریاد خاموشِ مظلومیتِ امامی را ثبت کند که مکتب‌اش زنده‌کننده‌ی اسلام ناب بود.
نماز، محورِ رستگاری
آخرین کلمات امام پیامی فراموش‌ناشدنی برای امت است: «إِنَّ شَفَاعَتَنَا لَا تَنَالُ مُسْتَخِفًّا بِالصَّلَاةِ»؛ شفاعت ما به سبک‌انگاران نماز نمی‌رسد. این جمله کلید فهم مکتب صادقی است؛ مکتبی که عبادت را از عرفان جدا نمی‌داند و دانش را از اخلاق. امام در تمام عمر نماز را ستون دین می‌دانست و حتی در سخت‌ترین لحظات سجاده‌اش را از اشک‌های شبانه تر می‌کرد؛ امروز نیز این وصیت چراغ راه تشیع است.
مکتب جعفری؛ زنده‌کننده‌ی اسلام راستین
امام صادق نه تنها احیاگر فقه شیعه بود بلکه با تربیت شاگردانی مانند هشام بن حکم و جابر بن حیان پایه‌های علوم تجربی و عقلی را نیز استوار کرد.
او در عصری که خلفا، اسلام را به ابزاری برای قدرت تبدیل کرده بودند، اسلام محمدی را با تمام اصالتش به جهان عرضه کرد از همین رو مذهب شیعه را «مذهب جعفری» می‌نامند چرا که او با ژرف‌اندیشی چارچوبی استوار برای فهم دین ترسیم نمود.
شهادت؛ فصل ناتمام مبارزه با ظلم
شهادت امام صادق پایان راه نبود بلکه آغاز جریانی شد که تا امروز ادامه دارد. او با شهادت خود ثابت کرد که ستمگران هرگز نخواهند توانست نور خدا را خاموش کنند.
امروز قبر مطهرش در بقیع زیارتگاه عاشقان عدالت است و مکتبش، الهام‌بخش آزادگان جهان.
در سوگ خورشید
امروز اشک‌های شیعیان چون بارانِ بقیع بر سنگ‌های مزار او می‌بارد. ای امام راستی‌ها! ای یگانه‌ی دوران! تو رفتی، اما درس‌هایت همیشه جاویدان است. تو به ما آموختی که حتی در تاریک‌ترین شب‌ها باید «صادق»ماند چرا که «صدق» تنها راه رسیدن به خداوند است.
به گزارش ایرنا، امام جعفر صادق علیه السلام ششمین پیشوای شیعیان در هفدهم ربیع الاول سال ۸۳ هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود و پیروان اهل بیت را غرق در شادی و سرور کرد.
ایشان فرزند بزرگوار امام محمد باقر علیه السلام و ام فروة دختر قاسم بن محمد بن ابوبکر است؛ کنیه ی آن امام همام ابوعبدالله و لقب های ایشان صابر، طاهر و فاضل است اما به دلیل آن که فقیهان و محدثان هم عصر پیشوای ششم شیعیان آن امام را به درستی حدیث و راستگویی می شناختند، ایشان به «صادق» شهرت یافت.
امام جعفر صادق در بیست و پنجم شوال سال ۱۴۸ هجری قمری در ۶۵ سالگی به دستور منصور دوانیقی خلیفه‌ی عباسی مسموم و به شهادت رسید.
امروز پنجشنبه چهارم اردیبهشت ۱۴۰۴ در سالروز شهادت رییس مذهب جعفری جای جای استان کرمانشاه سوگوار آن امام همام است.
