به گزارش همشهری‌آنلاین، حتما موافقید که در طول چند هفته اخیر، هیچ چهره‌ای در فوتبال ایران به اندازه مجتبی جباری مورد ستایش قرار نگرفته است. مرد آرام استقلال، در یک مقطع بحرانی هدایت آبی‌ها را به‌دست گرفت و این تیم را به مقام قهرمانی جام حذفی رساند. این توفیق، در کنار خلق‌وخوی خوب مجتبی و آرامش او، جذابیت زیادی داشت و باعث شد خیلی‌ها به تمجید از شماره۸ پیشین استقلال بپردازند. با این همه اما در فاصله‌ای کوتاه پس از قهرمانی استقلال، جباری در تلویزیون حاضر شد و حرف‌هایی زد که خیلی از هواداران را به تردید انداخت.
جباری که در زمان حضور بوژوویچ روی نیمکت استقلال هرگونه اختلاف با این مربی را تکذیب کرده بود، در این مصاحبه انتقادات تندی علیه میودراگ مطرح کرد و صلاحیت‌های فنی او را از اساس زیر سؤال برد. فارغ از خوب و بد مربی مونته‌نگرویی، شاید استفاده از این الفاظ آن هم بعد از جدایی او، کار چندان جالبی نبود. جباری همچنین تأیید کرد که پس از برکناری بوژوویچ، او خودش را به‌عنوان گزینه مناسب سرمربیگری به باشگاه توصیه کرده و الان هم حاضر است در این پست بماند. چرا؟ چون عقیده دارد: «به هرکس پیشنهاد سرمربیگری استقلال یا تیم ملی ارائه شود، باید آن را بپذیرد.» یک استدلال غلط و عجیب. جباری البته در همین حال فراموش هم نکرد که به سبک دوران بازی‌اش به رقم قرارداد خود اعتراض کند و تصریح کرد با دستمزد مندرج در آن قرارداد، حاضر نیست به کارش ادامه بدهد که این هم عجیب بود، چون قراردادش به‌تازگی بسته شده.
مجموعه این مسائل در حالی از سوی جباری مطرح شد که به‌نظر می‌رسد در موفقیت کسب‌شده از سوی این مربی هم قدری اغراق شده است. پس از فرونشستن هیجانات قهرمانی و در فضایی منطقی‌تر، باید به یاد بیاوریم نمایش استقلال برابر ملوان در فینال جام حذفی به هیچ‌وجه جالب نبود و جای دفاع نداشت. شاید اگر آن گل دقیقه۱۲۰ که از معدود موقعیت‌های استقلال بود به ثمر نمی‌رسید، امروز شرایط جباری زمین تا آسمان فرق داشت. در کنار این، بازی به شکل جدی تحت‌تأثیر بحث داوری هم بود که از آن می‌گذریم. با این همه، حالا که جباری سودای ماندن دارد، باید بداند همیشه قرار نیست خوش‌اقبالی‌ها به این شکل سریالی از پشت هم بیایند. فوتبال روی بی‌رحم دیگری هم دارد که نباید و نمی‌توان آن را دست‌کم گرفت. جانمایه کلام اینکه مصاحبه اخیر جباری واقعا جای نگرانی داشت.
