۲- پلیس فرانسه، چند ماه قبل از بازداشت خانم اسفندیاری و در خردادماه ۱۴۰۳ (۷ نوامبر ۲۰۲۴) نیز آقای «بشیر بی‌آزار» یکی دیگر از شهروندان ایرانی ساکن فرانسه را با این اتهام(!) که در شبکه‌های اجتماعی اقدام به انتشار پیام‌هایی در حمایت از مردم غزه کرده است، بازداشت و سپس اخراج کرد. گفتنی است که دولت فرانسه همزمان با جنایات رژیم صهیونیستی در غزه، قانونی را به تصویب رسانده است که بر اساس آن، حمایت از مردم فلسطین و اعتراض به نسل‌کشی صهیونیست‌ها، جرم تلقی شده و قابل پیگرد کیفری است!
۳- در حقوق بین‌الملل اصلی با عنوان حق اقدام متقابل و «مقابله به مثل retaliation» در نظر گرفته شده است که به دولت‌ها حق می‌دهد در مقابل تعدی به حقوق شناخته‌شده خود، دست به اقدام متقابل بزنند. حق «مقابله به مثل» حتی اگر در قوانین بین‌المللی هم به رسمیت شناخته نشده باشد -که شناخته شده است- یک حق بدیهی است که در ضرورت اعمال آن کمترین تردید و یا شبه‌ای وجود ندارد. موشکباران پایگاه آمریکایی عین‌الاسد، توقیف کشتی آمریکایی در پاسخ به توقیف نفتکش جمهوری اسلامی ایران، عملیات وعده صادق یک و دو و.... نمونه‌هایی از اعمال حق قانونی مقابله به مثل در پاسخ به دشمنان است.
۴- دادستان پاریس درباره علت بازداشت و زندانی کردن خانم اسفندیاری اعلام کرده است که جرم ایشان حمایت (زبانی!) از مردم غزه و محکوم کردن (بازهم زبانی!) رژیم صهیونیستی به خاطر نسل‌کشی و قتل‌عام مردم مظلوم فلسطین است(!).
اکنون این پرسش از مسئولان محترم وزارت خارجه، دستگاه قضائی و مراکز اطلاعاتی و امنیتی در میان است که چرا برای مقابله با اقدام رذیلانه و ضدبشری فرانسه از حق مشروع و قانونی مقابله به مثل استفاده نمی‌کنید؟! شما هم می‌توانید و باید از اتباع فرانسوی حاضر در جمهوری اسلامی ایران بپرسید که آیا جنایات رژیم صهیونیستی را محکوم می‌کنید و یا قتل‌عام مردم مظلوم غزه را جنایت می‌دانید؟ اگر پاسخ آنها به این پرسش‌ها منفی بود، آنها را به جرم حمایت از جنایات رژیم صهیونیستی بازداشت کنید و چنانچه مبانی شرعی اجازه زندانی کردن آنها را نمی‌دهد، دست‌کم این‌که افراد یاد شده را پس از بازداشت از کشور اخراج کنید. آیا شرم‌آور نیست که دولت فرانسه، حمایت از مردم مظلوم غزه و مخالفت با جنایات وحشیانه رژیم صهیونیستی را جرم(!) بداند و اتباع کشورمان را صرفاً به علت انسان‌دوستی و حمایت از مردم مظلوم غزه، بازداشت و زندانی کند و ایران اسلامی فقط نظاره‌گر باشد؟! آن‌هم در حالی که محکومیت رژیم صهیونیستی و حمایت از مردم مظلوم غزه حتی در سراسر اروپا و آمریکا نیز به موضوع تظاهرات و اعتراضات گسترده مردمی تبدیل شده است؟! در این میان، ما کجای کاریم؟!
