به گزارش همشهری آنلاین به نقل از کیهان، دکتر فرشاد مؤمنی استاد دانشگاه علامه طباطبایی در نشست تخصصی «بازار مسکن با تمرکز بر مسکن استیجاری» گفت: خیلی تلخ و غم‌انگیز است که در حالی که جزء الفبای مدیریت اقتصادی این است که می‌گویند تورم ماهیتاً و در ذات خود، یک امر سیاسی است و یعنی دست‌پخت نظام تصمیم‌گیری‌های اساسی است، حالا که افتضاح شوک‌درمانی دوره خودشان آشکار شده، به جای اینکه بگویند ما فهمیدیم که ماجرای جهش نرخ ارز چه غلطی بود، می‌گویند ما نمی‌دانیم برویم یقه چه کسی را بگیریم!؟ مگر در امری که صددرصد تحت کنترل دولت رخ می‌دهد، دولت باید دنبال کسی بگردد تا یقه‌اش را بگیرد!؟ این آشفتگی و این اظهارات ناسنجیده‌ای که مطرح می‌کنند شرم‌آور است. شما با ندانم‌کاری‌هایتان و با شوک‌درمانی، بحران حاد عرضه حامل‌های انرژی ایجاد کردید، بعد در واکنش به این مسئله، حرف‌هایی می‌زنید که حتی شنیدنش شرم‌آور است.
این اقتصاددان ادامه داد: ببینید درباره نحوه مواجهه با این مسئله چه رهنمودهایی می‌دهند! حالا که در باتلاق شوک‌درمانی گیر کرده‌اند، می‌گویند هرکسی مرد است، بیاید این ماجرای بحران برق را حل کند! بسیار تأسفبار است. دلسوزی و حسن‌نیت برای اداره کشور اصلاً کافی نیست، شما باید بنیه فهم و یادگیری‌تان را بالا ببرید. شما که در اثر شوکی که زمستان سال گذشته در دولت خودتان ایجاد کردید، اکنون به این روز افتادید و این‌گونه حرف می‌زنید، اکنون دوباره برای اینکه شوک قیمت حامل‌های انرژی نقشه می‌کشید!؟ ببینید! وقتی می‌گوییم شوک باعث می‌شود که جهت را از دست بدهید و متوجه نشوید چه بر زبان می‌آورید و پریشان عمل کنید، به این معنا است. یک دوست مشفق باید به آنها بگوید که این بلا را خودتان بر سر خودتان آوردید.
مؤمنی گفت از یک طرف تا مردم به وضعیت انتقاد می‌کنند، می‌گویید ما در جنگ اقتصادی هستیم بعد در سال ۱۴۰۳، رکورد تاریخی واردات ایران را شکسته‌اند! مگر کسی که در شرایط جنگی است، در بودجه‌اش برای برای واردات کالاهای لوکس مثل خودرو و از این قبیل دلار می‌گذارد!؟ اینها مسائل پیچیده‌ای نیستند.
این استاد دانشگاه به بخش‌هایی از کتاب «هنر تحریم‌ها» نوشته «ریچارد نفیو» اشاره کرد که در آن تشدید مصرف‌گرایی و حرکت به سمت سیاست‌های تورم‌زا و سیاست‌های اشتغال‌زدا را یکی از اهداف سیاست اعمال تحریم‌ها عنوان کرده است و افزود: چرا ما را مرتب از پدیده نفوذ می‌ترسانید در حالی که مطالعه‌هایی وجود دارد که می‌گوید هر یک میلیارد دلار واردات کالاهای قابل تولید در کشور، بین ۲۵ تا ۱۰۰هزار فرصت شغلی را در اقتصاد ایران از بین می‌برد.
وی گفت: این پارادوکس بزرگ را در مسکن داریم که مرتب خانه می‌سازیم اما افزایش تعداد صاحب‌خانه‌هایمان هیچ نسبتی با تعداد خانه‌هایی که ساختیم ندارد. مهر ۱۴۰۱، مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری در گزارشی اعلام کرد در یازده‌ساله ۱۳۵۸ تا ۱۳۹۵ حدود یازده میلیون خانه در ایران ساخته شده! یعنی سالی یک میلیون مسکن ساخته شده اما بحران مسکن حادتر شده اما فقط حدود ۲.۵میلیون نفر به تعداد مالکان و حدود ۳میلیون و ۲۶۰هزار نفر به تعداد مستاجران اضافه شده است. عزیزان باز عبرت نمی‌گیرند.
