به گزارش همشهری آنلاین، صابر گل‌عنبری-روزنامه‌نگار و کارشناس روابط بین‌الملل: مجموعه مواضع و اقدامات و لو فعلا محدود اروپا به ویژه فرانسه، انگلیس، اسپانیا، کانادا و هلند در چند روز اخیر علیه اسرائیل و در حمایت از غزه تقریبا بی‌سابقه است و گزاف نیست اگر آن را «طوفان اروپا» بنامیم؛ از صدور بیانیه‌های سه‌جانبه و هفت‌جانبه رهبران اروپا با لحن بسیار تند و متهم کردن اسرائیل به کشتار کودکان گرفته تا احضار سفیر آن در انگلیس، تعلیق شراکت با اتحادیه اروپا و مذاکرات تجارت آزاد، وضع تحریم، تصویب بررسی منع صادرات سلاح (پارلمان اسپانیا)، افزایش تحرکات اعتراضی مردمی و سیاسی و.... در مقابل، اما نتانیاهو و نزدیکانش اروپا را به حمایت از حماس و «یهودی‌ستیزی» متهم می‌کنند.
خواسته کلیدی اروپا و جهان توقف نسل‌کشی در غزه، پایان دادن به گرسنگی جمعی به عنوان یک سلاح و سرازیر شدن کمک‌های انسانی به این منطقه است که بیش از 70 روز است تحت شدیدترین بمباران‌ها و کشتارها در محاصره همه‌جانبه غذایی و دارویی نیز قرار دارد. فعلا فشارهای جهانی جز ورود کمک‌های ناچیز نتیجه خاصی نداشته است؛ اما این فشارها بالاخره نتیجه خواهد داد. در جنگ ویتنام هم تقریبا همین اتفاق افتاد؛ ابتدا تظاهرات مردمی در گوشه و کنار جهان حتی در خود آمریکا و سپس تحرکات پارلمان‌ها و دولت‌ها بود که در نهایت آمریکا را مجبور به پایان دادن به جنگ و خروج از باتلاق ویتنام کرد.
مواضع بسیار تند اروپا (به استثنای آلمان) بروندادی از تحولی است که در 19 ماه گذشته به موازات تداوم جنگ غزه در افکار عمومی غرب شکل گرفته است؛ البته آنچه اخیرا این موج را فربه‌تر و وارد فاز اتخاذ اقداماتی و لو در سطحی محدود کرد، فاجعه‌بارتر شدن نسل‌کشی و توامان قطحی و گرسنگی دادن مردم و کودکان غزه و بمباران و کشتار افسارگسیخته است؛ تا جایی که حتی در داخل خود اسرائیل هم برخی چون یائیر گولان رئیس حزب دموکرات‌ها، موشه یعلون وزیر دفاع اسبق، و دو نخست وزیر سابق (ایهود اولمرت و ایهود باراک) به شکل «بی‌سابقه‌ای» زبان به انتقاد گشوده‌اند.
گولان چند روز پیش در سخنانی دولت نتانیاهو را به منفور کردن اسرائیل در جهان متهم کرد و گفت که کشتار کودکان غزه به یک سرگرمی تبدیل شده است. یعلون جنگ کنونی را پاکسازی نژادی نامید و اولمرت آن را جنایت جنگی. هر چند واکنش جهان در مقایسه با عمق ابرفاجعه انسانی در باریکه غزه ناچیز است، اما غلیانی که در افکار عمومی و نخبگان به ویژه در غرب در جریان و در حال سرایت به پارلمان‌ها و دولت‌ها هم هست، گویای «تحولی تاریخی» در قبال اسرائیل و فلسطین است که آثار آن رفته رفته در حال پدیدار شدن می‌باشد؛ از جمله که فعلا مشروعیت اخلاقی و روایت اسرائیل در جهان دچار فروپاشی شده و روایت فلسطین قدرت گرفته است.
این شیفت پارادایمی صرفا محصول رفتار اسرائیل و نسل‌کشی جاری نیست، بلکه مولود استقامت تاریخی مردم غزه در این 19 ماه هم هست که اگر تسلیم شده بودند، چنین تحولی هم لزوما رخ نمی‌داد. اسرائیل پس از حدود دو سال کشتار و یکسان کردن نوار غزه با خاک همچنان اعلام می‌کند که به اهداف جنگ نرسیده و آزادی گروگان‌ها و نابودی حماس را دنبال می‌کند. اما نتانیاهو هر چه بیشتر قتل‌عام می‌کند نه تنها به اهداف نزدیک نمی‌شود، بلکه روند تحول جهانی علیه اسرائیل را صعودی‌تر کرده و چوب حراج بیشتری به دارایی‌های راهبردی آن حتی نزد نزدیک‌ترین متحدان خود یعنی آمریکا و اروپا می‌زند؛ تا جایی که ترامپ به عنوان بزرگ‌ترین حامی آن هم به گفته رسانه‌های اسرائیلی و آمریکایی کاسه صبرش از رفتار نتانیاهو لبریز شده است. نتانیاهو که در نتیجه تحولات لبنان و سوریه و… از تغییر خاورمیانه میگفت، اکنون با دنیایی در حال تغییر به زیان اسرائیل مواجه است و واکنش به حمله هفتم اکتبر حماس، خود به بزرگ‌ترین تهدید در مقیاسی جهانی برای اسراییل تبدیل شده و نه تنها این جنگ افسارگسیخته به نابودی حماس به عنوان خون‌بهای جبران هفتم اکتبر ختم نشده، بلکه موجب بحران عمیق داخلی و گرفتار شدن در باتلاقی نیز شده که به نوشته روزنامه عبری‌زبان یدیعوت احرونوت، اسرائیل پس از 592 روز جنگ به نازل‌ترین جایگاه بین‌المللی رسیده و با «سونامی» مواجه است.
در همین حال هم پروژه عادی‌سازی روابط و ادغام اسرائیل در خاورمیانه به عنوان پیش‌درآمد نظم نوین قفل شده و ترامپ نیز در سفر اخیر خود نتوانست آن را وارد مهم‌ترین ایستگاه خود (عربستان) کند. در مقابل صدای مطالبه تشکیل و شناسایی کشور فلسطین اکنون بلندتر از هر زمان شده است. در چنین وضعیتی برخی فعالان مجازی اسرائیلی نتانیاهو را به بازی در زمین سنوار متهم می‌کنند و سخنانش قبل از حمله هفتم اکتبر را بازنشر می‌دهند که گفته بود اسرائیل را «در نقطه برخورد با اراده بین‌المللی قرار خواهیم داد و با پایان دادن به ادغام آن در (نظم) منطقه و جهان به شدت منزوی خواهیم کرد.»
