به گزارش همشهری آنلاین؛ حضرت آیتالله خامنهای رهبر معظم انقلاب اسلامی، امروز در دیدار خانوادههای شهید رئیسی و دیگر شهیدان خدمت، گریزی به مواضع اخیر مقامات آمریکا درباره حد غنیسازی در ایران زدند و فرمودند: «طرف آمریکایی که در این مذاکرات غیر مستقیم وارد صحبت میشوند، سعی کنند یاوهگویی نکنند. این حرف آمریکاییها که به ایران اجازه غنیسازی نمیدهیم، غلط زیادی است و در کشور کسی منتظر اجازه این و آن نیست و جمهوری اسلامی، همان سیاست و روش خود را پیگیری خواهد شد».
ایشان در عین حال با اشاره به اصرار آمریکاییها و برخی غربیها درباره انجام نشدن غنیسازی در ایران گفتند: «در مناسبتی دیگر به ملت خواهم گفت که نیت و هدف واقعی آنها از این اصرار چیست». با توجه به تجربه تاریخی، میتوان دلیل اصرار غربیها بر توقف غنیسازی در ایران را در چند مورد احصا کرد که در ادامه خواهد آمد.
تلاش بر جلوگیری از اراده ملی
وقوع انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷ واقعه شگرفی بود که موجب تغییر در بسیاری معادلات از جمله نسبت ایران با قدرتهای جهانی شد. پیشتر، ایران از دیرباز، برای پیشبرد سیاستهای خود میبایستی رضایت خاطر قدرتها، بهخصوص آمریکا را جلب میکرد و اساساً اجرای یک سیاست بدون کسب رضایت از آنها، دور از ذهن و غیر ممکن تصویر و تصور میشد.
انقلاب اسلامی وضعیت را تغییر داد و موجب شد تا ایران، بدل به بازیگر مستقل در صحنه بین الملل شود که برای اجرای کلان راهبردهایش دیگر نیازی به کسب رضایت تام واحد دیگر نداشته باشد.
اکنون همچنان وضعیت مذکور پابرجاست و جمهوری اسلامی ایران برای اجرای اصل سیاست غنی سازی، حاضر نیست از هیچ قدرتی اجازه بگیرد. کلان راهبرد نظام مبتنی بر بهرهگیری از فناوری غنیسازی برای مصارف صلح آمیز است و طبیعتاً هیچ قدرتی در دنیا نمیتواند برای توقف آن، دست به امر و نهی بزند.
تلاش برای شکست مقاومت
جسارت غربی ها در امر و نهی کردن پیرامون امکان غنی سازی در ایران، دلیل دیگری نیز دارد که میتوان آن را ذیل «تلاش برای شکست دادن مقاومت» جای داد.
جمهوری اسلامی ایران، قریب نیم قرن است با اتخاذ رویکرد مستقل در نظام بینالملل در قبال قدرت ها و حمایت از جنبشهای آزادیخواه و مقاومتی، به الگوی سایر کشورها تبدیل شده است و طبعاً این واقعیت نمیتواند برای آمریکا خوش بیاید.
نارضایتی آمریکا از مدل رفتاری ایران در نظام بین الملل، موجب شده تا واشنگتن دههها برای شکستن هیمنه استقلالطلبانه نظام کمر همت ببندد و بهانهجویی درباره امکان غنیسازی، صرفاً ابزاری برای بیثمرساختن درخت مقاومت و بزرگنمایی این بیثمری در چشم سایر ملتها به ویژه آنها که نسبت به الگوی حکمرانی نظام حس سمپاتی دارند، است.
واداشتن ایران به افتادن در تله راهبردی
جمهوری اسلامی ایران بارها اعلام کرده هدفش از غنیسازی اورانیوم، صرفاً معطوف به مصارف صلح آمیز است و از یک طرف آموزههای اعتقادی و از دیگر سو، پُرهزینهبودن نگاهداری تسلیحات کشتار جمعی، موجب شده اند تا نظام به سمت سویههای نظامی غنیسازی نرود. اما بدون شک «امکان غنیسازی»، در نوع خود، ابزاری موثر برای تامین امنیت ملی است. با توجه به تجربه تاریخی، هیچ تضمین عملی برای اینکه دولت آمریکا در مذاکرات غیر مستقیم جاری، در صورت به ثمر رسیدن آن، بخواهد به وعدههای خود عمل کنند، وجود ندارد. در این صورت لازم است ایران با داشتن «امکان غنیسازی» به کنش متناسب و متوازن با دغل آمریکاییها بپردازد و با تغییر احتمالی دکترین کلان خود، شر و تهدید دشمن را دفع کند.
ایران با آگاهی کامل از رفتار و عاقبت معمر قذافی، به هیچ وجه حاضر نخواهد شد «امکان غنیسازی» را به قیمت «رضایت دشمن» از دست بدهد و خود را در برابر تهدیدات خصم، بی دفاع سازد.