البته بد نیست کارشناسان حوزه‌های آموزشی در مطبوعات این روزهای کشور، شکل ارزیابی توصیفی مدارس را نیز نقد و بررسی کنند، چون انگار برخی مدیران دبستان‌ها، همچنان از فلسفه این تغییر آگاه نیستند و مثل گذشته، از دانش‌آموزان دبستانی آزمون می‌گیرند و در برگه‌های آنها، نمره ثبت و بچه‌ها را با هم مقایسه می‌کنند. البته این مدارس در پایان، فهرستی که به اداره آموزش و پرورش اعلام می‌کنند، براساس ارزیابی توصیفی است! تازه، برخی مدارس هم به بهانه شکل ارزیابی توصیفی، هیچ چالشی برای بچه‌ها ایجاد نمی‌کنند و کلا قید ارزیابی را می‌زنند.
نقدی که منجر به نتیجه شد!
۳۰سال پیش در دبستان‌های ایران، هنوز دانش‌آموزان در کارنامه‌های خود نمره‌هایی مثل۲۰ و ۱۸و ۱۰ می‌دیدند و خلاصه درگیر نمره و معدل و شاگرد اول و آخر بودند.
