همشهری آنلاین - یکتا فراهانی: سوخت‌های آینده‌ای که تا دیروز نویدبخش انقلابی در حمل‌ونقل بودند، حالا با چالش‌های جدیدی روبه‌رو شده‌اند. یکی از این چرخش‌های غیرمنتظره، کنارگذاشتن سوخت هیدروژنی توسط پورشه است.
در جهانی که بیشتر خودروسازان بزرگ به سمت استفاده از انرژی‌های پاک، به‌ویژه فناوری سلول سوختی هیدروژنی حرکت می‌کنند، پورشه راهی متفاوت را برگزیده است.
نوآوری و کیفیت شرکت آلمانی پورش مشهور که همواره با نوآوری و کیفیت در تولید خودروهای اسپرت شناخته می‌شود، اکنون به طور رسمی اعلام کرده که توسعه خودروهای هیدروژنی را متوقف خواهد کرد. این تصمیم، نه‌تنها یک انتخاب فنی، بلکه نشان‌دهنده تغییری بنیادین در راهبرد آینده پورشه است. شرکتی که حالا قصد دارد به‌جای این سوخت نوظهور، بر توسعه خودروهای الکتریکی و مدل‌های بنزینی کلاسیک خود تمرکز کند. اما چرا پورشه، برخلاف برخی پیش‌بینی‌ها، مسیر هیدروژن را کنار گذاشت؟
پورشه رسماً اعلام کرده که از بازار خودروهای هیدروژنی خارج می‌شود. این برند استدلال می‌کند که فناوری پیشران هیدروژنی با معیارهای عملکردی و بهره‌وری آن همخوانی ندارد. ازاین‌رو، شرکت تصمیم گرفته تمرکز خود را بر توسعه خودروهای برقی (EV) و موتورهای درون‌سوز (ICE) بگذارد. چنین اقدامی به پورشه این امکان را می‌دهد که منابع بیشتری را به تحقیق‌وتوسعه در حوزه‌هایی اختصاص دهد که بهتر باشخصیت برند همخوان هستند.
در کنار خودروهای تمام برقی و بنزینی، پورشه در حال بررسی جدی تولید مدل‌های هیبریدی است. این خودروها به‌عنوان پلی بین فناوری‌های سنتی و آینده‌نگرانه در نظر گرفته می‌شوند و می‌توانند گزینه‌ای میانه برای آن دسته از مشتریانی باشند که هنوز آمادگی کامل برای گذار به خودروهای تمام‌برقی را ندارند. این راهبرد به پورشه اجازه می‌دهد هم‌زمان به نیازهای متنوع بازار پاسخ دهد و سهم خود را از آینده حفظ کند.
این تصمیم نه‌تنها واکنشی به نیازهای مشتریان، بلکه پاسخ مستقیمی به روندهای جهانی در بازار خودرو است. پورشه به‌درستی دریافته که سرعت توسعه و پذیرش خودروهای برقی در مناطق و بازارهای مختلف یکسان نیست؛ بنابراین، انعطاف‌پذیری کلید موفقیت در این مسیر خواهد بود. کنارگذاشتن فناوری سلول سوختی هیدروژنی از سوی پورشه همچنین با درنظرگرفتن مسائل زیرساختی و محدودیت‌های فنی این نوع سوخت انجام شده است. نبود ایستگاه‌های سوخت‌رسانی کافی و هزینه بالای توسعه زیرساخت‌های لازم از جمله موانع اصلی بودند. همچنین بازدهی پایین‌تر تبدیل انرژی در هیدروژن نسبت به باتری‌های الکتریکی فعلی، دلایل فنی مهمی برای این تغییر مسیر بودند.
پورشه با این تصمیم جدید، خود را در موقعیتی قرار می‌دهد که بتواند منابع اولیه مورد نیازش را بهتر تأمین کرده و به‌گونه‌ای منعطف‌تر به نیازهای مشتریان پاسخ دهد. این شرکت تلاش دارد ضمن حفظ کیفیت بالای محصولات، ویژگی‌های عملکردی شاخص خود را همچنان در محصولات آینده نیز حفظ کند؛ چه در خودروهای بنزینی، چه در مدل‌های برقی و هیبریدی.
تصمیم پورشه برای کنارگذاشتن سوخت هیدروژنی، شاید در نگاه نخست تعجب‌آور باشد، اما با نگاهی دقیق‌تر، نشانه‌ای از واقع‌گرایی و تمرکز بر بازدهی است. درحالی‌که بسیاری از برندها هنوز میان رؤیای هیدروژن و واقعیت برقی مردد مانده‌اند، پورشه راه خود را انتخاب کرده؛ تمرکز بر آنچه بهتر عمل می‌کند. این تصمیم می‌تواند درس مهمی برای صنعت خودروسازی باشد؛ اینکه گاهی بازگشت به مسیرهای آشنا، آگاهانه‌ترین انتخاب است.
