چشم هایش را علوی سال ۱۳۳۱ نوشته و داستان دختری است به نام فرنگیس که به دلیل وضعیت مالی خوب خانواده‌اش، نتوانسته مهارتی برای پول در آوردن داشته باشد. فرنگیس در یک دانشکده هنری در پاریس شروع به درس خواندن می کند و درمی یابد اشکالات زیادی در کار او به عنوان یک نقاش وجود دارد. بنابراین به ایران برمی‌گردد تا در فعالیت های سیاسی استاد ماکان، برجسته ترین نقاش ایران، مشارکتی داشته باشد. رمان به یکی از محبوب ترین نوشته های بزرگ علوی تبدیل شد، اما هیچوقت اقتباسی از آن در سینما و تلویزیون صورت نگرفت. فرمان آرا دو فیلم سایه های بلند باد و شازده احتجاب را با اقتباس از کارهای گلشیری (رمان شازده احتجاب و داستان معصوم اول) ساخته است و تجربه این اقتباس ها نشان داده در این کار موفق است و توانسته زبان خودش را در اقتباس ها پیدا کند و آسیبی به متن اصلی وارد نمی کند.
بنابراین اقتباس او از چشم هایش هم از همین حالا برای دنبال‌کنندگان کارهایش کنجکاوی برانگیز است، هرچند سه کار آخر او «خاک آشنا»، «دلم می خواد» و «حکایت دریا» که در دوران کرونا امکان اکران پیدا نشد و به صورت آنلاین منتشر شد، نتوانست تکرار آنچه باشد که از فرمان آرا انتظار می رفت. به هر حال فیلمنامه چشم هایش توسط خود فرمان آرا و شادمهر راستین نوشته شده و فرمان آرا تهیه کننده آن است. عبدالله اسکندری، طراح گریم، عباس گنجوی، تدوینگر، علی قاضی، مدیر فیلمبرداری، امیرحسین قدسی، طراح صحنه، ندا نصر، طراح لباس، فرید فصیحی طراح جلوه‌های ویژه بصری، حسن صفری، مدیر تولید و مانفرد اسماعیلی دستیار اول کارگردان و برنامه‌ریز این فیلم هستند.
