تصمیم عجیب ایران برای تغییر نام خیابان معروف | خالد اسلامبولی که بود ؟

یک منبع سیاسی مطلع ایرانی به وب‌سایت «الجاده» گفت: ایران تصمیم گرفته نام خیابان «خالد اسلامبولی» در تهران را به «خیابان شهید سید حسن نصرالله» تغییر دهد.

این منبع سیاسی مطلع ادامه داد: این اقدام صفحه‌ای پیچیده در روابط ایران و مصر را می‌بندد و زمینه‌ساز مرحله‌ای برای احیای رابطه‌ای عمیق میان دو کشور است.

در دولت اصلاحات، در راستای بهبود روابط ایران و مصر، قرار بود نام این خیابان به «انتفاضه» تغییر کند، اما این تصمیم اجرایی نشد.

خالد اسلامبولی عضو گروه جهاد اسلامی مصر بود که به همراه چند نفر از همفکرانش در روز ۶ اکتبر ۱۹۸۱، انور سادات، رئیس‌جمهور مصر را ترور کردند.

انور سادات اولین حاکم یک کشور عرب بود که پیمان صلح با دولت اسرائیل امضاء کرد و اسرائیل را به رسمیت شناخت.

خالد اسلامبولی که بود ؟

خالد اسلامبولی، افسر ۲۶ ساله ارتش مصر، در سال ۱۹۸۱ طی مراسم رژه نظامی، رئیس‌جمهور وقت مصر، انور سادات را ترور کرد. این اقدام تنها یک حرکت فردی نبود، بلکه پاسخی مستقیم به امضای پیمان صلح کمپ دیوید و نزدیکی مصر با ایالات متحده و اسرائیل محسوب می‌شد.

زمینه‌های ترور اسلامبولی

دهه ۱۹۷۰ برای مصر دوره‌ای از گذار از سوسیالیسم ناصری به سیاست‌های لیبرال‌تر سادات بود. امضای پیمان کمپ دیوید در سال ۱۹۷۸، که منجر به به‌رسمیت‌شناسی اسرائیل توسط یک کشور عربی شد، خشم گروه‌های اسلام‌گرا و پان‌عربیست را برانگیخت. در این بستر، گروه «الجهاد الاسلامی» با ایدئولوژی اسلامی رادیکال و هدف براندازی حکومت سکولار شکل گرفت.

واکنش‌ها و پیامدها

ترور سادات بازتاب گسترده‌ای در جهان داشت. در مصر، حکومت به شدت با گروه‌های اسلام‌گرا برخورد کرد و صدها نفر بازداشت شدند. اما در جمهوری اسلامی ایران، خالد اسلامبولی به عنوان شهید مقاومت شناخته شد؛ خیابانی در تهران به نام او نام‌گذاری شد و چهره‌اش در پوسترها و نشریات انقلابی ظاهر گردید.

این اقدام، تنش دیپلماتیک میان ایران و مصر را تشدید کرد. روابط رسمی دو کشور تا دهه‌ها قطع باقی ماند. در سطح جهان عرب نیز، ترور سادات شکاف میان جبهه مقاومت و جبهه سازش را تعمیق بخشید.

تغییر نام خیابان خالد اسلامبولی

رسانه عرب زبان «الجاده» نوشته ایران تصمیم گرفته نام خیابان «خالد اسلامبولی» در تهران را به خیابان «شهید سید حسن نصرالله» تغییر دهد. این اقدام صفحه‌ای پیچیده در روابط ایران و مصر را می‌بندد و زمینه‌ساز مرحله‌ای برای احیای رابطه‌ای عمیق میان دو کشور است.