یادگیری شجاعت ، نه ترس
فراتر از کیف و تجهیزات، ستون اساسی زندگی در اروپا آموزش است. کشورهایی مانند آلمان، سوئد و فنلاند با ادغام آمادگی اضطراری در برنامه‌های درسی مدرسه و پیش‌دبستانی، در این زمینه پیشرو هستند. کودکان از چهار سالگی یاد می‌گیرند که چگونه به آژیر پاسخ دهند، شماره تلفن‌های مهم را به خاطر بسپارند و مسیرهای خروج را دنبال کنند.
نکته مهم این است که این آموزش به گونه‌ای طراحی شده که توانمندساز باشد نه ترسناک. ویدئوهای انیمیشنی، داستان‌سرایی و نقش‌آفرینی به کودکان کمک می‌کند تا بدون اینکه دچار سردرگمی شوند، کار درست را انجام دهند. در کشورهای شمال اروپا به آمادگی و نجات به عنوان یک مهارت زندگی می‌نگرند و آن را با همان اهمیت خواندن یا شنا کردن آموزش می‌دهند. ضمن اینکه مانورهای ایمنی منظمی نیز درین باره برگزار می‌شود.
لهستان و استونی اخیراً کتابچه‌های مصوری را منتشر کرده‌اند که والدین را در گفت‌وگوهای دشوار درمورد جنگ و آوارگی راهنمایی می‌کند. یکی از هماهنگ‌کنندگان دفاع مدنی فنلاند درین باره می‌گوید: «کودکان نیازی به دانستن همه چیز ندارند. اما آنها باید بدانند که برنامه‌ای وجود دارد و آنها بخشی از آن هستند.»
تضاد و تناقض غیرقابل چشم‌پوشی
در حالی که این رویکرد پیشگیرانه قابل ستایش است، در تضاد کامل با واقعیتی است که میلیون‌ها کودک در سودان، غزه و یمن با آن روبه‌رو هستند؛ جایی که بقا یک نبرد لحظه‌ای است نه یک مانور! این کودکان اغلب فاقد سرپناه، غذا و دارو هستند، چه رسد به دسترسی به آموزش ایمنی ساختاریافته یا آموزش اضطراری مربوط به مدرسه.
بعد از این اقدام، عبدالله توانست بازیگر و راوی مستندی شود که چگونگی زنده ماندن کودکان در غزه را شرح داد، جایی که تهیه کیف نجات معنی ندارد! این ویدئوی تاثیرگذار البته از بی‌بی‌سی حذف شد! به گزارش میدل ایست آی، مقامات بریتانیایی، گروه‌های طرفدار اسرائیل و چهره‌های رسانه‌ای وابسته به این رژیم به دلیل اینکه پدر عبدالله معاون وزیر کشاورزی در دولت غزه است، بی‌بی‌سی را مجبور به حذف این مستند کردند. این در حالی است که مستند عبدالله در راستای بخشی از برنامه‌های نجات اروپا و مأموریت رسانه‌ای این کمپانی بریتانیایی بود و حالا آنها را با این سوال اخلاقی روبه‌رو کرده که آیا نباید صدای کودکان خاورمیانه به گوش جهانیان برسد؟
برای دیدن ویدئوی عبدالله کلیک کنید:
