به گزارش همشهری آنلاین تعزیه در خوانسار به ویژه در روستای قودجان در دهه سوم ماه صفر عاشقان زیادی را از دور و نزدیک به تماشای روایت کربلا میکشاند. تعزیه در روستای قودجان با قدمت بیش از ۴ قرن به عنوان میراث ناملموس در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
روایتهای کمتر دیده شده از تعزیه
تعزیه، سوگوارهای تصویری و نمایشی از شرح بلایا و مصائبی است که بر امام حسین (ع) و یارانش گذشته و در ماههای محرم و صفر در بیشتر شهرها و روستاهای کشور برپا میشود. نویسنده و محقق هنرهای آیینی سنتی تعزیه و اهل خوانسار به همشهری میگوید: «تعزیه با آموزههای اصیل و اعتقادی ما ارتباط تنگاتنگ دارد. هیچ نمایشی به اندازه تعزیه نتوانسته وقایع کربلا را برای مخاطب بازگو کند. به همین سبب تعزیه پس از قرنها تا کنون ماندگار ماندهاست.»

در روستای قودجان قدیمیترین نسخ تعزیه روایت میشود. علی یحیایی در توضیح بیشتر میگوید: «تحقیقات نشان میدهد میرزا محمد روحانی معروف به میر انجم و متخلص به انجم قدیمیترین اشعار برای مراسم تعزیه را سروده. او اهل خوانسار بوده و مدتی به اراک میرود و در روستایی زندگی میکند. در روستای قودجان، اشعار انجم در تعزیه که چندان هم آسان نیست به دست تعزیهخوانهای حرفهای روایت میشود و این تنوع در روایتهای تعزیه این مراسم را خاص کردهاست.» قدمگاه انجم، یک اصطلاح در هنر تعزیه است که به متن تعزیه برای توصیف یک مکان یا واقعه اشاره دارد.
دورهمی پیشکسوتان هنر تعزیه
تعزیه در روستای قودجان از روز اربعین (بیستم ماه صفر) آغاز میشود و تا ۲۸ صفر، روز رحلت حضرت رسول (ص) ادامه دارد. در این مدت علاوه بر تعزیهخوانهای پیشکسوت قودجان و خوانسار، بهترین تعزیهخوانهای کشور از دیگر استانها هم حضور دارند.

محمدحسن ریاضت، کارشناس میراث فرهنگی خوانسار نیز به همشهری میگوید: «در سریال شب دهم ساخته حسن فتحی، تعزیهخوانان روستای قودجان حضور داشتند و ایفای نقش کردند.»
در ۸ شب تعزیه در روستای قودجان، دست کم ۲۰ تعزیهخوان برای ۱۸ تعزیه که هر یک روایتی از حماسه کربلاست، حضور دارند. ظرفیت حسینیه حضرت ابوالفضل (ع) قودجان ۶۰ هزار نفر است. اجرای هر تعزیه بین ۲ تا ۳ ساعت طول میکشد. هر تعزیه شامل لباس و پوشش منحصر به فرد خودش است که به مناسبت همان تعزیه لباس نیز تهیه شدهاست. برخی از وسایل نیز مثل کلاهخود یا شمشیرها بسیار قدیمی هستند و عمری ۸۰ تا ۱۰۰ ساله دارند.
تعزیه غریب
علی یحیایی، نویسنده و محقق هنرهای آیینی سنتی تعزیه میگوید: «در روستای قودجان تعزیه غریب خوانده میشود. تعزیه شهادت حضرت علیاکبر، جناب حر بن یزید ریاحی و حضرت ابوالفضل تعزیههایی متداول و آشنایی هستند. تعزیههای روستای قودجان که بر مبنای اشعار انجم است به تعزیه غریب معروف شده زیرا به دلیل دشواری در متن و اجرا معمولا در مجالس تعزیه اجرا نمیشود.»

اما عاشقان روایتهای تعزیه به عشق همین تعزیههای غریب راهی قودجان میشوند. روستای قودجان بیش از ۱۵۰۰ نفر جمعیت دارد. تا قبل از اینکه حسینیه حضرت ابوالفضل (ع) در ۳ طبقه و مساحت ۳۵۰۰ مترمربعی به همت خیران ساخته شود و محلی برای اسکان مسافران در مدت برگزاری تعزیه باشد، اهالی روستا در خانههای خود از مسافران پذیرایی میکردند.